Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Остен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта ак мӗн пулса иртнӗ; Франгов «Право» хаҫатра Австрийӗн Хӗвелтухӑҫӗнчи политики пирки статья вуланӑ чух «Dranq nach Osten», тенӗ сӑмах патне ҫитнӗ те такӑннӑ, Иванчо Йота ӑна «драг наш остен» — «пирӗн хаклӑ Остен», тенине пӗлтерет тесе ӑнлантарчӗ.

Дело было так: читая в газете «Право» статью об австрийской политике на Востоке, Франгов запнулся на фразе «Drang nach Osten», а Иванчо Йота объяснил, что эти слова означают: «Друг наш Остен».

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иван Остен татах ыйтса пӗлесшӗн пулчӗ-ха, тӗрӗксем ҫав жандармсене вӗлернине ҫаплах пӗлмеҫҫӗ-ши тесе шухӑшлатчӗ вӑл, ҫавӑнпа каллех жандармсем пирки сӑмах хускатса ячӗ.

Иван Остен хотел еще раз убедиться в том, что турки ни о чем не догадываются, и потому снова завел разговор о происшествии.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эрех илсе килеймерӗн пуль? — ыйтрӗ Остен.

Водочки не принес? — спросил Остен.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗншӗн тесен Боримечка калаҫма тытӑнчӗ, — шӳтлерӗ Остен.

Потому что Боримечка заговорил, — пошутил Остен.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Боримечка, ху каласа пар-ха чуллӑ сӑртран упапа пӗрле мӗнле йӑваланса аннине, — терӗ Остен.

— Боримечка, расскажи сам, как вы с медведем скатились со скалы, — сказал Остен.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле апла, учитель; эс пӗлместӗн те-и? — терӗ Остен.

— Как, учитель, ты разве не знаешь? — отозвался Остен.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗлессӗрех килсен, — хушса хучӗ Остен, — Стара-планина хӑй, пирӗн валли тесе, ҫил-тӑман хускатса ячӗ-ха.

— Если хочешь знать, — заметил Остен, — это сама Стара-планина послала нам метель…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Учителе кӑшт кӑна эрех памаллаччӗ, — терӗ Остен, кӳтнӗ пӳрнисене сӑтӑркалама хӑтланакан учитель енне пӑхса.

Учителю не мешало бы подкрепиться водочкой, — сказал Остен, глядя на Огнянова, который ломал себе руки и чуть не корчился от боли.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Обрейко, ӑҫта кайнӑ Колчо пичче? — ыйтрӗ Остен.

— Обрейко, а где дядя Калчо? — спросил Остен.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӗл каҫнӑ ҫӗре васкас! — терӗ Остен.

— Скорее в зимовье! — скомандовал Остен.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сӑтӑрса ӑшӑтӑр ӑна, шӑллӑмсем, — терӗ те Остен, малтан хаех Огняновӑн питне-куҫпе, аллисене, кӑкӑрне юрпа сӑтӑра пуҫларӗ.

— Растирайте его, братцы! — крикнул Остен и первый принялся тереть снегом лицо, руки и грудь Огнянова.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Акӑ вӑл! — тесе кӑшкӑрчӗ Остен.

— Вот он! — крикнул Остен.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун пирки ан пӑшӑрхан, — терӗ Остен.

— Ну, об этом не беспокойся, — сказал Остен.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Унта, Дико хӗл каҫакан ҫӗрте, ӑшӑнса тухӑпӑр, кӑштах ҫырткалама та пулать — терӗ Остен.

— Там, в зимовье Дико, можно будет отогреться и перекусить, — сказал Остен.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫук, — килӗшмерӗ Остен, — ҫавра ҫулпа кайӑпӑр, каялла таврӑнар мар ӗнтӗ.

— Нет, — возразил Остен, — лучше пойдем обходным путем; возвращаться не будем.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Боримечкӑпа Спиридонча хӑрах куҫли, эпир учительпе тепӗрне хуплатпӑр, — валеҫрӗ Остен.

— Боримечке и Сииридончо — одноглазый, мне и учителю — другой, — скомандовал Остен.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пирӗннисем ҫуран, — хушрӗ Остен та.

— Наши пешие, — заметил Остен.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Э-э унтан хӑрамалли ҫук, — лӑплантарчӗ ӑна Остен, — урӑх ҫул ҫук кунта; каялла кӑна ан кайччӑр!

— Этого не бойся, — успокоил его Остей, — другой дороги нет; только если назад повернут!

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта йӗр хӑвармасӑр пытанма пулать, — терӗ Остен.

Никто нас и не увидит, — сказал Остен.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Остен хаш сывласа ячӗ.

Остен тяжело вздохнул.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней