Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӑл сӑмахсӑрах мӗн тума систернине Шубин ӑнланчӗ те пит-куҫне пӗркелентерчӗ, Зоя вара, фортепьяно умне ларса, хӑй пӗлекен юрӑсене каласа, кӗвӗ май юрласа пачӗ.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Ҫакӑн пек шӑпланнӑ вӑхӑтсенчен пӗринче Анна Васильевна Зоя ҫине пӑхса илчӗ.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Елена вӗсене ларма сӗнчӗ, унтан хӑй те ларчӗ, Зоя вара Анна Васильевнӑна пӗлтерме ҫӳлти хута хӑпарчӗ.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Инсаров господин ҫамрӑк-и? — ыйтрӗ Зоя.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Wer? — ыйтрӗ Зоя нимӗҫле.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Халех кунта Инсаров ирой килсе ҫитет, — мӑнаҫлӑн кӑшкӑрчӗ вӑл, Стаховсен хӑна йышӑнакан пӳлӗмне кӗрсе; ҫав самантра кунта Еленӑпа Зоя кӑначчӗ.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Зоя ун патӗнче, юбкине тирпейлӗн майласа, аллине чӗркуҫҫи ҫине хурса ларать; Увар Иванович мезонинра, «тутлӑ ыйхӑ» тесе ят панӑ сарлака та ҫемҫе диван ҫинче ҫывӑрать.
X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Зоя ӑҫта, пӗлместӗн-и?
VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Иккӗмӗш: нумай пулмасть Елена эпӗ Зоя аллине чуптуса тӑнине курчӗ.А во-вторых, Елена на днях застала меня целующим руки у Зои!
V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Тата ҫакна ыйтма ирӗк парӑр: эсир ҫапла шухӑшлатӑр пулсан, мӗншӗн Зоя ҫине тӑрӑнатӑр?И позвольте вас спросить, при таком образе мыслей зачем вы нападаете на Зою?
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин вара Зоя кӗлеткине ҫурмаран хуҫрӗ те васкавлӑн, тарӑхнӑ евӗр, каллех тӑм ҫӑрма, ҫыпӑҫтарса кӗлеткесем тума пуҫларӗ.И, сломив фигуру Зои, Шубин принялся торопливо и словно с досадой лепить и мять глину.
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин, каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ, темиҫе хутчен сиккелесе илчӗ, пӑшӑлтатса ҫеҫ: «тӑхтӑр-ха» терӗ те, хӑй пӳлӗмне чупса кайса, пӗр татӑк тӑм йӑтса килчӗ, унтан, пуҫне сулкаласа, мӑкӑртатса тата кулкаласа, Зоя кӗлеткине йӑвалама тытӑнчӗ.
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— «La dernière pensée» de Weber юрать-и? — ыйтрӗ Зоя.
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Апат хыҫҫӑн Берсеневпа тата Шубинпа пӗрле Елена сада тухрӗ; Зоя, вӗсем хыҫҫӑн пӑхса, пӗчӗк хулпуҫҫине кӑшт ҫеҫ сиктерсе илчӗ те фортепиано патне ларчӗ.
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Апат питӗ вӑраха пычӗ; Берсенев Еленӑпа университет пурнӑҫӗ ҫинчен, хӑйсен шухӑшӗсемпе ӗмӗчӗсем ҫинчен калаҫрӗҫ; Шубин вӗсем калаҫнине ним шарламасӑр итлесе ларчӗ, малтанхи пекех пӑлханмасӑр, хӑй ҫине пӑхса йӑл кулакан Зоя енне кулӑшла, салхуллӑн пӑхкаласа, киленсе кайсах апат ҫирӗ.
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Ҫак Zoé, е, тӗрӗсрех каласан, Зоя Никитишна Мюллер, хитре, кӑштах чалӑш куҫлӑ, вырӑсланнӑ нимӗҫ хӗрӗ; унӑн сӑмси вӗҫӗ ҫурмаран уйрӑлса тӑрать, пӗчӗк тутисем ҫӳхе те хӗрлӗ, хӑй сарӑ ҫӳҫлӗ, мӑнтӑркка.
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Зоя лешсенчен малтан калиткене уҫрӗ, сада чупса кӗчӗ те: «чупкӑнсене илсе килтӗм!» тесе кӑшкӑрса ячӗ.Зоя первая отворила калитку, вбежала в сад и закричала: «Привела скитальцев!»
II // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Эсир ҫиленместӗр мана, чипертен те чипер Зоя Никитишпа: ӗмӗте татса, ман ӑшчике ҫунтарма сирӗн кӑмӑлӑр хаяр мар.
II // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Нивушлӗ эсир, ытарайми Зоя, ҫакӑн пек шӑрӑх ҫанталӑкра пире шырама тухнӑ?— Неужели вы, восхитительная Зоя, в такую жару решились идти нас отыскивать?
II // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Эсӗ, Зоя, ан кӳрен, эпӗ мӗн пурри ҫинчен калатӑп.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.