Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Марийкӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран арӑмӗпе Марийкӑна ялава сатин минтер пичӗ ӑшне тирпейлӗн чиксе хума хушнӑ.

Потом велел он жене и дочери Марийке аккуратно сложить знамя и зашить в сатиновую наволочку.

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Тархасласа илетпӗр-и? — анчах ҫав самантра вӑл Марийкӑна курчӗ: хӗрача хӑйӗн таса-телейлӗ куҫӗсемпе ҫӑмартасем ҫине нихҫан курман тӗлӗнмелле япала ҫине пӑхнӑ пек пӑхнӑ.

Милостыню берем? — но тут он увидел Марийку: девочка бескорыстно счастливыми глазами, как на чудо, смотрела на яйца.

3 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Андрей халӗ те ютшӑнса, кунти ҫын пек мар пулса ларчӗ, Антонинӑн ҫӳҫӗсене хӑюсӑррӑн шӑлкаларӗ, Марийкӑна хӑй ҫумнелле тӳрккессӗн пӑчӑртарӗ.

Андрей сидел все еще чужой, нездешний, нерешительно гладил волосы Антонины, неумело прижимал к себе Марийку.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӗсем пуринчен те мӑшкӑллаҫҫӗ — Ефросинья тӗнӗнчен те, Антонинӑн хуйхинчен те, Лиза-Луизӑн ҫамрӑклӑхӗнчен те, унӑн ҫӳҫ пайӑркисенчен те; вӗсем пурне те таптаҫҫӗ, упраса хӑварма пӗлмесен, вӗсем Настяна та, Лёнькӑна та, пӗчӗк Марийкӑна та таптаса тӑкма пултараҫҫӗ, — хӑйсен таканлӑ аттисемпе чуна таптаса лӑпчӑтӗҫ те, иртсе кайӗҫ…

Они над всем издеваются — над Евфросиньиной верой, и над Антонининым горем, и над молодостью Лизы-Луизы, и над ее локонами; они все топчут, они и Настю растопчут, если не уберечь, и Леньку, и маленькую Марийку, — раздавят душу каблуками своих кованых сапог и пройдут…

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ӗлӗк Андрейӑн гитлеровецсене курайман туйӑмне ытти туйӑмсем — Марийкӑна юратнӑ пек туйӑмсем сӳнме паман пулсан, халь ун чӗрине пӗтӗмпех ҫак курайманлӑх ҫавӑрса илчӗ.

Раньше ненависть к гитлеровцам не заглушала в Андрее другие чувства, тоже властные, такие, как любовь к Марийке, но теперь осталась одним-единственным властелином в его душе.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Ҫук, эпӗ урӑх ҫын, — шухӑшларӗ Крылатов, Марийкӑна хӑваласа ҫитме васкамасӑр; унӑн хӑй шухӑшӗсемпе пӗр пӗччен пуласси килчӗ. — Ҫук, ҫук, ӗмӗте татмалла мар!

«Нет, у меня другое дело, — не совсем уверенно подумал Крылатов, не торопясь догонять Марийку. — Нет, нет, не надо терять надежду!

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Андрей ман ҫинчен аса илсе мана яланах хӑйӗн тӑван килӗнче курать, анчах эпӗ унтан тахҫанах тухса кайнӑ», тесе шухӑшласси Марийкӑна кӑмӑлсӑр та йывӑр пулнӑ.

Неприятна и тягостна была мысль, что Андрей, вспоминая ее, видит ее всегда в родном доме, тогда как она давно покинула его.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑй мӗн шутлани Марийкӑна пӗр самантлӑха чӑрсӑр та ҫӑмӑлттайла туйӑнчӗ.

То, о чем она думала, на мгновение показалось Марийке дерзким и легкомысленным.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑна курсан, унӑн кӑштах сывлӑшӗ питӗрӗнсе лармарӗ — мӗн тери хитре вӑл ҫак самантра!

Он едва не задохнулся, увидев Марийку, — так она была красива в этот миг!

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫаксем пурте ҫӗнӗ, кулленхинчен урӑхла, интереслӗ, паха пулчӗҫ, ҫавӑнпа та партизансен канӑвӗнчи пӗчӗк ӗҫсем пысӑк пӗлтерӗшлине хӑй кӑна ӑнланнӑ пек те туйӑнчӗ Марийкӑна.

Все здесь было ново, необычно, интересно, значительно, и Марийке даже казалось, что только одна она понимает высокое значение мельчайших событий партизанского привала.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑрманти пӳртре пирвайхи хут чарӑнса канни те килӗшрӗ Марийкӑна.

Понравился Марийке и первый привал в лесной избушке.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫаксем пурте Марийкӑна хӑйӗн малашнехи боевой пурнӑҫӗ ҫинчен хаваслӑн та уҫҫӑн шухӑшлама пулӑшрӗҫ.

Все это помогало Марийке светло и радостно думать о своей новой боевой жизни.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑна хӑй те ыттисем пекех йӗлтӗрпе пулни, кирлӗ чухне, ыттисем тунӑ пек: «Мӗн эсӗ — тӗлӗретӗн-им? Ут, ут чарса ан тӑр!» тесе кӑшкӑркаласа илни те кӑмӑллӑ пулчӗ.

Нравилось Марийке, что она, как и все, идет на лыжах и, если требуется, покрикивает, как это делают все: «Ты что — заснул? Шагай, не задерживай!»

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Паян Марийкӑна пурте килӗшрӗ.

Марийке все нравилось сегодня.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑна мӗн те пулин пуласран хӑранипе кӑна ӑна отрядӑн боевой ӗҫӗсене хутшӑнтарасшӑн пулмарӗ: вӑрҫӑ вӑрҫах ӗнтӗ.

Отговаривал Марийку от участия в боевых делах отряда только потому, что боялся за нее: война есть война.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ун чухне вара эсӗ хӑвӑн Марийкӑна тӗл пулӑн…

Тогда ты и свою Марийку встретишь…

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах Андрей ҫынсен ӑмсанулӑхне пӗр шухӑшсӑр пӑхса, Юргин ҫине пӑхса кӑштах хуйхӑркаларӗ, вӑл Марийкӑна тата хӑйӗн телейне аса илчӗ.

Но Андрей, бессознательно подчиняясь простой человеческой зависти, немного и взгрустнул, глядя на Юргина, — вспомнилась Марийка и свое счастье.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин хӗрарӑмсене сывлӑх сунчӗ те сӗтел патне пырса ларчӗ; унтан, кӗрӗкӗ кӗсйинчен васкамасӑр кӑна «Правда» хаҫат кӑларса, Марийкӑна пачӗ.

Бояркин поздоровался с женщинами и присел у стола; неторопливо достав из кармана полушубка газету «Правда», подал Марийке.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑна темшӗн вара десант килнипе отряд пурнӑҫӗнче кӑна мар, унӑн хӑйӗн пурнӑҫӗнче те хаваслӑ улшӑнусем пулас пек туйӑннӑ.

Марийке почему-то казалось, что с приходом десанта радостные перемены произойдут не только в жизни отряда, но и в ее личной жизни.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Хӗрли ҫеҫ тарма пултарнӑ, — шӳтлерӗ Андрей, ҫак, тем енчен Марийкӑна аса илтерекен хитре хӗрпе калаҫма кӑмӑллӑ пулнине ытларах та ытларах чухласа.

— Сбежать могла только рыжая, — пошутил Андрей, все более и более чувствуя, как ему приятно разговаривать с красивой девушкой, чем-то напоминающей Марийку.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней