Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Аттен (тĕпĕ: атте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аттен кӗпи шап-шурӑ, ҫавӑнпа аллисемпе мӑйӗ хуран курӑнаҫҫӗ.

Рубашка у отца белая, и поэтому руки и шея кажутся черными.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Аттен ҫамки ҫинче икӗ тарӑн йӗр палӑрчӗ.

На лбу у отца появились две глубокие морщины.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Аттен куҫӗсем савӑнӑҫлӑн йӑлкӑшса илчӗҫ.

Глаза у отца стали веселыми.

Пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Аттен ташлама кирлӗ марччӗ.

— Не надо бы отцу плясать.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Пӳлӗме упрама бронь параҫҫӗ, вӑл аттен вӗт, фронтовикӑн.

— На комнату дадут броню, она ведь папина, фронтовика.

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Килте, хам аттен гасиендинче.

— Дома, в гасиенде моего отца.

LХХХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ман аттен ун пек лаша пилӗк пин лаша та пур, вӗсенчен нумайӑшӗ унтан илемлӗрех тата унтан хытӑрах каяҫҫӗ.

У моего отца пять тысяч подобных ему, и многие из них красивее и, без сомнения, быстрее его.

LXХVIII cыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Аттен ҫавна мана калас килмен пек туйӑнса кайрӗ, ыттисенчен ыйтма хӑрарӑм.

Мне показалось, что отцу не хотелось этого говорить мне, а других я боялась спросить.

ХLVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— ҫакӑ вара тус, аттен тахҫанхи тусӗ-и?

— и этот человек считался лучшим другом отца?

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Лаши аттен мар-и?..

А лошадь-то чья была, разве не отцова?

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аттен кил-ҫурчӗ (ача чухнехи вӑхӑта аса илнисем) манран пурӗ те пӗр метрта ҫеҫ…

Дом отца (все воспоминания детства) был всего в ста метрах от меня.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Аттен сӑсӑлне вӗҫтерчӗ, атте вара ним те тӑваймарӗ!

Так отца пугнула, что держись!

26 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Унтан тата пӑхатӑп та аттен чернильницине ман сӗтел ҫине пырса лартнине куратӑп, атте ручкине йӑкӑртнӑ.

А потом, смотрю, на мой стол чернильницу отцовскую поставила, ручку у отца сперла.

24 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ун ҫинчен пире аттен пӗлӗшӗ ҫырса пӗлтернӗ, — ҫирӗплетрӗ Аннет.

Папе об этом писал один знакомый, — подтвердила Аннет.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Манӑн аттен револьверӗ пур.

У меня папин револьвер остался.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Аттен хаклӑ сӑн-питне юлашки хут та кураймарӑм эпӗ!

И не увидела я в последний раз батяни дорогого лица!

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Аттен юлашки пӗлӗчӗ…»

— Последнее облако отца…»

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗррехинче, Василий урине тӑхӑннӑ чухне, сӑран тытнӑ пӗчӗк сак ҫине урине пуссан, Дуняшка ӑна ҫиленсе ҫапла каласа хунӑ: «Пар! Ку аттен

Однажды, когда Василий, обуваясь, оперся ногой о маленькую обшитую кожей скамейку, Дуняшка враждебно сказала ему: «Дай! Это папина!»

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сире тата сирӗн юлташӑрсене ҫакна асӑрхаттаратӑп: эхер эсӗр туртса илнӗ хӗрарӑмсен, аттен тата чиркӳ ҫыннин пуҫӗсенчен пӗр пӗрчӗ те пулин ҫӳҫ ӳкес пулсан, сирӗн вара чи хаяр айӑпран хӑтӑласси пулмасть.

Предупреждаю вас и ваших сообщников, что в случае, если хоть один волос упадет с головы захваченных вами женщин, отца и служителя церкви, то никому из вас не уйти от жестокой кары.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Иероним аттен куҫӗсем Хеляна тухатса лартрӗҫ, вӑл вара кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле: — Эпӗ калас ҫук, — терӗ.

Глаза отца Иеронима гипнотизировали Хелю, и она чуть слышно прошептала: — Я не скажу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней