Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Аттепе (тĕпĕ: атте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Анне, енчен те аттепе тетене калаҫма асӑнтарсан, ӳкӗте кӗртме пулать те пуль…

— Мам, а может, с ним дядя поговорит, может быть…

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аттепе пӗрле вырма ҫӳремен пуль пӗрре те?

— А с отцом вместе вам бывать не приходилось ни разу?

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Анне хирӗҫ пулас ҫук-ха пире, аттепе темле калаҫмалла ҫавӑнтан аван мар.

— Мама не будет против, а с отцом я и не знаю, как заговорить, вроде неудобно как-то…

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗччен мар, эпӗр аттепе ӗҫлетпӗр, вӑл халь шыва кӗме кайрӗ.

— Нет, с отцом, он искупнуться на реку пошел.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ хамӑр пӳрт ҫине пӑхса тӑратӑп, унта ватӑлнӑ аттепе анне хӑйсен пӗртен-пӗр ывӑлӗ Матти пирки хурланса лараҫҫӗ пулӗ, унта Айно…

Я смотрел на домик, где старики, наверно, тоскуют о своем единственном Матти, где Айно…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Эпӗ хам унта ҫуралса ӳснӗ, пирӗн пӗтӗм ҫемье унта пурӑнать, ватӑлнӑ аттепе анне паян кун та унтах пурӑнаҫҫӗ.

Я сам оттуда родом, и вся моя семья проживала там, и по сей день там живет отец-старик с матерью.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Аттепе аннене юратманшӑн турӑ сана ҫапла наказани пачӗ.

— Это тебя бог наказал за то, что ты папу и маму не любишь.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ну, юрӗ! фрейленран ыйт, — эсӗ аттепе аннене юратнӑ пекех, фрейлена та итлеме сӑмах панӑччӗ-ҫке-ха?

— Ну, хорошо! — спроси у фрейлейн, ведь ты обещал, как папу и маму любишь, слушаться фрейлейн?

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Аттепе аннене юратнипе эпӗ урӑх нихҫан та ашкӑнмастӑп, — тет вӑл.

— Как люблю папу и маму, я не буду шалить.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Аттепе анне киле таврӑнмассерен сана наказани памасӑр нихҫан та иртмен-ҫке-ха.

— Ведь никогда еще папа и мама не приезжали без того, чтобы не наказать тебя.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Аттепе аннене юратса эпӗ урӑх ашкӑнмастӑп, те.

Скажи: любя папу и маму, я не буду шалить.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Вӑл ман аттепе пӗр тӑван пичче пулать.

— Я его внучатный племянник.

III. Сасӑлани // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Аттепе, аттепе пӗрле ҫийӗп, — терӗ Митя тӗлли-паллисӗр, унтан вара амӑшӗ кухньӑра кӑштӑртатнине илтсен, Митя кухньӑна васкаса кӗчӗ.

— С отцом, с отцом… — рассеянно ответил Митя и вдруг, прислушавшись к возне за перегородкой, побежал в кухню.

32 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл аттепе мана пачах тиркемест: аттепе те, манпа та пӗр пекех! — мухтанса илчӗ вӑл.

Она вообще нас с отцом не различает: что ему, то и мне! — вдруг похвалился он.

24 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Мӗншӗн тесен эсӗ хатӗрринчен ӳкерсе илетӗн, аттепе эпир ҫӗнӗрен шухӑшласа ӳкеретпӗр, — терӗ Сева.

— Потому что ты с готового чертишь, а мы с папой свое придумываем, — серьезно сказал Сева.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ку сӑвӑ вара питех те лайӑх, аттепе анне ӑна «Пионерская правда» хаҫата ярса пама та шутларӗҫ, — терӗ Синицына, аллисене сулкаласа.

А стихи очень хорошие, мои родители даже в «Пионерскую правду» послать хотели, — затрещала, размахивая руками, Синицына.

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эпир аттепе ҫывӑрса каяс умӗн яланах калаҫса выртатпӑр! — ҫиленсе каларӗ Ваҫҫук.

Мы с папой всегда на ночь разговариваем! — сердился Васек.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вырсарникун, май уйӑхӗн 21-мӗшӗнче, 186… ҫулта, ман аттепе пӗр тӑван пичче, профессор Отто Лиденброк, васкасах хӑйӗн килне тавӑрӑнчӗ.

В воскресенье 24 мая 1863 года мой дядя, профессор Отто Лиденброк, быстрыми шагами подходил к своему домику.

I сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ, ӗҫсӗр аптраса, хамӑн пӗтӗм телейсӗрлӗхе пӗр ҫӗре пухса хаклама тытӑнтӑм: акӑ — эпӗ хам юратнӑ аттепе хирӗҫсе кайнӑ, мана гимназирен хӑваласа ячӗҫ те кӳрентерчӗҫ, унтан тӗрме, мана хампа ҫывӑх пулнӑ юлташ тытса парать, упӑшкана тытса каяҫҫӗ, унтан каллех тӗрме те ссылка, упӑшка вилет.

Я складывала все мои несчастия и взвешивала их от нечего делать: вот — поссорилась с отцом, которого любила, прогнали из гимназии и оскорбили, тюрьма, предательство товарища, который был близок мне, арест мужа, опять тюрьма и ссылка, смерть мужа.

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпир, аттепе иксӗмӗр, санран аслӑрах, итту пирӗн хамӑр куҫпа курас килет…

Мы с дедушкой постарше тебя, и то нам хочется самим увидеть…

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней