Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Соколовран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шкула тавӑрӑнсан вӗренекенсем тӳрех Соколовран ҫав кирлӗ япаласене ыйтаҫҫӗ-ҫке.

Вернувшись в школу, ученики сразу же спросят у Соколова эти важные вещи.

Вӗренӳ аван пырать, анчах… // К. Шупуҫсем. «Капкӑн», 1932, 1№, 10 с.

Нивушлӗ? — ыйтрӑм эпӗ ман ҫывӑхах килсе тухнӑ Соколовран.

Неужели? — окликнул я оказавшегося рядом Соколова.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколовран хӑйӗнчен ыйтаймӑн.

У самого Соколова не спросишь.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эс Соколовран хаҫат илсе вуланине пӗлсен, тирне сӗвет-ҫке санӑнне, ху хӗрӗхе ҫитнине те пӑхса тӑрас ҫук.

Да узнай он только, что ты берешь у Соколова и читаешь газеты, он с тебя шкуру спустит, не поглядит, что тебе уже сорок стукнуло.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Енчен Бойчо тӗрмере мар пулсан, Соколовран пӗлетӗпех вӑл ӑҫта иккенне», — тесе шухӑшларӗ Натанаил, тухтӑр картишне чупса кӗнӗ май.

«Если Бойчо еще не в тюрьме, я узнаю от Соколова, где он», — подумал Натанаил, вбегая во двор к доктору.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ ҫакна та асӑнмасӑр хӑварар мар: Мунчо хӑтланчӑшӗ хыҫҫӑн Огнянов темӗн пӑшӑрханса илчӗ, кофейньӑран тухсанах вӑл Соколовран ҫакӑн пек ыйтрӗ:

Впрочем, сейчас Огнянову стало немного не по себе, и, выйдя из кофейни, он спросил доктора:

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн евӗр калаҫу хуҫа кӑмӑлне каймарӗ, сӑмаха урӑх еннелле ҫавӑрасшӑн пулса, вӑл Соколовран ак мӗн ыйтрӗ:

Хозяину этот разговор был но по душе и, желая переменить тему, он обратился к Соколову:

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней