Поиск
Шырав ĕçĕ:
Эпир, юрлӑ хресченсем, Буддӑна парне панӑ пек, сана та юраса, ыр кӑтартса пурӑнмалла мар-и тата?Что ж это мы, бедные крестьяне, жертвоприношениями тебя, как Будду, ублажать должны?
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ҫакӑ: «пӗри пуриншӗн те, пурте пӗриншӗн» тени пулать те ӗнтӗ, — Сяо Ван вӗрентнӗ сӑмахсемпе ответ панӑ Го Цюань-хай.
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Го Цюань-хай, ҫак ыйтӑва айванлӑх пирки ҫеҫ панӑ пуль тесе, ӑнлантарма тӑрӑшрӗ:Го Цюань-хай, решив, что такой вопрос задан просто по наивности, постарался разъяснить:
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Вара вӑл уезд хулине кайса, суда жалоба ҫырса панӑ.
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Лешӗ, хӑйӗнчен тата ытларах хушса, ҫав ӗҫ ҫинчен хуҫине каласа панӑ.
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Курӑпӑр-ха унта, — тӳрремӗнех панӑ ыйтӑва пӑрса яма тӑрӑшнӑ помещик.
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Кан ҫине хӑпар та ӑна хулпуҫҫинчен ҫӗкле! — приказ панӑ Ли Цин-шань аслӑ тарҫӑна, ача ҫине ҫаврӑнса пӑхмасӑрах.
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Калаҫасса вӗсем ҫӗрӗн-кунӗнех калаҫнӑ, ҫакӑ Сяо Вана хӑйӗн ҫӗнӗ тусӗ ҫинчен тӗпӗ-йӗрӗпех пӗлме май панӑ.Разговаривали же они день и ночь, и Сяо Ван многое узнал о своем новом друге.
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Тархасшӑн ун ҫинчен ан калаҫӑр! — хӑрӑккӑн сас панӑ Фома.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Вулас пулать, вӗренес пулать, — ҫирӗплетсех канаш панӑ Люба, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫӳресе.— Читать нужно, учиться нужно, — убедительно советовала Люба, расхаживая по комнате.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӗсене вӑл хӑйӗн ӑсӗнче — ҫуланчӑксем, тесе ят панӑ, вӗсем нӳрлӗн ҫиҫкӗнсе тӑни уншӑн кӑмӑллӑ пулман, ҫавӑн пекех вӗсен пичӗсем те, куллисем те, сӑмахӗсем те ӑна килӗшмен, анчах та вӗсем хӑйсене ирӗклӗн те ҫӑмӑллӑн тыткалани, вӗсем пурин ҫинчен те калаҫма пӗлни, вӗсен илемлӗ костюмӗсем — ҫаксем пурте Фомара кӗвӗҫӳ, унпа хутӑшах хисеплӳ те ҫуратнӑ.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эсир! — шӑппӑн сас панӑ Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— А-а! — баспа сас панӑ губернатор.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Мӗншӗн тесен, укҫине сан аҫу панӑ, — чапӗ, ӑру тӑрӑх, сана тивмелле.Потому деньги дадены твоим отцом, а почет тебе должен пойти по наследству.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара, Фомана ҫак лӑпкӑ та ахаль ҫеҫ сӑмахсем, хреснашшӗ аллинчен те ытларах тӗрек панӑ.Эти простые, спокойные слова поддержали Фому тверже, чем рука крестного.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, атӑ кӗлисемпе ҫирӗппӗн шаклаттарса, пӳлӗмсем тӑрӑх васкавлӑн, йӗррӗн чупса ҫӳренӗ, тарҫӑ-тӗрҫӗсене, хуҫа пек кӑшкӑрашса, хушусем панӑ, хреснай ывӑлне ҫурӑмран лӑпкаса йӑпатнӑ:
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Тухтӑр патне ярасчӗ… — хӑюсӑр канаш панӑ ывӑлӗ унпа тӗлме-тӗл ларса…— Послать бы за доктором-то… — нерешительно посоветовал сын, усаживаясь против него…
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома каласа панӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫакӑн пек, пӗрре панӑ парнене калла туртса илес пур-тӑк, мӗншӗн пачӗ-ха вӑл мана?Зачем ей нужно было дать и тотчас вырвать из рук у него подарок?
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ӑрӑскал! — татӑклӑн сас панӑ старик, хӑйпе ларакан ҫыннӑн сӑмахне тепӗр хут каласа, каланӑ та кулса янӑ.— Судьба! — уверенно повторил старик возглас своего собеседника и усмехнулся.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.