Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Ах, Яша, Яша!
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
— Яша, Яша! — хыттӑн пӑшӑлтатнине илтрӗ Артамонов.
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Яша улшӑннине кура тӗлӗнсе кайнӑ хӗрарӑмсем пӗр шарламасӑр йывӑррӑн сывлакаласа илчӗҫ, Макариха Яшӑна ыталаса йӑпатма хӑтланчӗ.Бабы, пораженные переменами в Яше, молча вздыхали, а Макариха обняла его и попыталась утешить.
XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
— Эх, Яша, Яша! — йывӑррӑн сывлакаласа илнӗ Осип Михайлович.
VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Пурте харӑс хутшӑнса хушса юрламаллине юрлаҫҫӗ, Яша пичче вара, туйри кайӑксем пекех туса кӑтартать: акӑ каччӑ хура курак, юнашар ҫураҫнӑ хӗрӗ — тӗпеклӗ чарлан, акӑ ват ӳхӗ-пуп, ку евчӗ-кӑвакал, ав чарлана юратса пӑрахнӑ кӗвӗҫекен ҫерҫи, акӑ тата кайӑк-кӗшӗк туйӗнче спитч калакан ҫивӗч ӑслӑ ҫерҫи тӑмани, ку вара Яша пичче хӑй партизансен уявӗнче каланинчен кая мар калаҫать.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Эх, Яша!
Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.
Утара манпа пӗрле ҫӳреме килӗшнӗ ачасем тата тупӑнчӗҫ: Макҫӑм, Пракух, Ҫемен, Яша.
Чип-чипер мӑшӑрсем // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 50–51 с.
Эпӗ «Кушай, тюрю, Яша, молочка-то нет…» тенине вуларӑм.
4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Меня-а мамонька любила-а, — Говорила: Эх-ма, Яша, эх-ты, милая душа, Живи тихо-о…Меня-а мамонька любила-а, Говорила: — Эх-ма, Яша, эх ты, милая душа, Живи тихо-о…
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
Яша мӗн вӑрҫӑ пуҫланнӑранпах ҫапӑҫать.
17. Ирӗке кӑларнӑ тӑван вырӑнсенчен килекен хыпарсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.
Манпа пӗрле кӳршӗ ачи Яша пычӗ.
2. Сехӗрленес теместӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.
— Сана тепӗр хут шыраса тупма мана йывӑр пулӗ, — терӗ Анюта, — анчах та мана Яша пулӑшӗ.— Мне будет трудно снова разыскать себя, — сказала Анюта, — но мне поможет Яша.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Анюта мана алӑран тытрӗ, унтан темле савӑнӑҫлӑн, хуйхӑрнӑ пек: — Яша мана… ҫакӑнта, совхозра юлма сӗнет… — унӑн куҫӗсем таҫта аякка-аякка пӑхрӗҫ.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Яша мана эсӗ аттене ӑсатма кайнӑ, терӗ.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Анюта Яша пӳрчӗн террассинче ҫурӑмне ман енне туса ларать, вӑл кӗнеке вуланӑ пек курӑнать.Анюта сидела на открытой террасе Яшиного дома ко мне спиной и, казалось, читала книгу.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
— Тен, эпир, Сергей, партизанра пӗрле ҫӳренӗ кунсене нихҫан та манаймӑпӑр, — терӗ Яша, — анчах ача чухнехи кунсем, комсомол чухнехи кунсем, унтанпа ӗнтӗ нумай вӑхӑт иртнӗ пулсан та, уҫҫӑнах курӑнаҫҫӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Яша хӑйӗн вӗри аллисемпе манӑн алла чӑмӑртарӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
— Яша, эпӗ санӑн чӗрӳне ыраттарасшӑн тесе ан шутла.— Яша, ты не думай, что я захотел бы вольно или невольно причинить тебе боль.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Яша пӳлӗнчӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
— Сережа, — тутисене кӑшт ҫеҫ сиккелеттерсе, шӑппӑн каларӗ Яша, — ӑнланатӑн-и эсӗ мана…— Сережа, — сказал Яша очень тихо, чуть пошевеливая губами, — ты понимаешь меня…
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.