Поиск
Шырав ĕçĕ:
Халь Антоныч ответлӑ ӗҫе хӑй уйӑрса лартнӑ ҫынна ҫак постра курчӗ.Сейчас на этом посту Антоныч неожиданно застал своего выдвиженца.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Рота командирӗ Антоныч хӑйӗн тапӑрӗ тӑрӑх чылайччен постсем тӗрӗслесе ҫӳрерӗ.А командир роты Антоныч еще долго сновал по своему табору, проверяя посты.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Старшина ӗҫӗсене Антоныч приказӗ тӑрӑх Хаецкий йышӑнчӗ.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Пачах урӑхла, Антоныч тата пӗтӗм рота Васьӑна савӑнсах ӑсатрӗҫ: вӑл ялав патне каять, ӑна чыслӑ ӗҫ шанса панӑ!
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хальхинче Антоныч хӑйне ҫаратаҫҫӗ, унӑн чи лайӑх ҫыннисене илсе каяҫҫӗ тесе ӳпкелешме те пултараймарӗ.На сей раз Антоныч не мог даже пожаловаться на то, что его грабят, что у него забирают лучших людей.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Антоныч пӗрремӗш взвода ирӗк парать.
XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Кайса пӑхам-ха, часовоя вӗлерсе пӑрахман-и. Капитанпа Антоныч та тӑчӗҫ.— Пойду взгляну, не пришибло ли часового. Капитан и Антоныч тоже встали.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Фронтовик кашни кунах вилӗмпе куҫа-куҫӑн тӗл пулнӑран, тен, — сасӑпах шухӑшлать Антоныч, — пурнӑҫӑн чӑн-чӑн хакне вӑл ыттисенчен лайӑхрах пӗлет.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Чунӗпе Антоныч ытла та штатски ҫын пулин те, ҫапах вӑл чӑн-чӑн боец-фронтовике юратать.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Тата ҫыннисем мӗнлерех! — хушса хурать Антоныч та.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ку тӗлӗшпе Антоныч шухӑшӗсем комбатӑн шухӑшӗсемпе пӗр пекех.В этом отношении взгляды Антоныча целиком сходились со взглядами комбата.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Вӑл мӗн тери ҫамрӑк!» — шухӑшларӗ кӗтмен ҫӗртен Антоныч, хӑйӗн взводнӑйӗ ҫине пӑхса, вара мӑнаҫлӑн: — Ҫавӑнпа та ӗнтӗ эсӗ хӑвна та, ыттисене те хӗрхенмесӗр тӑма пултараймастӑн. Тӑван ҫӗршыв фронта чи вӑйлисене, чи ҫирӗпписене, чи шанчӑклисене пани ҫинчен ан манӑр. Тӑван ҫӗршыв вӗсене вилме яман Дунай ҫине, вӑл вӗсене… — терӗ.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Мӗн тӑвас тетӗн, Антоныч…
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Санӑн ӑва май пур таранах лектермеллеччӗ, Антоныч…
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Памалла ҫав, — тет Чумаченко капитан, куҫкӗретӗнех Антоныч майлӑ пулса.— Еще бы, — сказал капитан Чумаченко, явно становясь на сторону Антоныча.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Суй, — шухӑшлать Антоныч.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Антоныч, вут пар! — кӑшкӑрать комбат телефон патӗнчен.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫавӑнпа та Антоныч, шкул ачисен пӗлӗвӗсемшӗн паллӑсем лартнӑ чухнехи пек, карттӑ ӳкерекенсен ӗҫне пӗтӗмӗшле хаклакан сӑмахсене те хӑех калать.Поэтому Антоныч сам делает и вывод, словно выставляет школьникам оценки.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Антоныч, тутисене вылятса, хӑй пӗлекен вырӑнсен мадьярла ячӗсене ерипен вулать.Шевеля губами, Антоныч медленно разбирает мадьярские названия знакомых мест.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Анчах Антоныч чӗнмест.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.