Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Максимыч (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Максимыч, — вӑл вилчӗ пулмалла…

— Максимыч, кажись, помер он…

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Максимыч, эсӗ пуян пулнӑ пулсан, мӗн тӑвӑттӑнччӗ?

— Максимыч, ежели бы ты был богат, что бы сделал?

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Дон Сезар де-Базан шутсӑрах та ырӑ кӑмӑллӑ ҫын вӑл, Максимыч!

— Дон Сезар де Базан — это, Максимыч, благороднейший человек!

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эсӗ Максимыч, циркалла е театралла ҫул тыт, сантан ла-айӑх камит тухмалла!

— Ты, Максимыч, направляй себя в цирк али в театр, из тебя должен выйти хо-ороший паяц!

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эсӗ, Максимыч, лавкара никама та ан шарла вӑл кӗнеке ҫинчен, паллах ӗнтӗ, вӑл вулама хушманскер!

— Ты, Максимыч, никому не говори в лавке про эту книгу: она, конешно, запрещенная!

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шутник ҫеҫ, акӑ, вӑт Бенедиктов, ӑна астуса пӑхма юрать, Максимыч!

Просто — шутник, а вот Бенедиктов — это, Максимыч, стоит внимания!

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ним те мар, Максимыч, лайӑххисем те пур, пур-ҫке! — тет.

— Ничего, Максимыч, есть и хорошие, есть!

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Тӗрӗс, Василь Максимыч, вӑтӑр километр шӑратса сыпрӑм, пӗтӗмпех хатӗр, — чӑтаймарӗ Умара, унтан селектор ҫумнерех шуса ларчӗ.

— Верно, Василь Максимич, тридцать километров сварил, совсем готов, — не выдержал и пододвинулся к селектору Умара.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Максимыч!

— Максимыч!

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эсӗ, Максимыч, заводсенче ҫынсемпе халех калаҫса татӑл.

Ты, Максимыч, уже сейчас сговаривайся с людьми на заводах.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кӑшкӑрать: «Максимыч, хӑвӑртрах пирӗн пата!»

Кричит: «Скорее к нам, Максимыч!»

9 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эсӗ, Максимыч, доклад хатӗрле-ха… — терӗ Чесноков, тӑм чӗлӗмне махорка тултарса.

И приготовь-ка, Максимыч, доклад… — сказал Чесноков, набивая махоркой глиняную трубочку.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Мӗнех вара, Максимыч!

— А что ж, Максимыч!

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Вӑй ҫук, Максимыч!

— Нет силы, Максимыч!

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ну, мӗнле… ӑҫта, Максимыч?

— Ну, как… куда, Максимыч?

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Вӑт ҫакӑнта хушса ҫырас пулать, Максим Максимыч.

— Вот здесь надо добавить, Максим Максимыч.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кирек мӗн калӑр та, Филипп Максимыч, вырӑс чӗлхинче кирлӗ мар чарӑну паллисем питӗ нумай.

Что ни говорите, Филипп Максимыч, а в русском языке очень много лишних знаков препинания!

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

Максимыч тата Палашӑна сире вӑл ҫапӑҫу чух хуларан тухнӑ вӑхӑтсенче тӑтӑшах аякран курни ҫинчен каласа кӑтартнӑ.

Палаша слышала также от Максимыча, что вас он часто издали видит на вылазках.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Максимыч ӑна сире ҫитерсе пама сӑмах пачӗ.

Максимыч обещал вам его доставить.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Максимыч мана хуҫлаткаласа хунӑ хут татки тыттарчӗ те хӑй ҫавӑнтах каялла ҫаврӑнса вӗҫтере пачӗ.

— Тут Максимыч подал мне сложенную бумажку и тотчас ускакал.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней