Корпус чувашского языка

Анчах вирьялсен тухйи теме пула ӗлӗкех манӑҫнӑ.

Помоги переводом

Вирьял чӑвашӗсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Кутамккана пула хулсем ыратни иртсе пынӑ пек, манӑҫнӑ.

Помоги переводом

Телейсӗрскер… // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ачалӑх кунӗсем тахҫанах манӑҫнӑ, тӗтре айӗнчи пек ҫухалнӑ.

Помоги переводом

Хӗр вӑрлани // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ҫулсем кайнӑҫемӗн Перасковья Евдокимовӑн асӗнче пурнӑҫри хӑш-пӗр самантсем манӑҫнӑ.

Помоги переводом

«Атте ирӗк паманран качча та каймарӑм» // Э.КУЗЬМИНА. http://alikovopress.ru/%C2%ABatte-irek-p ... C2%BB.html

Каярахпа манӑҫнӑ пек те пулнӑччӗ, анчах, акӑ, ҫав Укапи карчӑк килсе кайнӑранпа каллех аса илекен пулчӗ.

Помоги переводом

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Вӑл тахҫанах манӑҫнӑ.

Помоги переводом

IX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Юлашки вӑхӑтра пирӗн ҫӗршывӑн культурӑллӑ пурнӑҫӗнче унӑн историйӗпе, наци культурипе, манӑҫнӑ йӑласемпе ӑс-хакӑл культурин пуҫламӑшӗсемпе, фольклорпа, халӑх ремеслисемпе ытларах кӑсӑкланма пуҫланӑ.

Помоги переводом

«Кавал вӑййи» ҫирӗп йӑлана кӗрессе шанаҫҫӗ // Т.ДОРОФЕЕВА-МИРО. http://gazeta1931.ru/gazeta/9750-kaval-v ... se-shanacc

Ганувер аллисене тӑснӑ, манӑҫнӑ, тискер сӑнлӑскер Молли патне васкамасӑр ҫывхарать.

Ганувер подошел к Молли, протянув руки, с забывшимся и диким лицом.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Икӗ юлан утҫӑ, ун умӗнче тӑракансем, манӑҫнӑ тӗлӗкрен тухса тӑчӗҫ тейӗн; вӗсен тыткаларӑшӗнче темӗн хӑратаканни тата вӗсем хӑйсене асла хуни пур.

Две верховые фигуры, находившиеся перед ним, как будто вышли из забытого сновидения; в позах их было что-то угрожающее и высокомерное.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Камӑнне — манӑҫнӑ.

Какого духа — забыл.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Унӑн чунӗнче тахҫанах манӑҫнӑ музыка тунсӑхлӑн янӑрарӗ, вара вӑл кӗтмен ҫӗртен килсе ҫапнӑ хумханӑвӗпе зала диагональпе утса иртрӗ, унтан ҫапса лартнӑн чарӑнса тӑчӗ.

Давно забытая музыка прозвучала в его душе, и он вышагал неожиданное волнение по диагонали зала, потом остановился, как вкопанный.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Сирӗншӗн эп калани ӑнланмаллах та мар-тӑр, анчах вӑл, ахӑртнех, сире хӑйӗн ҫинчен каласа паратех; ку истори пирӗн вӑхӑтшӑн — манӑҫнӑ халапсен ахрӑмӗ евӗрлӗ, ҫав хушӑрах ватӑ ҫын ӳлевӗ е ҫамка ҫинчи мӑкӑль евӗрлех — пурнӑҫри тата тӗрӗс; ку ӗҫ усал та кӑсӑк.

Для вас это не вполне понятно, но он сам, вероятно, расскажет вам о себе; история эта для нашего времени звучит эхом забытых легенд, хотя так же жизненна и правдива, как вой голодного или шишка на лбу; она жестока и интересна.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫуртсенчен пӗрин ҫинчи чукун хӑмаран сасартӑк сӑмахсемпе цифрӑсем татӑлса ӳкрӗҫ те — Гелли пурӑнакан манӑҫнӑ урам ячӗ Нока чӗринчен пырса ҫапӑнчӗ.

И вдруг, с чугунной дощечки одного из домов, сорвавшись, ударила его в сердце надпись забытой улицы, где жила Гелли.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ли вӑхӑт мӗнне пӗлмест, караппа ҫынсем пирки, утрав ҫинче пулнӑ ҫынсем, вӗсен йышӗ ҫинчен пӗлтерни ҫурма манӑҫнӑ тӗттӗм тӗлӗкри евӗр.

Она не могла ориентироваться во времени, и дальнейшие сообщения ее о корабле, людях, бывших на острове, и о числе их носили характер полузабытого темного сновидения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӗсем ҫул ҫӳрени ҫинчен асӑнса каланисем ҫеҫ час манӑҫнӑ: вӗсем Марко Полопа Афанасий Никитин пек каласа пама пӗлеймен-ҫке-ха.

Правда, память об их путешествиях быстро исчезала: ведь немногие умели так рассказать о них, как Марко Поло и Афанасий Никитин.

Ҫӗр мӗн евӗрлӗ? // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Урамсен тӑрринчи, кӑвайтсен ҫийӗнчи ҫӑмламас ҫӑлтӑрсем те урӑхларах курӑнаҫҫӗ; ҫулӑм умӗнче ларакан вӑл е ку марсиан хӑй сисмесӗрех пуҫне каҫӑртать те — манӑҫнӑ, халӗ вара чӗрӗлсе тӑнӑ ӳкерчӗке тӗмсӗлсе тӗсет.

Даже мохнатые звёзды над улицами, над кострами казались иными, — невольно сидящий у огня поднимал голову и всматривался в забытый, словно оживший их рисунок.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак манӑҫнӑ кума Карпат ҫӗрӗ ҫине мӗнле ҫил вӗҫтерсе килнине мастер тинех тавҫӑрса илме пуҫланӑ.

Мастер уже догадывался, каким ветром его забытого кума занесло в Закарпатье.

9 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Халь ҫавӑн чухне мӗн туйнисене аса илетӗп те, хама хам манӑҫнӑ самант ҫеҫ чӑн-чӑн хуйхӑ пулнӑ пулӗ, тесе шутлатӑп.

Вспоминая теперь свои впечатления, я нахожу, что только одна эта минута самозабвения была настоящим горем.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем те пулин манӑҫнӑ суратсемпе анасем мар-ха, лашасӑр хуҫисем вӑхӑтра турттарма ӗлкӗреймен пуль.

Нет, это не забытые или брошенные кем-то загоны, скорее всего у их безлошадных хозяев вовремя не нашлось подводы.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук та, Ильяс та тӑвар яман иккен, Шерккей хӑех манӑҫнӑ та тӑварне икӗ хут янӑ.

Но Тимрук с Ильясом не подходили к котлу, Шерккей по забывчивости сам посолил суп дважды.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.