Корпус чувашского языка

Юр айне пулнӑ вӗтлӗх, уҫланкӑ, вара каллех ӗмӗрхи хырсем, юмансем.

Помоги переводом

7. Икӗ элчӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗркунхи пекех, Элентей ӑйӑра уҫланкӑ айккинерех вӗренпе кӑкарнӑ.

Помоги переводом

17. Вилнӗ ӗнен сӗчӗ тутлӑ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Алманчӑ ҫул ҫинче тӗл пулнӑ пысӑк уҫланкӑ урлӑ каҫрӗ те лашине тытса чарчӗ, тӗкӗрҫӗсем ытла кая юлман-ши тесе каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Помоги переводом

15. Инҫе ҫул // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Унӑн хӑйне ашшӗ хушса янӑ тепӗр ӗҫ ҫеҫ юлчӗ ӗнтӗ — сӑртри пӗр уҫланкӑ хӗрринче юри алтнӑ упа шӑтӑкне тӗрӗслемелле.

Помоги переводом

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ӗлӗкхи пекех сулахай енче шултра йывӑҫсем ӳсеҫҫӗ, сылтӑмра — уҫланкӑ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Уҫланкӑ тискерчӗксемпе сиксе вӗрет; вӗсем кӑвайт тавра пухӑнса тулнӑ; унта арҫынсем, ачасемпе хӗрарӑмсем; вӗсен кӗре кӗлеткисем вут ҫутинче ҫиҫкӗнсе-йӑлтӑртатса мӑй ҫыххи евӗр кумаҫҫӗ.

Лужайка кипела дикарями; они теснились вокруг костра; там были мужчины, дети и женщины; смуглые тела их, лоснящиеся от огня, двигались ожерельем.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Карӑк аҫи хӑйӗн савнине капӑр тумтирӗпе ҫеҫ мар, юррипе те илӗртет-йыхӑрать: уҫланкӑ ҫумӗнчи пӗр-пӗр ҫӳлӗ хыр тӑррине килсе ларать те хӑйне кӑна килӗшӳллӗ юррине шӑрантарать.

Помоги переводом

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Хальлӗхе чухӑн Джуджу ҫеҫ-ха: ҫатӑрка тӑрӑ айӗнчи шӑмӑ куписем, ҫӗмрен ҫыххисем, чӑптапа хутӑш шӑмӑ тӗмескисем; кӗҫех сукмак самаях анлӑланчӗ, акӑ умра — пысӑках мар уҫланкӑ, унта — шалҫасем ҫинчи тӑрӑ, ун айӗнче слонӑн икӗ асав шӑлӗ, чӳлмексем, хӗҫ-пӑшал, тӗрлӗ тӗслӗ темиҫе ластӑк, ҫирӗме яхӑн пӑхӑр сулӑ, ҫак купа тӑрринче вара шӑпах Гент шыранӑ япала — кимӗ — выртать.

Сначала попадались бедные Джуджу — кучи черепков под навесом на хворосте, пучки стрел, кучи циновок и костей, но затем тропинка, расширяясь, привела к небольшой лужайке, где стоял внушительный навес, поддерживаемый шестами. Под ним лежало два слоновых клыка, горшки, оружие, несколько цветных тряпок, штук двадцать медных браслетов, а на вершине кучи стояло именно то, что искал Гент, то есть пирога.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эсӗ уҫланкӑ хыҫӗнчен ҫавӑрӑнса пыр та, пӗр хурне ерипен ман паталла хӑваласа кил, эпӗ тӗм хыҫне пытанса тӑрӑп, — терӗ.

Ты зайди за полянку и гони тихонько гуся на меня, а я за кустом спрячусь.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫав ҫӗр, шӑнса кӳтсе кайнипе, эпӗ сике-сике тӑрса уҫланкӑ тӑрӑх чупкаласа ҫӳрерӗм, хурӑн таррине улӑхма тытӑнса та пӑхрӑм, ӑшӑнас шухӑшпа ташлакаласа та илетӗп.

В эту ночь, коченея от холода, я вскакивал, бегал по полянке, пробовал залезть на березу и, чтобы разогреться, начинал даже танцевать.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Таса та уяр тата шавлӑ ир пулчӗ, эпӗ уҫланкӑ варринче тунката ҫинче лартӑм.

Утро было яркое, гомонливое, и, сидя на пенышке посреди желтой полянки.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Каҫ сӗмлӗхӗ вӑйлах ҫапрӗ; ӗшеннӗрен пурте утаймиех пулчӗҫ; лаштах ывӑнса ҫитнӗ тӗлелле малта, ҫӳхе чӑрӑш вуллисен хушшинче, уҫланкӑ курӑнса кайрӗ; хальлӗхе курӑнман юхан шывӑн уҫӑмсӑр кӗрлевӗ утуҫӑсен чӗрисене лӑпкӑлӑхпа ҫӗкленӳ юхӑмӗпе ытамларӗ.

Когда свечерело и все, основательно избив ноги, почувствовали, что усталость переходит в изнеможение, — впереди, меж тонкими стволами елей, показалась светлая редина; глухой ропот невидимой реки хлынул в сердца приливом бодрости и успокоением.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Чӑтлӑхри сукмак айккинчен айккине кукӑрӑлса тӑсӑлать, вырӑн-вырӑнпа ҫатрака айӗнче пачах ҫухалать, уҫланкӑ хӗррипе йӗрленет те иртсе каҫма чӑрмантаракан, ӳкнӗ вулӑсен хушшине чӑмать; унти ҫӳхе ҫутӑ пайӑркисенче хурлӑханӑн кӗрен сапакисем илӗртеҫҫӗ, кӑмпа шӑрши кӗрет.

Дремучая тропа бросалась из стороны в сторону, местами совершенно исчезая под слоем валежника, огибая поляну или ныряя в непроходимый бурелом, где в крошечных лучистых просветах розовели кисти смородины и пахло грибом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Энниок уҫланкӑ варринче чарӑнчӗ.

Энниок остановился в центре лужайки.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Курсам, — терӗҫ вӗсем лӑпкӑ уйӑх йӑлтӑравӗнчи уҫланкӑ еннелле тӗллесе кӑтартса, — вӗсем халӗ килӗсенче, эпир таврӑниччен тӑванӗ-пӗтенӗпе пӗрле пулаҫҫӗ.

— Посмотри, — сказали они, указывая на лужайку, блистающую лунным покоем, — они теперь дома и пробудут среди семей до тех пор, покуда мы не вернемся.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Калюков хӑвӑртрах сылтӑмалла шуса кайрӗ те уҫланкӑ тулашне мар, шаларах пӑрӑнса кӗрсе, мунча умӗнчи шӗшкӗлӗхе пытанчӗ, револьверне хатӗр тытса, малалла мӗн пуласса кӗтрӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗллисем нумаях та мар, ҫапах уҫланкӑ хӗррипе утарҫӑ пӳрчӗ, вӗлле пӳрчӗ, мунча, темле сарай е вите лартса тухнӑ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ванькка, уҫланкӑ айккипе ҫӳресе, стрелук хуҫалӑхне чылай сӑнарӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсен ӗлкинче катрамлӑхпа тӳрккеслӗх ҫук; шӗвӗр вӗҫлӗскерсем, хӗрлӗрех ӑвӑсран ҫӳхе пӳрнесемпе йӑваласа тунӑн ҫӑмӑлскерсем — изумруд тӗслӗ уҫланкӑ хӗррисенче симӗс пурҫӑн ҫине ывӑтнӑ корал мӑй ҫыххилле йӑлтӑртатаҫҫӗ.

В очертаниях их не было массивности и тупости; остроконечные, легкие, словно вылепленные тонкими пальцами из красноватого воска, они сверкали по краям изумрудной поляны коралловым ожерельем, брошенным на зеленый шелк.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Уҫланкӑ варринче ҫӳллӗ те хӑмӑртарах кӑвак утӑ капанӗ ларать.

Посреди ее возвышался высокий лиловатый стог.

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.