Корпус чувашского языка

Вӗсене нумай хутчен аманнисене ҫыхма тӳр килнӗ, хӑшӗсем вӗсен аллинчех вилсе кайнӑ, анчах та унта вӗсем вилӗмӗн сӑлтавне пӗлнӗ, вӗлерекенӗсем самолётсем ҫинче иккенне пӗлнӗ.

Им приходилось много раз наскоро перевязывать раненых, и некоторые умирали у них на руках, но там они знали причину смерти и видели убийц на самолетах.

1. Вӑрттӑн вӗлерни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӗчӗк ҫуртран ялкӑшса анма пуҫланӑ ҫулӑмне, халь тесен халь ӗмӗрлӗхех сӳнсе ларма хатӗрскерне, вилӗмӗн сивӗ сывламӗ варкӑштарса хумхантарать.

Холодное дыхание смерти ярко колеблет вот-вот готовое навсегда погаснуть разгоревшееся пламя маленькой свечки.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вилӗмӗн хура мӗлки витсе хунӑ историн ҫав страницисене.

История полнилась ужасным мраком.

X. Тыткӑнтисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ольга, ял тӑрӑх уткаласа ҫӳрекен вилӗмӗн утӑмӗсене илтме тӑрӑшнӑ пекех, итлесе ларчӗ.

Ольга слушала, словно пытаясь услышать эту ходящую по деревне смерть.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ывӑлӗ вилни ҫинчен илтсен, ватӑ амӑшӗ ураран ӳкнӗ, ӑна, шалт халран кайнӑскерне, кӳршӗ хӗрарӑмӗсем пӑхса тӑраҫҫӗ, ывӑлӗ унӑн, хӑй вилӗмӗн вӑрттӑнлӑхне пытарса, ним чӗнмесӗр выртать.

Весть о смерти сына свалила с ног старуху мать, и ее, полумертвую, отхаживали соседки, а сын лежал безмолвный, храня тайну своей гибели.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пульӑсем, ҫывӑхри вилӗмӗн асар-писер кӗввине шӑхӑрса, ун тӗлӗнченех вӗҫе-вӗҫе иртеҫҫӗ.

Пули тянули над ним близкий смертный высвист.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑрҫӑра вилнӗ е сусӑрланса юлнӑ ҫӗршер, пин ҫынсем, ҫӗршер пин тӑлӑх-туратсемпе упӑшкасӑр арӑмсем — акӑ ӑҫта илсе ҫитерчӗ халӑха тискер вилӗмӗн хӑрушӑ вучахӗ.

Сотни тысяч убитых и искалеченных, сотни тысяч сирот и вдов — вот результаты этой бойни.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Апла пулин те, ҫакна вилӗмӗн питех те хӑрушӑ тискерлӗхӗпе танлаштарма май пур-и вара?

И все-таки разве это можно сравнить с чудовищным ужасом смерти?

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

55. «Эй вилӗм! ӑҫта санӑн сӑнну? эй тамӑк! ӑҫта санӑн ҫӗнтерӗвӳ?» 56. Вилӗмӗн сӑнни — ҫылӑх; ҫылӑх вара саккунран вӑй илнӗ.

55. Смерть! где твое жало? ад! где твоя победа? 56. Жало же смерти - грех; а сила греха - закон.

1 Кор 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

25. Чӗрӳ аскӑн арӑмӑн ҫулӗ енне ан сулӑнтӑр, унӑн сукмакӗсемпе аташса ан ҫӳре: 26. ҫав арӑм нумайӑшне амантса ӳкернӗ, вӑйлӑ ҫынсене вӑл нумайӑшне вӗлернӗ: 27. унӑн килӗ — ҫӗр тӗпне ертсе каякан, вилӗмӗн шалти ҫуртне илсе анакан ҫул.

25. Да не уклоняется сердце твое на пути ее, не блуждай по стезям ее, 26. потому что многих повергла она ранеными, и много сильных убиты ею: 27. дом ее - пути в преисподнюю, нисходящие во внутренние жилища смерти.

Ытар 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

13. Ӳтне-тирне ҫисе ярӗ, ӳтне-тирне вилӗмӗн малтанхи ывӑлӗ# ҫисе ярӗ.

13. Съест члены тела его, съест члены его первенец смерти.

Иов 18 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.