Корпус чувашского языка

Эпир Иртеньевпа тата кӑштах лартӑмӑр, вӑл вара мана: — Ну, ҫывӑрас пулать, Симочка, — терӗ.

А мы с Иртеньевым еще немножко посидели, а потом он сказал: — Ну вы идите спать, Симочка.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Симочка, эсир чӑнах та героиня, — терӗ Анастасия Илларионовна, мана ҫамкаран чуптуса.

— Деточка, вы действительно героиня, — проговорила Анастасия Илларионовна и поцеловала меня в лоб.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вут-ҫулӑм айӗнче, етре айӗнче Симочка, эсир — героиня…

Под огнем, под пулями, Симочка, вы героиня…

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Симочка, чунӑм, эсӗ-и, пире курма килтӗн-и?

— Симочка, душенька, дитя мое, милая девочка, навестила?

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак шухӑшпа Расщепей хваттерне темиҫе хутчен те шӑнкӑртаттарса пӑхрӑм, анчах мана хирӗҫ е ответ ҫук, е Ариша, ырӑ Ариша, ответлет: «Симочка, кайса килӗр пӗрре Коревановӑна, хамӑр дачӑна. Ирина Михайловна халӗ хулара сахал ҫӗр каҫать. Ҫитсе килӗр, уҫӑ сывлӑшра пӗрле чей ӗҫӗр. Атту тӗпсакайсенче, метросенче йӑлт ӑнтан кайрӑн пуль…» — тет.

Несколько раз я звонила на квартиру Расщепея, но мне или никто не отвечал, или Ариша, милая, добрая Ариша, говорила: «А ты бы, Симочка, съездила бы на дачу, в Кореваново. Ирина Михайловна сейчас в городе редко когда ночует. Поехала бы почаевничала на свежем воздухе. А то ведь, верно, намыкалась по подземельям-то да по метру разному…»

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Симочка, мӗн пулнӑ сан аллуна? —

Симочка, что это у тебя на руке-то?

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл айккинелле пӑхса, пӗр вӑхӑта чарӑнса тӑчӗ, — Астӑватӑн-и, манман-и, Симочка, Александр Дмитриевича?

! — Он замолчал, отвернулся, глядя куда-то в сторону: — А помнишь, Симочка, Александра Дмитриевича?

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Симочка!

— Симочка!..

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шел, Симочка, эпӗ ҫав куна кураймасан…» — тенӗччӗ пӗрре Расщепей.

Жаль, если меня не будет тогда в живых, Симочка…» — сказал как-то Расщепей.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Аслӑ хирӗҫтӑру тени, Симочка, чӑнлӑх ӗлкӗрсе ҫитсен килекенскер, ҫутҫанталӑкра кӑна мар, пӗтӗм халӑхӑн кун-ҫулӗнче те пулать Питӗ те хаяр пулӗ пулас аслӑ хирӗҫтӑру, икӗ тӗнче, пӗр-пӗринпе ниепле килӗшӗве килме пултарайман икӗ тӗнче тӗл пулса ҫапӑнӗҫ.

«Великие противостояния, Симочка, когда истина созревает, бывают не только во Вселенной и в человеческой судьбе — они бывают и в судьбе народов.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сывлӑх сунатӑп, Симочка, — терӗ капитан.

— Здравствуйте, Симочка, — заговорил он.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Илтрӗн-и, Симочка?..

— Ты слышишь, Симочка.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Симочка таврӑнчӗ.

Симочка вернулась.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Чӑнах та, Симочка, вӑл ишсе каҫтӑр та пулӑшу ятӑр! — савӑнса кайса сӗнӳ пачӗ Галя.

— Правда, Симочка, пусть он поплывет и скажет там, на берегу, чтобы за нами приехали! — восторженно предложила Галя.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эпӗ пӗр самантлӑх кӑна, Симочка, — кӑкӑрӗ пӳлӗннӗ пек, хӑвӑрт ӑшталанса каларӗ Игорь.

— Я только на минутку, Симочка, — проговорил он быстро, словно запыхался.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чипер юлӑр, савнӑ партизанка Устя, сывӑ пулӑр, Симочка.

Прощайте, славная моя Устя-партизанка, прощайте, Симочка!

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ сирӗн пӗр ҫырӑвӑра калла тавӑратӑп, Симочка.

Я возвращаю вам одно ваше письмо, Симочка.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Симочка… — пӑшӑлтатса илчӗ Катя, пит-куҫӗ ун чӗтресе турткаланать.

— Симочка… — шепчет Катя, и лицо ее жалко кривится.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Ҫапла, Симочка, ҫакӑ вӑл пурнӑҫра чӑнах та пӗрре анчах пулать»…

«Да, Симочка, вот это действительно бывает только раз в жизни…»

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫук, тӗрес мар, суятӑп эп, Симочка!..

Нет, неправда, вру я, Симочка!..

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950