Корпус чувашского языка

Арҫынсем хӑрнӑ ватӑ йывӑҫсене касса вакланӑ, хӗрарӑмсем туратсем сӗтӗрнӗ.

Помоги переводом

Ситекпуҫсем "Таса ял" акци ирттернӗ // Марина Иванова. https://sutasul.ru/articles/obshchestvo/ ... rn-4045176

Аслӑраххисем типӗ ҫапӑ сӗтӗрнӗ, тӗрлӗ вӑйӑсем вылянӑ, юмах янӑ.

Помоги переводом

Савнисем юнашар куҫ хупрӗҫ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 448 с.

Ака-суха тунӑ, волокушӑпа утӑ-улӑм сӗтӗрнӗ, вӑрман турттарнӑ…

Помоги переводом

40 ҫул ытла — пӗр ӗҫре // И.ПЕТРОВА. http://xn--e1aaatdp0e.xn--p1ai/2024/08/0 ... %80%d0%b5/

— Вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче ҫынсем акапуҫне хӑйсемех сӗтӗрнӗ вӗт-ха.

Помоги переводом

Усал хыпар // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 102–136 с.

Тимӗрленӗ ҫунана тӑват-пилӗк сехет хушши сӗтӗрнӗ хыҫҫӑн ӗшенет лаша.

Помоги переводом

IV // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.

Салтаксене ҫар ӗҫне вӗрентес вырӑнне кунӗ-кунӗпе вӑрман кастарнӑ, лешсем хӑйсем ҫинче пӗренесем сӗтӗрнӗ.

Помоги переводом

Ҫӗр ҫинчи тамӑк // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Унӑн питне ҫил пӗркелентерет те — шыв тӗпӗ тӑрӑх пӗчӗк хумсем витӗр тухса хуҫӑлнӑ хӗвел пайӑркисем ылтӑн хӗлӗхсем пек шӑваҫҫӗ — лупашка тӗпӗпе ылтӑн тетел сӗтӗрнӗ майлах.

Помоги переводом

6 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Вӗсем пысӑк мар чӗрчунсене тытнӑ, мӗн тытнине кашни хӑй килне сӗтӗрнӗ тет.

Ловили они мелких животных, которых приносили каждый в свое жилище.

Арҫынсем мамонт тытма кайни ҫинчен // Александра Сергеевна. https://t.me/sergeyevnachavashla/248

Вӗсем кайран ватӑ арҫынна ваннӑпа васкавлӑ медпулӑшу машини патне сӗтӗрнӗ.

На волокуше они перетащили пожилого мужчину к машине скорой медпомощи.

Тухтӑрсем Мӑн Вылӑ арҫыннине 2 ҫухрӑм ваннӑпа сӗтӗрнӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/34454.html

Джесси ун патнелле ыткӑнчӗ; куҫҫульне тытса чараймасӑр, куҫӗсенчи сехӗрленӳпе кулса аппӑшне аллисенчен ҫатӑрласа тытрӗ, аялалла вӑйсӑррӑн сӗтӗрнӗ май хыттӑн пӑшӑлтатать:

Джесси бросилась к ней; не удержав слез и смеясь со страхом в глазах, она схватила ее руки, слабо таща сестру вниз и твердя:

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Коля, пӗр чӗнмесӗр, ӑна хӑй хыҫӗнчен таҫталла сӗтӗрнӗ.

Коля молча тащил её за собой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пӗррехинче, ал-урине тӑм илтернӗ пулин те, юр тӑрӑх хӑйӗн юлташне сӗтӗрнӗ вӑл, хыҫалтан кирек хӑш самантра та ӑна нимӗҫсем йыттисем хуса ҫитме пултарнӑ.

Я знаю случай, когда он, сам обмороженный, по снегу тащил своего товарища, а сзади в любой момент могли догнать овчарки…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Хӑшӗ кӑвак, хӑшӗ хӗрлӗ кӗпе тӑхӑннӑ мужиксен ушкӑнӗ палуба тӑрӑх пысӑк пӗрене сӗтӗрнӗ, вӗсем, урисене йывӑррӑн пусса, пӗтӗм кӑкӑр тулли ахлатнӑ:

Толпа мужиков в синих и красных рубахах волокла по палубе большое бревно и, тяжело топая ногами, охала во всю грудь:

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Виҫӗ арҫын, Ефимыч ертсе пынипе, кимӗ сӗтӗрнӗ.

Трое мужчин во главе с Ефимычем тащили лодку.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Пӗррехинче ӑна ӗнсерен тытса сӗтӗрнӗ пекех кружок занятине илсе пынӑ.

Как-то вытащили его чуть не за шиворот в кружок заниматься.

Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Ӑҫта мӗн япӑх выртать тата мӗншӗн никам та ответ тыттарма пултараймасть, запаслӑ хуҫа ҫавсене пурне те хӑй патне сӗтӗрнӗ.

Запасливый хозяин тащил все, что плохо лежит и за что никто не может привлечь к ответственности.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Пароход ӑна, сыснана сӗтӗрнӗ пекех, сӗтӗрсе пырать, буксирӗ пушанса шыв ҫине ҫатлаттарать, унтан каллех шыв тумламӗсем шӑпӑртаттарса карӑнса каять те баржӑна сӑмсинчен туртать.

Пароход тащил её, точно свинью; ослабевая, буксир хлестал по воде, потом снова натягивался, роняя обильные капли, и дёргал баржу за нос.

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл кӗрт ӑшне пилӗк таран кӗре-кӗре ӳкет, такӑнать, колоннӑна сӗтӗрнӗ пек пӗтӗм вӑйран туртӑнса йынӑшать, хӑвӑртрах утма пуҫлать, маларах та маларах кайса пырать.

Проваливаясь по пояс в сугробы, он спотыкается и стонет, как будто, ускоряя шаг и отрываясь от колонны, он тащит ее за собой.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унтан палаткӑна Ганспа Подсолнушкин вӗҫтерсе кӗчӗҫ, вӗсем хӑйсемпе пӗрле Таня Воробьевӑна сӗтӗрнӗ пекех туртса пычӗҫ — лешӗ ним тусан та килесшӗн пулман.

Потом в палатку влетели Ганс и Подсолнушкин, почти волоча за собой Таню Воробьеву — она упиралась и идти не желала.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Тӗрӗссипе каласан, ҫак хыпар ӑна кӳрентернинчен ытларах — савӑнтарнӑ; ҫапах та, вӑл хӑйӗн хӗрӗ ҫине хаяррӑн тапӑннӑ, ӑна вӑрҫса тӑкнӑ, аслашшӗсен йӑлипе ӑна ҫивӗтӗнчен тытса сӗтӗрнӗ, чӑлана питӗрсе лартнӑ, пӗр сӑмахпа — ашшӗн кӳренӳллӗ юратӑвӗ мӗн тума хушнӑ — пурне те тунӑ.

Сказать по правде, новость эта больше обрадовала его, нежели опечалила; тем не менее он с свирепостью напал па дочь, разбранил ее, оттаскал по обычаю праотцев за косу, запер в чулан, словом, сделал все, что требовала оскорбленная любовь родителя.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.