Поиск
Шырав ĕçĕ:
Мӗскӗн Лина вите тӑрринех хӑпарса ларнӑ та аялалла шиклӗн пӑхса ҫаплипех макӑрать.Бедная Лина сидела верхом на коньке крыши, глядела с ужасом вниз и громко стонала.
Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Мӗскӗн Лина хӑранипе йӗрет, унпа пӗрле Ида та макӑрать, Альфред ҫеҫ вӗсене иккӗшне те лӑплантарать:Бедная Лина стонала и причитала, сестрёнка Ида тоже плакала, но Альфред их успокаивал:
Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Халӗ ӗнтӗ Командирша сасӑпах макӑрать.
Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Хальхинче Стулле Йоке савӑнса та, хурланса та макӑрать.
Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Эпӗ вара хамӑн табака та илеймерӗм, — макӑрать вӑл.
Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Эмиль амӑшӗ кӑшкӑрать, ашшӗ рак пек хӗрелсе кайнӑ, йӑмӑкӗ Ида макӑрать.Мама Эмиля кричала, папа Эмиля стоял красный как рак, а сестрёнка Ида рыдала.
Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Эмиль вӗсенчен кӑшт аяккарах тӑнӑ та куҫҫулӗпех макӑрать.
Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
— Ай, Эмилӗм, юратнӑ ывӑлӑм, ун пек ан кала-ха! — макӑрать амӑшӗ.
Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Лина та макӑрать.
Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Апла пулин те вӑл макӑрать.
Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
— Курӑр-ха, вӑл макӑрать! — кӑшкӑрса ячӗ Ида Эмиль мӑйӗ тӑрӑх юхса аннӑ икӗ пысӑк тумлам ҫине пӳрнипе тӗллесе.— Глядите, он плачет! — воскликнула Ида и указала на две большие капли, стекавшие по шее Эмиля.
Ытларикун, майӑн 22-мӗшӗ. Эмиль яшка савӑтне пуҫа тӑхӑнни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Унӑн тарпа йӗпеннӗ, хӑрӑмпа вараланса пӗтнӗ пичӗ-куҫӗ лапӑрчӑк куҫҫулӗпе макӑрать, куҫӗсем хӑравҫӑн мӑчлатаҫҫӗ, йӗпе сухалне мучала ҫыпӑҫса тулнӑччӗ.
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
— Хӗрхенет, макӑрать, — терӗ старик, куҫӗсемпе арӑмӗ ҫине кӑтартса.— Жалеет, плачет, — говорил старик, показав глазами на жену.
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
Лена аслашшӗне чара-чара: хӗрача мӗншӗн макӑрать, ку ҫын мӗншӗн выртать, анне ӑҫта, тесе ыйтса пынӑ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Пӗр козакшӑн кӑна мар ӗсӗклесе макӑрать ватӑ амӑшӗ хӑйӗн шӑмӑланса кӑна юлнӑ аллисемпе типнӗ кӑкӑрӗнчен тытса; пӗр тӑлӑх арӑм кӑна мар юлӗ Глуховора, Кемировора, Черниговра тата ытти хуласенче те.
IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ҫук, килйышра пурӑнма май ҫукран мар, тӳсӗм пӗтнӗрен мар, кӳрентернӗрен макӑрать халь Саша.И Сашины слезы не от невозможности жить в семье, не от условий, а от обиды.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Мӗншӗн тесен Саша Селина Виктор ашшӗне пула макӑрать.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Икӗ эрне хушши макӑрать ӗнтӗ Саша Селина, унӑн хуйӑхӗ те, манӑн пӑшӑрханчӑк туйӑм пекех, — Викторпа та ҫыхӑннӑскер.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
— Ҫимелли илсе килтӗр-и? — тесе ыйтнӑ почтальон тӳрех, — ак хӗрача макӑрать.
Почта // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.
Саша, Фома ҫине куҫхӳрипе пӑхса: — Ав унта тепӗр мӗскӗн макӑрать, — тесе хунӑ.Саша с усмешкой взглянула на Фому и сказала: — Вон еще один несчастненький мычит…
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.