Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Телефонпа (тĕпĕ: телефон) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Манпа В. калаҫрӗ, сассинченех уйӑрса илтӗм, кирлӗ ӗҫпе калаҫма тӑнӑччӗ пуль ӗнтӗ — ҫӗрле телефонпа ҫапла чӗнтермен пулӗччӗ.

Это был В., я узнала по голосу, и дело, наверное, важное — иначе он не стал бы звонить ночью.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр кунхине Розалия Наумовнӑна мӗн-мӗн тумаллине, пӗчӗккине хӑш вӑхӑтра ҫитермеллине, хӑҫан сӗт илме каймаллине пӗтӗмпех каласа, ҫырса хӑварнӑ хыҫҫӑн эпӗ Саня патне «Асторие» кайрӑм, унтах каҫ выртрӑм, тепӗр куна та юлтӑм, мӗншӗн тесен вӑл чӑнах та мансӑр, хӑй пӗччен ҫеҫ, туса пӗтерейместчӗ, номертен урӑх ҫӗре пӑрӑнма та ҫук — кашни пилӗк минутран телефонпа шӑнкӑртаттарсах тӑраҫҫӗ.

На другой день, оставив Розалии Наумовне тысячу наставлений, расписав по часам, когда нужно кормить маленького, когда идти за молоком и так далее, я поехала к Сане в «Асторию» и осталась на ночь и на другой день, потому что он действительно не мог справиться без меня и нельзя было даже отлучиться из номера — каждые пять минут звонили по телефону.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку яхӑнта Саньӑна курманни темиҫе кун та иртрӗ; вӑл хӑшпӗр чухне ҫӗрле ҫеҫ телефонпа шӑнкӑртаттарать, пӗррехинче тата ун патне института хам кӗрсе тухрӑм, институт ӑна экспедицине хатӗрленес майпа пӗчӗкҫӗ кӑна хайне уйрӑм пӳлӗм панӑ.

Я почти не видела Саню в эти дни: он только звонил иногда по ночам, да однажды я забежала к нему в институт, в маленькую комнатку, отведённую для снаряжения поисковой партии.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамах ӑна телефонпа пӗлтерӗп.

Я сам позвоню ему.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл телефонпа калаҫма тытӑнчӗ те Александра Ивановнӑна кӑштах йывӑртарах тесе пӗлтерчӗҫ.

Он позвонил туда, и ему сказали, что Александре Ивановне стало немного хуже.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урамсене те шӑлса тасатрӗҫ, Выборгски енче сарӑ хӗвел ҫаврашки чылай ҫӳле хӑпарнӑччӗ, ҫав каҫпа мӗнле уйрӑлас килместчӗ пулин те, вӑл ҫаплах иртсе пычӗ — Саня вара ҫинчех Петьӑпа телефонпа калаҫма шут тытрӗ.

Уже дворники подметали улицы и большой жёлтый круг солнца стоял довольно высоко над Выборгской стороной, и как нам ни жалко было расставаться с этой ночью, а она уходила, — когда Саня вдруг решил, что нужно немедленно позвонить Пете.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паянхи асран кайми каҫ — майӑн 21-мӗшӗ, вӑл Арктика институтӗнчен телефонпа шӑнкӑртаттарчӗ те, эпӗ ун патне тухса кайрӑм.

Этот вечер, памятный на всю жизнь — когда он позвонил, вернувшись из Арктического института, и я поехала к нему, — был 21 мая.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ултӑ сехет тӗлне Саня мана телефонпа пӗлтерме пулчӗ, е, май килсен, Петя патне кӗрсе тухӑп терӗ.

К шести часам Саня обещал позвонить или, если удастся, заехать к Пете.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана чуптуса илчӗ те эпир каллех телефонпа Петьӑна чӗнтерме тытӑнтӑмӑр.

Он поцеловал меня, и мы снова стали звонить Пете.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир «Асторие» кайрӑмӑр, мӗншӗн тесен Саня гостиницӑра чарӑнсан лайӑхрах пулӗ терӗ, унтанах Петьӑна телефонпа шырама пуҫларӑмӑр, малтан киле шӑнкартаттартӑмӑр, унтан — клиникӑна.

Мы поехали в «Асторию», потому что Саня сказал, что ему удобнее остановиться в гостинице, и оттуда стали звонить Пете, сперва домой, потом в клинику.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир ун патне хайхи телефонпа пӗлтерсех тӑракан карчӑка ятӑмӑр та вӑл Сашӑран пӗчӗкҫӗ ҫыру илсе килсе пачӗ.

Мы подослали к ней сиделку, ту самую, что звонила, и она принесла от неё записочку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла, телефонпа калаҫнӑ хушӑра, пӗринче эпӗ ҫывӑрнӑ кайнӑ, пӗр минутлӑха ҫеҫ ҫывӑрнӑ пулас та, ҫапах ҫав вӑхӑтра такам стенана тӑкӑр-тӑкӑр шаккаса илчӗ, эпӗ хам ӑҫта иккенне, хама мӗн пулнине астуса илеймесӗр сиксе тӑтӑм.

Я уснула после одного из таких разговоров, но спала, кажется, только одну минуту, когда кто-то быстро, коротко постучал в стену, и я вскочила, не понимая, где я и что со мной.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, пурте чиперех пырать иккен, карчӑк хайхискер текех телефонпа шӑнкӑртаттарма аван мар тесе шухӑшланӑ иккен.

В общем, всё было хорошо, а сиделка не позвонила, потому что ей, оказывается, совестно было так часто беспокоить.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сакӑр сехетре хайхи карчӑк темшӗн телефонпа пӗлтермерӗ, вара эпир каллех клиникӑна чупса ҫитрӗмӗр те, хальхинче ӗнте, хай, профессора чирлисене пӑхса тухнӑ хыҫҫӑн коридорта тытма сӗннӗ чипер сестрапа калаҫрӑмӑр.

В восемь часов сиделка почему-то не позвонила, и мы опять побежали в клинику и снова говорили — на этот раз с той милой сестрой, которая посоветовала нам ловить профессора после обхода.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ вӑл кӑнтӑрла иртсен ик сехетрен телефонпа пӗлтерчӗ, пурте чиперех шырать-ха, терӗ.

Теперь она позвонила — в два часа дня — и сказала, что всё идёт нормально.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калама мансах кайнӑ иккен-ха: клиникӑран тухса килнӗ чух пӗр ҫавӑнта ӗҫлекен карчӑкпа Саша сывлӑхӗ пирки сехетсерен пире телефонпа пӗлтерсе тӑма калаҫса татӑлтӑмӑр.

Совсем забыла сказать, что, уходя из клиники, мы сговорились с одной сиделкой, что она будет звонить каждый час, как себя чувствует Саша.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑна телефонпа пӗлтертӗм те, анчах ман Саша ун патӗнче мар-ҫке, Шредер ӗҫлекен больницӑра, ҫавӑнпа вӑл лайӑх мар тет.

Я уже звонил, но он говорит, что ему неудобно, потому что Саша в другой больнице у Шрёдера, а он в другой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Телефонпа калаҫнӑ чух чӗре терӗн-ҫке?

— А по телефону сказала, что сердце.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче акӑ кукамай ман пата килмерӗ, тепӗр кун ирхине вӑл мана: чӗрене темӗн пулчӗ тесе, телефонпа пӗлтерчӗ.

Но вот однажды бабушка не пришла, а наутро позвонила и сказала, что у неё что-то стало с сердцем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Ч. унпа телефонпа калаҫрӗ те, вара вӑл мана ҫав кунхинех йышӑнчӗ.

Но Ч. позвонил, и я была принята в тот же день.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней