Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Катя сăмах пирĕн базăра пур.
Катя (тĕпĕ: Катя) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ чӗнмесӗр тӑтӑм, нимӗн те кирлӗ мар мана, анчах ҫак ҫар ҫынни темшӗн васкавлӑн тухса кайрӗ те ҫав кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ чипер хӗрарӑмпа пӗрле таврӑнчӗ, хӗрарӑмӗ мана курсан пуҫне ярса тытрӗ те: — Катя, ах турӑҫӑм! Шыв парӑр, шыв! Мӗн пулчӗ сире, Катя? — терӗ.

Я молчала, и мне не нужно было ничего, но этот военный почему-то поспешно ушёл и вернулся с маленькой седой, изящной женщиной, которая схватилась за голову, увидев меня, и сказала: — Катя, боже мой! Дайте воды, воды! Да что же с вами, Катя?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпӗ унӑн юн тымарне тӗрӗслес тесе, ал тунине хам аллӑма илтӗм те, вӑл чӗтреме пӑрахаймасӑр, шӑлне ҫыртса тепӗр хутчен те, хытӑрах: «Катя, Катя», терӗ.

Но когда я взяла его за руку, чтобы проверить пульс, он, стиснув зубы, дрожа, сказал ещё раз, погромче: «Катя, Катя».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя, Катя!

Помоги переводом

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя, Катя!

— Катя, Катя!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ахӑрнех вӑл Катя патӗнче ҫывӑрнӑ пулмалла, хӑй ҫине Катя халатне уртса янӑччӗ, эпир япаласем вырнаҫтарнӑ чух ҫав халат тӳммисем пӗрмаях татӑла-татӑла ӳкрӗҫ.

Должно быть, она ночевала у Кати, потому что на ней был Катин халат, от которого все время отлетали пуговицы, пока мы укладывали вещи.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир столовӑялла иртнӗ чух вӑл Катьӑна хулпуҫҫинчен тытса ыталарӗ те, Катя кӑшт ҫеҫ палӑрмалла пӑрӑнса тӑчӗ.

Когда мы проходили в столовую, он обнял Катю за плечи, и она чуть заметно отстранилась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӑмӑкӗ ҫырать: «Мана пур ҫырӑвӗнче те: Катя ӑҫта, тесе аптратать, ӑна мӗн пулнӑ, тет, Катьӑна пӗрре курасшӑн та темӗн панӑ пулӑттӑм, тет. Вӑл сансӑр пурӑнаймасть, эсир пӗр сӑлтавсӑрах ятлаҫнине ниепле те ӑнланма пултараймастӑп», — тесе ҫырать.

И она пишет: «В каждом письме одолевает просьбами: где Катя, что с ней, я бы всё отдал, лишь бы увидеть её. Он не может без тебя жить, и я не понимаю вашей беспричинной ссоры».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл вара Катьӑсӑр — акӑ мӗнле: таврӑнать те ҫавӑнтах: «Катя ӑҫта? Телефонпа пӗлтерчӗ-и?» — тесе ыйтать.

А он без неё вот как — приходит, сейчас: «А Катя где? Звонила?»

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Катя, Катя!» — ӑшӑмра шухӑшларӑм та, уншӑн та кӳреннипе чӗрем хӗссе ыратнине туйса илтӗм.

«Катя, Катя», — подумал я и почувствовал, что у меня сердце сжимается от обиды за нее, за себя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя, Катя каланӑ ӑна!

Катя! Катя ему говорила.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя патне эпӗ пӗрне Ленинградран, тепӗрне Балашовран ҫырусем ярсаттӑм, ҫавсене илтӗн-и, тесе ыйтрӑм та, вӑл илмен терӗ; эппин вӗсем ют алла лекмен-и тесен: — Пирӗн ҫуртра ют алӑ ҫук, — тесе татрӗ Катя.

Я спросил, получила ли Катя мои письма — одно из Ленинграда, другое из Балашова, и, когда она сказала, что нет, намекнул, не попали ли эти письма в чужие руки: — У нас в доме нет никаких чужих рук, — резко сказала Катя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫаплах-ха ҫырӑва мӗнле пуҫласа ярассине пӗлейместӗп: «Катя» тесе е «Хаклӑ Катя» тесе пуҫласа ярас-ши?» — шухӑшлатӑп эпӗ.

А я всё никак не мог решить, начать ли своё письмо просто «Катя» или «Дорогая Катя».

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя иккен ун умӗнче те айӑплӑ пулать, мӗншӗн тесен, ҫав тискер ӗҫ хыҫҫӑн Катя хӑйӗн пурнӑҫне мӗнле йӗркелесе ярассине пӗр вӑл кӑна пӗлет пулас.

и, стало быть, и перед ним виновата, что он один знает, как она теперь после этого преступления должна устроить свою жизнь…

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Капитан ҫак ҫырӑва ҫырнӑ чух вӑл Катя пекех пулнӑ пулӗ, Катя вара ун чухне, пӗчӗкскер, ашшӗнчен ҫыру кӗтсе пурӑннӑ.

Она была вроде Кати, когда он писал ей это письмо, а Катя была маленькой девочкой, которая все дожидалась «письма от папы».

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та Катя ҫак самантра Николай Антонычӑн пирӗнпе нимӗн ӗҫӗ те ҫукки ҫинчен пӗлтерчӗ, ара эпӗ Катя патне ҫӳретӗп, ун патне мар-ҫке-ха.

Но в это время Катя заявила, что Николай Антоныч тут совершенно ни причем, потому что я буду приходить к ней, а не к нему.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя

Помоги переводом

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 3–36 с.

1986 ҫулта СССРта анекдот сарӑлнӑ пулнӑ: «Совет Союзӗнче мӗнче чи паллӑ виҫӗ хӗрарӑм пур?» — Алла Пугачёва, Катя Лычёва тата Рая Горбачёва».

В 1986 году в СССР был известен анекдот: «Какие три женщины самые популярные в Советском Союзе? — Алла Пугачёва, Катя Лычёва и Рая Горбачёва».

Лычёва Екатерина Александровна // Макар Силиванов. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%9B%D1%8B%D ... 0%BD%D0%B0

1986 — Лермонтов — ачалӑх вӑхӑтӗнчи Варенька Лопухина (титрсенче — Катя Лычова)

1986 — Лермонтов — Варенька Лопухина в детстве (в титрах — Катя Лычова)

Лычёва Екатерина Александровна // Макар Силиванов. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%9B%D1%8B%D ... 0%BD%D0%B0

1983 — Чӗрӗ асамат кӗперӗ — Катя

1982 — Живая радуга — Катя

Лычёва Екатерина Александровна // Макар Силиванов. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%9B%D1%8B%D ... 0%BD%D0%B0

1980-мӗш ҫулсенче Катя темиҫе фильмра ӳкерӗннӗ:

В 1980-х годах Катя снялась в ряде фильмов:

Лычёва Екатерина Александровна // Макар Силиванов. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%9B%D1%8B%D ... 0%BD%D0%B0

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней