Корпус чувашского языка

Анчах та босякран, — паллах, ӑраскалсӑр хӑварнӑ, ҫара та выҫӑ, хаяр ҫурма-ҫынсем, ҫурма тискер кайӑксем, хуласен ҫӳп-ҫаплӑ, пылчӑклӑ тӑвӑр кӗтесӗсене тупнӑскерсем хушшинче вӑл та хӑйне кура интеллигент, — ҫав босякран ҫак сӑмахсене илтни мана тӗлӗнтерчӗ.

Но в устах босяка, — хотя он тоже интеллигент среди обиженных судьбой, голых, голодных и злых полулюдей, полузверей, наполняющих грязные трущобы городов, — из уст босяка странно было слышать эти речи.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пирӗн паянхи ҫынсем ӗнтӗ мӗскӗн Хветӗрсем, ӑраскалсӑр Сетнерсем е телейсӗр Нарсписем мар.

Помоги переводом

Аслӑ тӗллевпе ӑсталӑхшӑн // Александр Алга. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 3–11 с.

— Ӑраскалсӑр шӑпаллӑ мӗскӗн чун… — пӑшӑлтатса илчӗ Григориу арӑмӗ.

Помоги переводом

XXX // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— Тӗрӗс мар калатӑр, Тихон Евдокимович, тӗрӗс мар! — ун сӑмахӗсенче чуна ҫатӑр чӗпӗтекен чӑнлӑх та ҫук маррине пӗлсех хирӗҫлетӗп эпӗ; чӑнахах та ӑраскалсӑр ачалӑх хурлӑхӗн ӗмӗлки унӑн чунне ҫаплах тӗксӗмлетсе тӑрать пулсассӑн; ҫав хурлӑх ӗмӗлкине сирес шутпа та хыттӑн, тулаштарса ярасран хӑрамасӑр, пач шеллемесӗр хирӗҫлетӗп эпӗ Турунова.

Помоги переводом

XXVIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Хӑйӗн ӑраскалсӑр кунҫулӗшӗн пур ҫын та айӑплӑ пек туйӑнать ӑна, хӑйне пурте кураймаҫҫӗ, хӑй пуриншӗн те ытлашши тесе шутлать вӑл.

Помоги переводом

XI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ҫичӗ ютсем ҫиччӗн, эп пӗр-пӗччен, Ӑраскалсӑр тесе хӑратӑп.

Помоги переводом

Шывӑн турачӗ пур-и? // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Макӑрмасӑр ӑҫта каяс, Ӑраскалсӑр ҫамрӑк пуҫ, — тенӗ тахҫанах пӗр юрӑра Укаслу пурнӑҫне пӗлнӗ евӗрлех.

Помоги переводом

Тӗлӗнтермӗш хӗр // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Никам та, нимӗн те ӑраскалсӑр хӗре шеллемест.

Помоги переводом

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Хапха умӗнче сыв пуллашнӑ чухнех аса илчӗҫ пулӗ-ха хӑйсен ӑраскалсӑр хӗрне ашшӗпе амӑшӗ.

Помоги переводом

8. Мӗн ҫинчен юрлатӑн, Какшан? // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Эп ҫут тӗнчене ӑраскалсӑр ҫуралнӑ.

Помоги переводом

14. Ҫӳллӗ иккен Хусан хӳмисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Унӑн та ӗмӗрӗ ӑраскалсӑр иртнӗ тетчӗҫ асаттесем…

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ӑраскалсӑр кунҫул кӗвви пек янрарӗ уншӑн пӳлӗме вырнаҫман сӗрме купӑс сасси.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Унта ӑраскалсӑр чӑваш хӗрӗ ҫинчен ҫырнӑ сӑвӑсем курчӗ.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Унтан Андрей Никитич тӳрлетнӗ ӑраскалсӑр сӑмахсене ҫӑтса ярас пек шӑтарса пӑхма пуҫларӑм.

И прямо впился глазами в злосчастные слова, исправленные Андреем Никитичем.

Кӗтмен экзамен // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Ӑраскалсӑр подпоручик вара, Володя пек каласан, фендрик, сирӗн йышши, ҫитменнине тата кӳреннӗскер, пач та кӳрентерекенни мар, виҫҫӗмӗш хут пенӗ хыҫҫӑн хырӑмран хӑрушла аманать те, каҫ тӗлне асаплана-асаплана вилсе те выртать.

И несчастный подпоручик, фендрик, как говорит Володя, вроде вас, да еще вдобавок обиженный, а не обидчик, получает после третьего выстрела страшную рану в живот и к вечеру умирает в мучениях.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.