Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Калчо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марко Иванов хайхи тупӑ тӑвакан Калчо ҫуртӗнчен тухса хӑй килӗнчи арсенала пырса кӗнӗрен вара талӑк иртрӗ.

Через день после того, как мы проследили путь Марко Иванова от пушечной мастерской Калчо до арсенала в его собственном доме.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо Букче патӗнчен тухсан, Марко, мӗн илтсе мӗн курнине асра тытса, тарӑн шухӑша кайса утрӗ.

Марко шел в глубоком раздумье, весь под впечатлением того, что он видел и слышал в пушечной мастерской Калчо Букче.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Каснӑ-тӑкнӑ, чикнӗ-пӗтернӗ вӗсене, Марко бай! — терӗ хӗрсе ҫитнӗ Калчо.

— Так их! В пух и прах их, дядя Марко! — откликнулся разгоряченный Калчо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ак ку лайӑх та! — савӑнӑҫлӑн каласа хучӗ Калчо.

— Вот это дело! — с торжествующим видом воскликнул Калчо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо черешня вуллинчен тунӑ кӗпҫере шӑрпӑкпа тивертмелли шӑтӑк тума тытӑнчӗ, чӑн тупӑран начар тӑвасшӑн марччӗ ӗнтӗ вӑл ӑна.

Калчо принялся буравить в черешневом стволе запальное отверстие, чтобы пушка получилась не хуже настоящей.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо шӑтӑк вӗҫне пит тӑрӑшса тасатать, хӑрах куҫӗпе пӑхса вӗрет те, ӗҫӗ ӑннӑшӑн хӗпӗртесе, пӑхса тӑракан хӑнисене куҫ хӗссе илет.

Старательно очистив отверстие от стружек, Калчо одним глазом осмотрел его, дунул внутрь и окинул гостей самодовольным взглядом.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑшӑхса хӗрелнӗ Калчо хӑйӗн шӑнӑрлӑ аллисемпе ҫаплах тем пысӑкӑш пӑрана ҫавӑрать.

Калчо, раскрасневшийся, потный, все вертел и вертел жилистыми руками огромное сверло.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӑй патӑр, Калчо! — кулкаласа ыр сунчӗ Марко, лешӗ епле ӗҫленине кӑсӑкланса пӑхса.

— Бог в помощь, Калчо! — улыбаясь, сказал Марко, с любопытством глядя на его работу.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хамӑр паллакан Калчо Букче пичкеҫӗ пӗрене купи ҫине тӑрса черешньӑ вуллине ҫинҫерех вӗҫӗнчен тем пысӑкӑш пӑрапа пӑраласа шӑтарать, пӗренен хулӑн вӗҫне вӑл аялтан тытӑнтарса хытарнӑ.

Наш старый знакомый, бондарь Калчо Букче, стоя на груде бревен, просверливал огромным сверлом отверстие в приподнятом конце черешневого ствола, другой конец которого был прочно укреплен внизу.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте ҫикелерӗҫ, Калчо Букче ҫимине перекетлӗ тытмаллине те манмарӗҫ, унтан ӑна сывлӑх сунса хӑварчӗҫ.

Все поели, но немного, — надо было беречь скудные припасы Калчо Букче, — потом простились с ним.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо каллех Огнянова фляга пачӗ.

И Калчо снова подал флягу Огнянову.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мана Калчо Богданов Букче тесе чӗнеҫҫӗ, — терӗ.

Меня зовут Калчо Богданов Букче.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑр! — терӗ ҫӗлӗкне хывнӑ Калчо та унтан, Огнянов енне ҫаврӑнса, туслӑ сасӑпа:

— Прости, господи! — проговорил Калчо, сняв шапку, и. обернувшись к Огнянову, сказал дружеским тоном:

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо Огнянова эрех курки тыттарчӗ.

Калчо дал Огнянову водки.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо нимӗн пӗлмесӗр Остена тинкерсе пӑхрӗ.

Калчо недоумевающе посмотрел на Остена.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко мучи, ав, йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑр та… — мӗн ыйтнине тӗплӗн пӗлмесӗрех калама тытӑнчӗ Калчо.

Дед Стойко, царство ему небесное… — начал отвечать Калчо, толком не поняв вопроса.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Упапа-и? — сӑмаха каллех хутшӑнчӗ Калчо, Боримечка енне чеереххӗн пӑхкаласа.

— С медведем? — опять вмешался Калчо, бросив лукавый взгляд на Боримечку.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Аялта пӑрахса хӑвартӑмӑр ӑна, Калчо бай, — мӗкӗрсе илчӗ Боримечка.

— Оставил ее там, внизу, дядя Калчо, — прогремел Боримечка.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Никама та хур кӑтартман эп, Калчо!

— Никому ничего плохого не сделал, Калчо!

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо кулкаласа ҫаврӑнчӗ Боримечка енне.

Калчо с улыбкой обернулся к Боримечке.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней