Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Теплоход чарӑнса тӑрсассӑн, кашни хутӗнчех Рави ҫапла шутланӑ: «Ҫул ҫӳресе пӗтертӗмӗр ӗнтӗ!» — тенӗ, ҫавӑнпа та ҫӗр ҫинелле анасшӑн пулнӑ-мӗн.

Он принимал каждую остановку теплохода за окончание путешествия и просился на землю.

Равие мӗн пулнӑ-ши? // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

— Пире татах шыв кӳрсе парӑр-ха! Эпир ӗҫетпӗр ӗнтӗ! — тенӗ пек пулчӗ.

«Подавайте-ка нам ещё воды! Теперь мы будем пить!»

Равипе Шаши чееленеҫҫӗ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Тӑватӑ кун та тӑватӑ каҫ вӑл вырӑнтан тӑмасӑр тенӗ пек хӑйӗн читлӗхӗнче тӗлӗрсе е хоботне ӗмкелесе выртрӗ.

Четыре дня и четыре ночи она лежала, почти не вставая, в своей клетке: то дремала, то сосала хобот.

Шашие сиплени // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Вӑл та хоботне тӑратрӗ: «Мана та тата парӑр», тенӗ пек ҫӑварне карчӗ.

Она тоже подняла хобот и открыла рот: «И мне давайте ещё!»

Ирхипе кӑнтӑрлахи апат // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Вӑл хоботне ҫӳлелле тӑратрӗ: «Тата парӑр!» — тенӗ пек ҫӑварне карчӗ.

Поднял хобот, открыл рот: «Давайте ещё!»

Ирхипе кӑнтӑрлахи апат // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

— Рави юратать пулсан, ӑна вӗрсе хӑтланӑрах, эпӗ ун пек шӳт тунисене юратмастӑп, тенӗ пек туйӑнатчӗ.

дуйте, мол, пожалуйста, Рави, если ему это нравится, а я таких шуток не люблю.

Кама мӗн кӑмӑла каять // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

«Хастар тусӑмӑрсем», — тенӗ слонсене кӑмӑлласа Вьетнам салтакӗсемпе офицерӗсем.

«Наши боевые друзья», — ласково называли их солдаты и офицеры Вьетнама.

Теплоход ҫинче кам мӗкӗрнӗ? // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Совет Союзӗнчи ачасем ҫак пӗчӗк «посолсемпе» туслашса кайӗҫ те Индири ачасене те асра тытса пурӑнӗҫ, тесе шутлатӑп, ҫак «посолсем» Индири ачасен представителӗсем пулаҫҫӗ ӗнтӗ», тенӗ.

Я надеюсь, что дети Советского Союза подружатся с этими маленькими послами и будут помнить о детях Индии, которых представляют эти послы».

Равипе Шаши // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Равипе Шаши вырӑсла пӗлнӗ пулсассӑн, вӗсем ӑнланӗччӗҫ: пирӗн пек каласан, вӗсен ячӗсем — Хӗвел тата Уйӑх тенӗ пек илтӗнет.

Если бы Рави и Шаши понимали по-русски, они узнали бы, как звучат их имена на нашем языке: Солнце и Луна.

Равипе Шаши // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Нихҫан никама ӑмсанман, анчах пуласлӑх ҫыннисене, пирӗн хыҫҫӑн пӗр вӑтӑр, хӗрӗх ҫултан пурӑнас ҫынсене — ӑмсанатӑп», тенӗ Гарин.

Никогда никому не завидовал, но завидую людям будущего, которые будут жить после нас лет через тридцать, сорок», — говорил Гарин.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Ку мӗнлескер шуйттан ман ҫумма ҫулӑхрӗ-ши, тенӗ евӗр, ман ҫине хӑяккӑн пӑхса илчӗ те вӑл, лачлаттарса сурчӗ, унтан офицерсем еннелле ҫаврӑнса «Мӗнле, господа, атакӑна кайма тивӗҫ паратӑр-и ҫакна?» тесе ыйтрӗ.

Покосился он на меня вроде того, что за черт такой к нему привязался, плюнул и говорит, обращаясь к офицерам: «А что, господа, признаете за ним право идти в атаку?»

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

«Халь аван ӗнтӗ, — тенӗ шухӑш вӗҫсе иртрӗ унӑн пуҫӗнче, — эрне каялла еплеччӗ вара?»

«Хорошо, — пронеслось в его голове. — А что было неделю тому назад?!»

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма пуҫӗнче пӗр шухӑш — Таня ун аллинчи стаканне ҫеҫ туртса ан илтӗр, тенӗ шухӑш вӗҫсе иртрӗ.

У Тёмы мелькнула только одна мысль, чтобы Таня не успела вырвать стакан.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Асӑнтарӑп-ха, тенӗ евӗр, вӑл шӑрпӑк коробки ҫине усаллӑн пӑхрӗ, кунашкал вилӗм питӗ аван пулнӑ пулӗччӗ, тесе шухӑшларӗ, мӗншӗн тесен, унпала хӑвӑртах вилсе каяс ҫук; ҫав вӑхӑтрах ашшӗпе амӑшӗ куляннине курса юлма та, вӗсене хӑй ҫӗнтернипе чунне ҫырлахтарса, савӑнса юлма та ӗлкӗрет-ха.

Он злорадно остановил глаза на коробке спичек и подумал, что такая смерть была бы очень хороша, потому что будет не сразу и он успеет еще насладиться чувством удовлетворенного торжества при виде горя отца и матери.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

«Тепӗр темиҫе минутранах, эпир ҫав ҫынсен хушшинче пулатпӑр», — тенӗ шухӑш кашнин пуҫӗнчех вӗҫсе иртрӗ.

«Через несколько минут мы уже будем между ними», — мелькнуло у каждого из друзей.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

«Чӑнах та, ӗмӗрлӗхех каятпӑр-ши?» тенӗ шухӑш вӗҫсе иртрӗ Тёмӑн пуҫӗнче, вара ҫав шухӑш асаплӑн-тутлӑн таҫта инҫе-инҫе кайса ҫухалчӗ.

«Неужели навсегда?» — пронеслось у него в голове и мучительно-сладко где-то далеко-далеко замерло.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кайран та, час-часах юлташсен пӗрне-пӗри питех те тӗртсе илес килнӗ чухне, «Капла тусан эпир Данилова кӳрентеретпӗр-ҫке», тенӗ шухӑш яланах вӗсене тытса чаратчӗ.

И хотя нередко на приятелей находило страстное желание подсидеть самих себя, но сознание огорчения, которое они нанесут этим Данилову, останавливало их.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Нихҫан та шеллемен: пурте вӗсем ҫав ухмахла «пӗрре» паллӑсемсӗрех, экзаменсемсӗрех ӳснӗ, кама илес тенӗ — яланах ҫавна качча илнӗ, авланнӑ, ватӑлса стариксем пулнӑ, пурте вӗсен пурнӑҫне курса хапсӑннӑ.

Никогда не жалели: все они всегда вырастали без этих дурацких единиц и экзаменов, женились всегда на ком хотели, стариками делались, и все им завидовали.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Директор Иванов патне кайрӗ, тенӗ шухӑш Тёма чунне касса ҫурнӑ пек ыраттарса, унӑн пуҫӗнче, ӑна суккӑрлатас пек ҫуттӑн ҫуталчӗ.

Ослепительной, мучительной болью сверкнуло сознание, что директор пошел за Ивановым.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Шӑпах вуникӗ сехет тӗлӗнче пур алӑксем те уҫӑлса каяҫҫӗ, тенӗ ӑна…

Ровно в двенадцать часов отворялись все двери…

Иванов // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней