Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ергушов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ергушов пуҫне суллакаларӗ.

Ергушов покачал головой.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эпӗ те калатӑп, — ярса илчӗ Ергушов.

— И я говорю, — подхватил Ергушов.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ергушов, тутарла начар пӗлекенскер, сайра хутра ҫеҫ калаҫӑва хутшӑнса, вырӑсла калаҫрӗ.

Ергушов, плохо знавший по-татарски, лишь изредка вставлял русские слова.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ерошка мучипе Ергушов, ҫӑткӑн кайӑксем пек, ӑҫта ӗҫкӗ пуррине шӑршӑпа сиссе, иккӗш те ӳсӗрскерсем, пӗрин хыҫҫӑн тепри пӳрте сӗтӗрӗнсе кӗчӗҫ.

Дядя Ерошка и Ергушов, как хищные птицы, пронюхав, где гулянье, оба пьяные, один за другим ввалились в хату.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Вара вӑл каллех хӑй юратнӑ пек хуҫланса илчӗ, кун хыҫҫӑн пурте ахӑлтатса кулса ячӗҫ; Ергушов тени вара ун чухне, юнашар ларакан Марьянкӑна сиктерсе хӑварса, вата казачкӑна ытала пуҫларӗ.

— И опять он сделал любимое коленце, вслед за которым все захохотали, а Ергушов тотчас же стал обнимать старую казачку, пропустив Марьянку, следовавшую по порядку.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Э, Назарка? — ыйтрӗ Ергушов.

Назарка, а? — говорил Ергушов.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ергушов ахӑлтатса кула пуҫларӗ те хӑй патне ҫывӑхарах ларакан хӗре ярса тытса ыталарӗ.

Ергушов разразился хохотом и, ухватив, обнял девку, которая ближе сидела к нему.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Юратмастӑн! — терӗ каллех Ергушов.

— Не любишь! — опять сказал Ергушов.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Е мӗнле те пулин инкек тупӑнчӗ-им? — терӗ Ергушов.

Аль горе узнала? — сказал Ергушов.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эпӗ те калатӑп, — ярса илчӗ ӳсӗр Ергушов, кулкаласа.

— И я говорю, — подхватил пьяный Ергушов, смеясь.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ергушов ахӑлтатса кулса ячӗ те Назаркӑна тӗртрӗ.

Ергушов захохотал и толкнул Назарку.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ергушов тайкаланать, тата пӗрмаях ахӑрса кулса, Назаркӑна аякӗнчен чышкалать.

Ергушов пошатывался и все, громко смеясь, толкал под бок Назарку.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ав, ҫавсем килеҫҫӗ пулас, — малалла казаксем ҫинелле кӑтартса, — Ергушов та ӗлкӗрнӗ вӗсемпе!

Вон они идут, никак, — продолжала говорившая, указывая на казаков, подвигавшихся к ним по улице, — Ергушов-то поспел с ними!

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ну, асту, Лука, ан хускал, — тесе хӑварчӗ Ергушов, — унсӑрӑн сана та кунта ҫапса пӑрахӗҫ.

— Ну, смотри, Лука, не шелохнись, — проговорил Ергушов, — а то тоже здесь срежут тебя.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Калатӑп вӗт, каяҫҫӗ, — терӗ Ергушов, ҫӗкленсе, — тытас пулать, тӗрӗс.

— Я говорю, уйдут, — сказал Ергушов, поднимаясь, — ловить надо, верно.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ан кӗр теҫҫӗ сана, — терӗ Ергушов, пӑшалне тар ярса.

— Не лазяй, говорят, — проговорил Ергушов, подсыпая порох на полку ружья.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ӑҫта эс, ухмах? — кӑшкӑрчӗ Ергушов.

— Куда ты, дурак? — крикнул Ергушов.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ҫитет суйма, — терӗ тепӗр хут Ергушов, куҫӗсене сӗркелесе.

— Будет врать-то, — повторял Ергушов, протирая глаза.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Тыт, тыт тетӗп! — кӑшкӑрса ячӗ Ергушов, чурбан айӗнчен ҫӗкленнӗ май винтовкине хыпашласа.

— Держи, я говорю! — закричал Ергушов, ощупывая винтовку и приподнимаясь из-за чурбана.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫаплах шутларӑм: Лукашка тискер кайӑка хӑратрӗ, терӗм, — терӗ Ергушов, буркӑпа чӗркенсе.

Так и думаю: Лукашка зверя спугнул, — сказал Ергушов, завертываясь в бурку.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней