Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Аттен (тĕпĕ: атте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аттен паян температури ҫӗкленчӗ.

У отца сегодня поднялась температура.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен хулӗсемпе кӑкӑрне бинтсемпе ҫыхса пӗтернӗ, юнашар пӳлӗмрен вӑл ман ҫине ӑшӑ кӑмӑллӑн пӑхса выртать-мӗн.

Отец лежал с обнаженными руками и забинтованной грудью в соседней комнате и наблюдал за мной с одобрительным вниманием.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Улмуҫҫи айӗнчен милици начальникӗ тухрӗ, аллине вӑл аттен полевой сумкине тытнӑ, хулпуҫҫи урлӑ чӗн пиҫиххирен наган ҫакса янӑ.

Из-под яблони вышел начальник милиции с отцовой полевой сумкой в руках, с наганом на плечном ремне.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен вӑрттӑн тӑшманӗсенчен ытларах куҫкӗрет тусӗсем нумай ҫав.

У отца было больше открытых друзей, нежели скрытых врагов.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Акӑ эпӗ аттен пӳрнисем хушшине пӑчӑртанса тухнӑ ҫӑра, факел ҫулӑмӗ пек хӗп-хӗрлӗ юн курах кайрӑм.

И вот я увидел проступившую между пальцев отца густую, багровую, как пламя факела, кровь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анюта малалла ыткӑнса пырса питҫӑмартийӗпе аттен алли ҫумне лӑпчӑнчӗ.

Анюта бросилась вперед, приникла щекой к руке отца.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен хӗвелпе пиҫнӗ аллинче авкаланакан чӗн пиҫиххине мӗншӗн аса илес е аннен хӗпӗртенипе йӗрсе пӗтнӗ куҫӗсене мӗншӗн аса илес…

Зачем вспоминать ремень, угрожающе встряхиваемый в оливковых руках отца, заплаканные от радости глаза матери.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен мӑйӑхлӑ хурарах пит-куҫӗ тивӗҫӗпе савӑннӑн курӑнать.

Смуглое усатое лицо отца было исполнено торжественным достоинством.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Трактор, тулхӑркаласа, авалхи ят ҫӗрӗсем ҫине каять, манӑн ача-пӑча чӗри сӑмахпа ҫавӑрса калайми савӑнӑҫлӑ мӑнкӑмӑллӑхпа тулчӗ: эпӗ те ҫак аслӑ ӗҫе хутшӑнса куртӑм вӗт-ха; ав унта, хум пек чӳхенсе пыракан казак ҫӗлӗкӗсемпе картузӗсен тарринче, шап-шурӑ та ула-чӑла тутӑрсем ҫыхса янӑ хӗрарӑмсен пуҫӗсенчен ҫӳлерех, маншӑн чи ҫывӑх ҫыннӑн — аттен кӗлетки курӑнса тӑрать.

Трактор, пофыркивая, двигался к старинным наделам, мое мальчишеское сердце было полно невыразимой гордостью: ведь я был участником великого события; ведь над колыхающимися волнами казачьих шапок, картузов, над головами женщин, повязанными беленькими и пестрыми платками, поднималась фигура моего отца!

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен кашни хускануне пӗтӗм халӑх куҫласа-пӑхса тӑрать, манӑн чӗрем савӑнӑҫлӑн сике пуҫларӗ.

Люди следили за каждым движением моего отца, и мое сердце переполнялось радостным волнением.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен ҫав вӑхӑтри хучӗсем ҫинче сыхланса юлнӑ тӑрӑх эпӗ хӑмач плакатсем ҫине ҫырнӑ сӑмахсене пӗтӗмӗшпех илсе кӑтартатӑп:

Я привожу полностью текст, написанный на этих кумачевых плакатах:

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен халь яхта вутсыпписене чул ҫумне ҫапса салатакан вӑйлӑ аллисем малашнехи ӗҫре питӗ кирлӗ пулма пултараҫҫӗ.

Сильные отцовские руки, разбивающие о камень пихтовые поленья, могли очень пригодиться в предстоящей схватке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен тумтирӗпе аллисене чул тусанӗ сӑрса илнӗ.

На одежде и руках отца сохранились следы каменной пыли.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах эпӗ аттен вӑйӗпе хастарлӑхӗ ҫине шанатӑп.

Я надеялся на силу и ловкость отца.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах кӗҫӗрхи ҫӗр, мана «Медуза» баркас мӗлки таҫта ҫывӑхрах ыткӑнса ҫӳренӗн туйӑнса тӑнӑ чух, купӑс сассипе аттен хурлӑхлӑ юрри чӗрене шӑнтса ярать.

Той ночью, когда, мне казалось, где-то близко носился призрачный баркас «Медуза», холодело на сердце от печальных звуков гармоники и песни отца.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мӗн пурӗ те мана аттен каллех ҫӳлелле ҫӗкленнӗ чӑмӑрӗ ҫеҫ курӑнса кайрӗ, пиҫнӗ арбуза ҫапнӑ пек нӑчлатнӑ сасӑ илтӗнчӗ.

Мне был виден вновь занесенный кулак отца, послышался такой звук, будто лопнул арбуз.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн аттерен пытанасси килчӗ пуль, аттен ун ҫине шӑтарса пӑхакан ҫиллес куҫӗсенчен тата хӑйсене тӑрантарса усракан упӑшкисене ҫухатнӑ хӗрарӑмсем кӑшкӑрса макӑрнинчен таҫта тарса кӗрес килсе кайрӗ курӑнать.

Ему, видимо, хотелось спрятаться от отца, от его гневных глаз, в упор устремленных на него, и от криков женщин, потерявших своих кормильцев.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Атте патӗнче, унӑн сӑран аттин хутламлӑ кунчисем хушшинче, аттен чӗркуҫҫийӗ ҫумне лӑпчӑнса, Илюшка ларать.

Возле отца сидел Илюшка, прижавшись к его коленям, закрытым кожаной гармошкой сапог.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ дельфин тытакансен патронташне те куратӑп, Старокожӑн кӑвакарнӑ тӑнлавӗпе салху куҫӗсене те, аттен мӑйӑхлӑ та сарлака сӑн-питне лайӑхах куратӑп.

Я видел даже патронташи дельфинобоев, седые виски Сторокожа, его пасмурные глаза и широкое, усатое, бесконечно дорогое лицо отца.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тен, ҫав пур енчен те таса «аттен» тӑванӗ пулӗ?

Быть может, у его безупречного преосвященства имеется племянник?

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней