Корпус чувашского языка

Тӗнче ахаль те ҫутӑччӗ, спирт ӗҫнӗ хыҫҫӑн Хумккана тата та ҫутӑраххӑн туйӑнчӗ.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Полина шупка кӑвак плащпа, ҫара пуҫӑн, ахаль те сарӑ ҫӳҫӗ хӗвел ҫинче тата ҫутӑраххӑн курӑнать.

Помоги переводом

3 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Куҫӗсем вара ӗлӗкхинчен ҫутӑраххӑн пӑхаҫҫӗ тата нумай пысӑкланнӑ пек.

Помоги переводом

VII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Илтрӗ хӗвел, итлерӗ, иртрӗ, ҫутӑраххӑн, ӑшӑраххӑн ялкӑшма пуҫларӗ; акӑ чарӑнчӗ типсе те ҫитеймен пир умӗнче, алӑ тытрӗ инҫе ҫула тухнисене, вӑй-хал сӳнчӗ, пурнӑҫ пиллерӗ.

Помоги переводом

XI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ав, ҫӳлти чӳречесенчи ҫутӑсем ҫухалаҫҫӗ, утна тата калаҫнӑ сасӑсем вырӑнне харлаттарнисем илтӗне пуҫлаҫҫӗ, хуралҫӑ хӑмине ҫӗрлехилле шаккама тытӑнать, чӳречесенчен ӳкекен хӗрлӗ ҫутӑ ярӑмӗсем ҫухалсанах сад кичемреххӗн, ҫутӑраххӑн курӑна пуҫлать, сывлӑм сапнӑ сад ҫине йӑрӑм ӳкерсе, юлашки ҫутӑ буфетран малти пӳлӗме куҫать, вара мана чӳречерен кофта тӑхӑннӑ Фокан курпун кӗлетки курӑнать, вӑл, ҫурта тытса, хӑйӗн вырӑнӗ патнелле утать.

Но вот огни исчезают в верхних окнах, звуки шагов и говора заменяются храпением, караульщик по-ночному начинает стучать в доску, сад стал и мрачнее и светлее, как скоро исчезли на нем полосы красного света из окон, последний огонь из буфета переходит в переднюю, прокладывая полосу света по росистому саду, и мне видна через окно сгорбленная фигура Фоки, который в кофточке, со свечой в руках, идет к своей постели.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страус тӗкне тирнӗ бархат шлепки айӗнчен ҫутӑрах хӗрлӗ ҫӳҫӗ курӑнать; сывмар сӑнлӑ питӗнчи куҫхаршисемпе куҫ хӑрпӑкӗсем пушшех ҫутӑраххӑн тата хӗрлӗреххӗн туйӑнаҫҫӗ.

Из-под бархатной шляпки с страусовым пером виднелись светло-рыжеватые волосы; брови и ресницы казались еще светлее и рыжеватее на нездоровом цвете ее лица.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӑвайт вутти ҫутӑраххӑн, вӑйлӑраххӑн выляса ҫунма пуҫларӗ.

Огонь костра взыграл ярче, веселее.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ун ҫине ӳкнӗ хӗвел ҫути унӑн имшеркке кӗлеткине шалтан витӗрех ҫутатнӑ пек курӑнчӗ, вара унӑн лапсӑркка кӑвак ҫӳҫӗ те, ватӑлнӑ пулсан та йӑлтӑрккине ҫухатман таса куҫӗ те ҫутӑраххӑн йӑлкӑшнӑн туйӑнчӗ.

Лучи солнца обрызгали его и будто изнутри просветили его щуплую фугурку, седые растрепанные волосы и чистые, несмотря на глубокую старость, глаза.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Малалла кайнӑҫемӗн ҫапӑҫу кӗрлевӗ ытларах та ытларах илтӗнме тытӑнать, ҫутӑ йӗр хӑваракан пульӑсем, тӗттӗм ту хушӑкӗсене касса, ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарса пыраҫҫӗ, ҫутӑраххӑн курӑнаҫҫӗ.

Чем дальше, тем слышнее гремел бой, ленточки трассирующих, прорезая темные ущелья, приближались, становились ярче.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӗвеланӑҫӗ пушшех ҫутӑраххӑн ялтӑртатма пуҫлать, уйри кӳлӗсем, юнпа тулнӑ пек, хӗрелсе кайрӗҫ.

Закат полыхал все ярче, полевые озера покраснели, как будто налились яркой кровью.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫул хӗрринчи тайлӑмсем ҫинчи ула-чӑла вӑрмансем тӗксӗмленес вырӑнне кӑҫалхи хӗвелӗн чалӑшшӑн ӳкекен пайӑркисемпе кӑнтӑрлахинчен те ҫутӑраххӑн йӑлкӑшаҫҫӗ.

Пестрые леса на склонах вдоль дороги не только не гасли под косыми лучами вечернего солнца, а разгорались еще ярче, нежели днем.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ваҫили Андрейч кӑшт ҫӗкленнӗ те йӗри-тавра пӑхнӑ: вӗҫекен шурӑ юр витӗр Мухортыйӑн хуранӑн курӑнакан пуҫӗ тата унӑн вӗҫсе тӑракан ҫуна ҫиттипе витнӗ ҫурӑмӗпе тӗвӗлесе янӑ ҫӑра хӳри кӑна паллӑ пулнӑ; йӗри-тавра пур енче те, малта та, хыҫалта та, пур ҫӗрте те, пӗр пек тӗттӗм тӑнӑ; хӑш чух вӑл кӑшт ҫутӑраххӑн туйӑннӑ, хӑш чух тата ытларах тӗттӗмленнӗ.

Он приподнялся и оглянулся: в белой колеблющейся темноте видна была только чернеющая голова Мухортого и его спина, покрытая развевающимся веретьем, и густой завязанный хвост; кругом же со всех сторон, спереди, сзади, была везде одна и та же однообразная, белая, колеблющаяся тьма, иногда как будто чуть-чуть просветляющаяся, иногда еще больше сгущающаяся.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Вӑл куҫсенче чуна туртса тӑраканни мӗн пуррине Тёма тавҫӑрсах та илеймест: темле тарӑнрах пӑхаҫҫӗ-ши вӗсем, ҫутӑраххӑн ҫиҫеҫҫӗ-ши, анчах Тёма ҫав куҫсене калама ҫук килӗштерсе пӑрахрӗ.

Тёма не мог дать отчета, что в них было привлекательного: глубже ли взгляд казался, светлее ли как-то был он, но Тёма поддался очарованию.

Иванов // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анчах малалла усӑнтарса ҫыхнӑ ҫурма пурҫӑн тутӑр хӳттинчен пӑхакан куҫӗсем унчченхинчен те ҫутӑраххӑн кулса хӗмленеҫҫӗ.

Но глаза под темным навесом надвинутого полушалка смеялись и искрились все ярче.

39-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унтан ҫутӑраххӑн ялкӑшса илчӗ.

За ней блеснула другая, немножечко ярче.

16-мӗш сыпӑк. Малтанхи чӗлӗмсем. — «Эпӗ ҫӗҫӗ ҫухатрӑм» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.