Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Лизӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан Лизӑ темскер каларӗ, вӑл ӑна хӑйӗн патне чӗннине Анохин тӳрех тавҫӑрса та илеймерӗ.

Потом она заговорила, и Анохин не сразу догадался, что Лиза зовет его к себе.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кухньӑран шыв чӑмпӑлтатни тата Лизӑ ҫурма сасӑпа юрлани илтӗнчӗ.

Из кухни уже доносился тихий плеск воды и голос Лизы, напевавшей что-то вполголоса.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӗлӗк пурте лайӑхчӗ, йӑмӑку та кансӗрлеместчӗ! — терӗ Лизӑ, Иннокентие куҫ хӗссе.

— Раньше было все удобно и сестра не мешала! — сказала Лиза и многозначительно подмигнула Иннокентию.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ шӑхӑрса илчӗ.

Лиза свистнула.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ апат-ҫимӗҫ лартса тултарнӑ сӗтел ҫине, шап-шурӑ ҫитти ҫинче ҫуталса тӑракан турилккесем, ҫӗҫӗсемпе вилкӑсем ҫине пӑхса илчӗ, хулпуҫҫисене ҫиллессӗн сиктерсе, хӑйӗн аллисем ҫине пӑхрӗ.

Оглядев заставленный снедью стол, сверкавшие на белоснежной скатерти тарелки, ножи и вилки, Лиза знобко повела плечами и посмотрела на свои руки.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохина пурте — Лизӑ пӳрнисене мӗнле хуҫкаланисем те, тутисем ҫинчен кайма пӗлмен, тем каласшӑн пулнӑ кулли те кӑмӑла каймарӗ, анчах вӑл ун хӑтланӑвӗсене тӳсӗмлӗн чӑтрӗ, хыпӑнса ӳксе, унран харкашусӑр мӗнле уйрӑлма пулать-ши тесе шухӑшларӗ.

Все вызывало в Анохине внутренний протест — и ее жесты, и не сходившая с губ двусмысленная усмешка, но он терпеливо сносил ее выходки, лихорадочно думая о том, как бы освободиться от нее без скандала.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Начарах вырнаҫмарӑм эпӗ унта! — терӗ Лизӑ, хӑй Иннокентие кӑмӑла кайнипе савӑнса.

— А я там жила неплохо! — довольная, что она не разонравилась Иннокентию, самовлюбленно и вызывающе проговорила Лиза и стала расчесывать перед зеркалом волосы.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн пӑхатӑн? — ыйтрӗ Лизӑ, куҫне хӗссе.

— Что рассматриваешь? — щурясь, спросила она.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юлашкинчен Лизӑ тутӑрне салтса хучӗ, силленкелесе вараланчӑк ватникне хыврӗ те, Анохин ун ҫине кӑшт тӗлӗнсе, сӑнаса пӑхрӗ.

Сбросив наконец платок, она легко стряхнула с плеч грязный ватник, и Анохин с некоторым удивлением задержал на вей взгляд.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ шаль тутӑрне пуҫӗ ҫинчен ерипен туртса антарчӗ, янах айӗнчи тӗввине салтасшӑн пулчӗ, анчах шӑнса, кукӑрӑлса ларнӑ пӳрнисем салтаймарӗҫ.

Лиза лепиво стянула шаль, хотела развязать у подбородка узел платка, по скрюченные, онемевшие пальцы не слушались.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ салтӑнмасӑрах пукан ҫине ларчӗ.

Не раздеваясь, Лиза присела на стул.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ пӳлӗме сӑнаса пӑхса ҫаврӑнчӗ, Кешӑ патне урӑх хӗрарӑм ҫӳремест-ши тесе, унран юлнӑ мӗнле те пулин паллӑсене пулма тӑрӑшрӗ.

Лиза с подозрительным вниманием огляделась вокруг, стараясь обнаружить следы присутствия другой женщины — предмета нового увлечения ее Кеши.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин нумайччен чӗнмесӗр ларнипе кӳренсе, Лизӑ патӗнчен айккинелле сиксе ларчӗ.

Обиженная затянувшимся молчанием Анохина, Лиза отстранилась от него.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр тӑватӑ ҫул каялла, шӑпах Ксени кунта килес умӗн, Анохин Ксени тантӑшне, унпа шкулта пӗрле вӗреннӗ Лизӑна хытах юратса пӑрахнӑ, тен, вӑл хӑйӗн пурнӑҫне унпа пӗрлештернӗччӗ те пулӗ, анчах Лизӑ, янтӑ колхоз пуянлӑхне ӑмсанса, суд тенкелӗ ҫине лекнӗ.

Что года четыре тому назад, перед самым ее приездом сюда, Анохин сильно увлекся ее бывшей школьной подругой Лизой и, возможно, связал бы с нею свою жизнь, да Лиза в чем-то проштрафилась и попала на скамью подсудимых.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Паллах, таси паха! — тенӗ Лизӑ.

— Конечно, скатертью дорожка! — подхватила Лиза.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша ӑна Лизӑ мӗн каласса пӗлмен-ха, анчах халех хӑйӗн пӗтӗм ӳт-пӗвӗ чӗтреме пуҫланине туйнӑ.

Ксюша еще не знала, что скажет ей Лиза, но уже чувствовала, как все начинает дрожать в ней.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пачах мантӑн-ҫке ман ҫинчен! — кӑшкӑрса янӑ Лизӑ, тилхепине кӑрт туртса.

Совсем забыла про меня! — закричала Лиза и натянула вожжи.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ та малалла вӗренме кайман, хӑй каланӑ тӑрӑх, районти ӗҫ тӑвакан комитета темӗнле лайӑх вырӑна кӗнӗ.

Лиза тоже не поехала учиться дальше и устроилась па какую-то, как она уверяла, выгодную должность в райисполкоме.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ тепӗр кун ирех ращана курнӑҫма васканине вулакан каламасӑрах туйать.

Читатель догадается, что на другой день утром Лиза не замедлила явиться в роще свиданий.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Мисс Жаксон, Лиза кулманнине кура, лӑпланнӑ, Лизӑна чуптуса илнӗ, унпа килӗшнине палӑртса, ӑна пӗр банка англи белили панӑ, Лизӑ ӑна уншӑн чунтан тав тунӑ.

Мисс Жаксон, удостоверясь, что Лиза не думала поднять ее насмех, успокоилась, поцеловала Лизу и в залог примирения подарила ей баночку английских белил, которую Лиза и приняла с изъявлением искренней благодарности.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней