Поиск

Шырав ĕçĕ:

Симӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Симӑн сӑнӗ самантрах тӗксӗмленнӗ пек пулчӗ.
Помоги переводом

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Ҫав кун, ҫав каҫ Симӑн пӗтӗм пурнӑҫне тепӗр май ҫавӑрса хучӗ, кӗҫӗртен пуҫласа вӑл пачах урӑх сывлӑшпа, пачах урӑх ӗмӗтсемпе пурӑнма тытӑнчӗ.
Помоги переводом

Именни пӗтӗмпех иртсе кайрӗ ӗнтӗ Симӑн, вӑл та Лариса пекех вӑтанмасӑр, ирӗккӗн ташлать.
Помоги переводом

Ҫак детальсене сортласа уйрӑмшарӑн иле-иле хумалла ӗнтӗ Тамарӑпа Симӑн.
Помоги переводом

Пулӗ те, анчах халӗ мӗн тумалла ӗнтӗ Симӑн?
Помоги переводом

— Четыхер лампӑна илчӗ, ӑна пуҫӗнчен ҫӳлерехе ҫӗклесе, йӗркипе, малтан вырӑн ҫинче аллисене кӑкӑрӗ ҫумне тытса ларакан тӑрмаланчӑк пуҫлӑ Бурмистрова, унтан урайӗнче выртакан Симӑн хуҫкаланчӑк ӳтне тата кӑмака ҫумӗнче тӑракан Артюшкӑна ҫутатса, пӑхса ҫаврӑнчӗ.
— Четыхер принял лампу, поднял её над головой и осветил поочерёдно Бурмистрова на постели, с прижатыми к груди руками и встрёпанной головой, изломанное тело Симы на полу, а около печи Артюшку.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫакӑн ҫинчен куҫне вӗҫертмесӗр, кил хуралҫи урайнелле пӗшкӗнчӗ, Симӑн ӳт-пӗвне хыпашласа пӑхрӗ те, тӳрленсе тӑрса каларӗ:
Не спуская с него глаз, дворник нагнулся, пощупал тело Симы и сказал, выпрямляясь:

Вавила сулахай аллипе Симӑна «чунне витермеллех» пырса ҫапрӗ те хайхискерӗн мӑйне пӗтӗм вунӑ пӳрнипе пӑчӑртаса, пӑвса лартрӗ; пӳрнисем хӑйӗн хытӑрах та хытӑрах пӑчӑртаҫҫӗ, вӗсен айӗнче пыр кӑмӑрчакӗсем шатӑртатни илтӗнет, Симӑн аллисем лаштӑрах усӑнса анчӗҫ, вӗсем, кӗсьесене шыранӑ пек, аяксем тӑрӑх тем хыпашлакалаҫҫӗ.
Вавила ударил левой рукой «под душу» Симе и сжал его шею всеми десятью пальцами; пальцы сжимались всё крепче, под ними хрустели хрящи, руки Симы повисли вдоль тела и шарили по бокам, точно отыскивая карманы.

Вӑл хӑйӗн сӑмахне каласа пӗтереймерӗ, ҫапса та ӗлкӗреймерӗ — кровать айӗнче хытӑ кӑштӑртатни илтӗнсе кайрӗ, унтан Симӑн тӑрмаланса пӗтнӗ пуҫӗ тӑсӑлса тухрӗ.
Он не кончил слов своих и не успел ударить — под кроватью сильно зашумело, потом высунулась растрёпанная голова Симы.

«Ҫав Симка тухатмӑш мар пулӗ те?» — шӑлӗсене ҫыртса лартса, Симӑн пуш-пушӑ куҫӗсене аса илсе, сӳрӗккӗн шухӑшласа илчӗ Бурмистров.
«Чай, не колдун Симка?» — вяло подумал Бурмистров, стиснув зубы, вспомнив пустые глаза Симы.

Чун сӗмлӗхӗнче, асӗнче унӑн тӗрлӗрен сӑмахсем ҫутӑ хӗлхемсем пек йӑлкӑшса илеҫҫӗ, пыл хурчӗсем пек ҫаврӑнкалаҫҫӗ, пӗрисем ҫухалаҫҫӗ, теприсем, чӗрӗ сыпӑкӑн сыпӑнса пырса, юрӑ пулса тӑраҫҫӗ, — Симӑн чунӗ сӳлетсе те илет, киленет те, унӑн чӗрине тӳлек савӑнӑҫ ачашласа йӑпатать.
В сумраке души, в памяти, искрами вспыхивали разные слова, кружились, как пчёлы, одни исчезали, другие соединялись живою цепью, слагали песню Симе было жутко и приятно, тихая радость ласкала сердце.

Исаия Кудрявский атте те Симӑн сӑввисене хапӑл турӗ.
Отец Исайя Кудрявский тоже одобрял стихи Симы.

Каччӑ пӗрре кӑна мар ҫак хӗре хӑйӗн сӑввисене каласа панӑ, Симӑн хуллен сасӑпа тата васкавлӑн, пӗр виҫеллӗн янӑракан сӑввисене итленӗ чухне хӗр яланах вӑтанса каять, ҫав вӑтану унӑн пӑшӑрхану туйӑмӗ евӗрлӗ, вара вӑл сӑмах тупса калама та пӗлеймест, ассӑн сывла-сывла нимӗн чӗнмесӗр тӑрать.
Юроша не однажды говорил ей свои стихи, и, слушая его тихий и быстрый, размеренный говорок, она всегда чувствовала смущение, сходное с досадой, не знала, что сказать ему, и, вздыхая, молчала.

Ҫурма тӗттӗмлӗхрен Симӑн курпун кӗлетки килсе тухать, хулпуҫҫисем ҫинче унӑн вӑлта хуллисем, ҫавӑнпа та вӑл вӑрӑм мӑйӑхлӑ темле пысӑк кӑпшанкӑ евӗрлех курӑнать.
Из сумрака появляется сутулая фигура Симы, на плечах у него удилища, и он похож на какое-то большое насекомое с длинными усами.

Симӑн шанчӑкне пур тӗлӗшпе те тивӗҫлӗ пулма тӑрӑшатӑп.
Добьюсь доверия Симы во всем.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Питӗ шел, Симӑн каймалли пур, — пирваях асӑрхаттарчӗ анне.
— Жаль, Симочке идти скоро, — предупредила мама.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫынсем шутланӑ тӑрӑх, Вӑл Иосифӑн, Илийӗн, 24. Матфатӑн, Левийӗн, Мелхийӗн, Ианнайӑн, Иосифӑн, 25. Маттафийӗн, Амосӑн, Наумӑн, Еслимӑн, Наггейӗн, 26. Маафӑн, Маттафийӗн, Семеийӗн, Иосифӑн, Иудӑн, 27. Иоаннанӑн, Рисайӑн, Зоровавелӗн, Салафиилӑн, Нирийӗн, 28. Мелхийӗн, Аддийӗн, Косамӑн, Елмодамӑн, Ирӑн, 29. Иосийӗн, Елиезерӗн, Иоримӑн, Матфатӑн, Левийӗн, 30. Симеонӑн, Иудӑн, Иосифӑн, Ионанӑн, Елиакимӑн, 31. Мелеайӑн, Маинанӑн, Маттафайӑн, Нафанӑн, Давидӑн, 32. Иессейӗн, Овидӑн, Воозӑн, Салмонӑн, Наассонӑн, 33. Аминадавӑн, Арамӑн, Есромӑн, Фаресӑн, Иудӑн, 34. Иаковӑн, Исаакӑн, Авраамӑн, Фарран, Нахорӑн, 35. Серухӑн, Рагавӑн, Фалекӑн, Еверӑн, Салан, 36. Каинанӑн, Арфаксадӑн, Симӑн, Нойӑн, Ламехӑн, 37. Мафусалӑн, Енохӑн, Иаредӑн, Малелеилӑн, Каинанӑн, 38. Еносӑн, Сифӑн, Адамӑн, Туррӑн Ывӑлӗ пулнӑ.
и был, как думали, Сын Иосифов, Илиев, 24. Матфатов, Левиин, Мелхиев, Ианнаев, Иосифов, 25. Маттафиев, Амосов, Наумов, Еслимов, Наггеев, 26. Маафов, Маттафиев, Семеиев, Иосифов, Иудин, 27. Иоаннанов, Рисаев, Зоровавелев, Салафиилев, Нириев, 28. Мелхиев, Аддиев, Косамов, Елмодамов, Иров, 29. Иосиев, Елиезеров, Иоримов, Матфатов, Левиин, 30. Симеонов, Иудин, Иосифов, Ионанов, Елиакимов, 31. Мелеаев, Маинанов, Маттафаев, Нафанов, Давидов, 32. Иессеев, Овидов, Воозов, Салмонов, Наассонов, 33. Аминадавов, Арамов, Есромов, Фаресов, Иудин, 34. Иаковлев, Исааков, Авраамов, Фаррин, Нахоров, 35. Серухов, Рагавов, Фалеков, Еверов, Салин, 36. Каинанов, Арфаксадов, Симов, Ноев, Ламехов, 37. Мафусалов, Енохов, Иаредов, Малелеилов, Каинанов, 38. Еносов, Сифов, Адамов, Божий.

Лк 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

10. Симӑн йӑхӗ-кӑкӗ ҫакӑ: тӗнчене шыв илнӗ хыҫҫӑн икӗ ҫултан, ҫӗр ҫулта чухне, Симӑн Арфаксад ҫуралнӑ; 11. Арфаксад ҫуралнӑ хыҫҫӑн Сим тата пилӗкҫӗр ҫул пурӑннӑ, унӑн ывӑлсемпе хӗрсем ҫуралнӑ, [вара вилнӗ].
10. Вот родословие Сима: Сим был ста лет и родил Арфаксада, чрез два года после потопа; 11. по рождении Арфаксада Сим жил пятьсот лет и родил сынов и дочерей [и умер].

Пулт 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

21. Симӑн та ачисем пулнӑ, Сим вӑл — Еверӑн мӗнпур ывӑлӗн ашшӗ, Иафетӑн аслӑ пиччӗшӗ.
21. Были дети и у Сима, отца всех сынов Еверовых, старшего брата Иафетова.

Пулт 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Ной ывӑлӗсен — Симӑн, Хамӑн тата Иафетӑн — йӑхӗ-кӑкӗ ҫакӑ.
1. Вот родословие сынов Ноевых: Сима, Хама и Иафета.

Пулт 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика