Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илтерекенскер (тĕпĕ: илтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр хӗрарӑмӗ, сӑнӗ-пичӗпе Нона Мордюкова киноактрисӑна аса илтерекенскер, юрӑ та пуҫлама пикенчӗ:

Помоги переводом

Ҫын ҫынрах юлинччӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 197–201 с.

Вӗсене кунта, пӗр вӑрӑм тавар вакунӗ тӗлӗнче, платформа ҫинче, икӗ ҫын кӗтсе илчӗ: пӗри ҫак станции начальникӗ, кӗрнеклӗ, чух пӳллӗ, чӑн чӑваш сӑн-питлӗ арҫын, хурӑмлӑ ҫи-пуҫ тӑхӑннӑскер; тепри Зинонпа договор ҫырнӑ универбаза экспедиторӗ, тулаш енчен Сергей Филиппов киноактера аса илтерекенскер.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ҫав вӑхӑтра тӳпе хӗрринчи кӑвак пӗлӗт, пӑрланнӑ сӑрт-тӑва аса илтерекенскер, хӑяккӑн ҫаврӑнчӗ те аллине туя тытнӑ, хура кӗпе тӑхӑннӑ «вупӑр карчӑк» пулчӗ тӑчӗ.

Помоги переводом

Пӗлӗт // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 81-82 с.

Иккӗмӗш шаккав, шӑппӑн хушнине аса илтерекенскер, ӑна кӗтмен ҫӗртен тӗлӗнтерсех ячӗ.

Второй стук, напоминающий тихое приказание, вызвал у нее внезапную злобу.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ун ҫинче икӗ ҫанӑ тавӑрмиллӗ сӑран куртка, симӗс кӗленче тӳмеллӗ хӗрлӗ жилет, лакпа витнӗ ансӑр шлепке — ҫатма ҫине ӳпӗнтернӗ хурана аса илтерекенскер; мӑйӗ тавра — тӑваткал куҫлӑ шарф, урисенче — хурарах хӗрлӗ, тӗве пуставӗнчен ҫӗленӗ шӑлавар ҫийӗн — хулӑн тӗплӗ ҫемҫе атӑ.

На нем была кожаная куртка с двойными обшлагами, красный жилет с зелеными стеклянными пуговицами, узкая лакированная шляпа, напоминающая опрокинутый на сковороду котелок; вокруг шеи — клетчатый шарф, а на ногах — поверх коричневых, верблюжьего сукна брюк, — мягкие сапоги с толстой подошвой.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Тепӗр минутран чул сарнӑ урама сикрӗ; калпаксӑр, револьверне шӑл хушшине хӗстернӗ, ҫерҫи тытма васкакан кушака аса илтерекенскер.

Через минуту он спрыгнул на мостовую без шапки и с револьвером в зубах, напоминая кошку, уносящую воробья.

I. Тарни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 287–291 с.

Кунта питех те мухтавлӑ, паллӑ ҫынсем — пилӗк вӑрӑ: «кил ҫаратуҫи» Шӗвӗрӗлчен — тӑсланкӑ, яланах тимлӗ, чӗмсӗр, вичкӗн йӗкӗт; «карт ӑсти» Пӑтӑрмах — тӗреклӗ, хӗвелпе пиҫсе кӗреленнӗ старик; «чукун ҫулҫӑ» Митя — хитре каччӑ, приказчике аса илтерекенскер; кӗсье вӑррисем иккӗн — Мӑйракапа Шӑнӑр — циркра лаша пӑхнӑ ҫӗрте ӗҫленӗскерсем.

Здесь было пять человек известных и даже прославленных воров: «домушник» Глист, долговязый, серьезный парень, молчаливый и щеголеватый; «подкидчик» Буза — плотный, загорелый старик; «железнодорожник» Митя, красивый молодец, смахивающий на приказчика, и два карманщика — Рог и Жила, бывшие цирковые конюхи.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

— Анчах, — терӗ имшеркке те кукша фельетонҫӑ — карттун Мефистофеле аса илтерекенскер, — анчах… мӗншӗн?

— Но, — сказал худой плешивый фельетонист, похожий на картонного Мефистофеля, — но… почему же?

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Тӳсӗмсӗрлӗхпе хыпса-ҫунса иккӗмӗш хут шаккарӑм кӑна — пӳртре утни илтӗнчӗ, кӗҫех пӗчӗк чӳречере имшер шӗвӗр сӑмса мӗлтлетрӗ, — питех те кӑмӑлсӑр сӑмса — д'Обремона аса илтерекенскер.

Едва успел я, сгорая от нетерпения, постучать второй раз, как внутри дома раздались шаги и в окошечке мелькнул острый худой нос, — нос, неприятно напомнивший мне нос д'Обремона.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Пӳртри юрлӑ-ҫуклӑ тӗрлӗ япала таврашне кӗтесри мӗскӗн вырӑн, чӑн-чӑн вырӑна пӑртак ҫеҫ аса илтерекенскер, тата пӑтаран ҫакнӑ куҫ кӗски катӑкӗ вӗҫлеҫҫӗ.

Жалкое ложе в углу, отдаленно напоминающее постель, и осколок зеркала на гвозде доканчивали скудную меблировку.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пахчара халӗ нимӗн те ҫук, вӑл лапкӑшӗпех хуп-хура ӗнтӗ, шалҫасем ҫине типме ҫакнӑ ҫӗрулми аври купи кӑна, пысӑк хӳшше аса илтерекенскер, пӗр-пӗччен кӑнтарса ларать.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсенчен пӗри, сӑнӗпе этеме мар, ытларах упана аса илтерекенскер, алӑкран кӗнӗ-кӗмен унталла-кунталла чӑл-чал пӑхса илчӗ, Антунпа юлташӗн аялти нар ҫинчи — ыттисем тухса кайсан, тахҫанах ҫирӗпленнӗ йӑла-йӗркепе, вӗсем унта куҫнӑччӗ — япалисем ҫине тачка пӳрнипе тӗллерӗ те: — Халех тасатӑр ман вырӑна ҫав ӑпӑр-тапӑртан! — хушрӗ хӑйпе килнӗ тусӗсене.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ассолӗн тӗлӗнмелле сӑн-пичӗ, ахаль сӑмахсен — анчах манӑҫа тухми хумхантараканскерсен — вӑрттӑнлӑхне аса илтерекенскер, Грэй умне халӗ хӗр куҫӗсен ҫутинче тухса тӑчӗ.

Удивительные черты лица Ассоль, напоминающие тайну неизгладимо волнующих, хотя простых слов, предстали перед ним теперь в свете ее взгляда.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗр вӑйсӑр хӗр ҫеҫ, шӑлавар тӑхӑннипе йӗлтӗрҫӗне аса илтерекенскер, Хаецкий сассине илтсен, чарӑнса тӑчӗ, хӑйӗн пысӑк куҫӗсемпе Хома ҫине пӑхрӗ те ун ҫумне лӑпчӑнчӗ, чӗтресе ӳкрӗ.

Только слабенькая девочка, похожая в своих шароварах на лыжницу, остановилась, услышав голос Хомы, взглянула на него мгновенно выросшими большими глазами и припала к нему, забилась, затрепетала.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫав лагерь вара пӗтӗмпех, ҫар станне мар, канма чарӑннӑ каравана аса илтерекенскер, лӑпкӑн ҫывӑрса кайрӗ.

Весь бивуак спал, напоминая остановившийся на ночлег караван, а не военный лагерь.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫак йӗрке, районти тата облаҫри пухӑва аса илтерекенскер, хӑй председатель пулса ертсе пыракан пухӑвӑн пӗлтерӗшне ӳстерни ӑна кӑмӑла кайнӑ.

Обычно эта процедура, напоминавшая собрание в районе и в области, придавала в его глазах собранию, на котором он председательствовал, солидность и доставляла ему удовольствие.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Уйӑх ҫутинче ҫав юр карчӑк, ҫӗр айӗнчи темӗнле асамлӑ чӗрчунсене аса илтерекенскер, ҫӗрӗпех унӑн куҫӗ умӗнчен каймарӗ.

Всю ночь в лунном свете мерещилась ей эта снежная баба, похожая на вымысел каких-то подземных существ.

XII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пӗчӗк юхан шыва аса илтерекенскер вӑйланнӑҫем вӑйланса пычӗ, пӗчӗк те пысӑк яка чулсенчен пӑрӑнса иртрӗ вӑл.

Вот ручеёк побежал, набирая силу, огибая камни и валуны.

Тӑххӑрмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Ашшӗ юратнӑ хӗрне вӗлернӗ те, ун ҫинчен пӗтӗм ҫемье никама пӗр сӑмах шарламан, тӑван амӑшӗ, ӑна ҫав путсӗр те тискер ҫыншӑн пӑрахса, таҫта тухса кайма хатӗрленнӗ, кӑвак шинеллӗ, пачах та палламан хаяртарах сӑнлӑ ҫын вара, темскерпе ашшӗпе аса илтерекенскер, Костьӑна аллинчен тытнӑ та ӑна алӑк уҫса панӑ, ҫӗнӗ, тен, татах та йывӑртарах тӗнчене илсе тухнӑ…

Отец убивал любимую дочь, и вся семья молча скрывала это, родная мать бросала его ради этого подлого озверевшего человека и уходила неизвестно куда, а совсем незнакомый суровый человек в серой шинели, чем-то напоминавший отца, властно брал Костю за руку, распахивал перед ним двери и выводил в новый, может быть, еще более трудный мир…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тундра хӑвин, ярӑн, тӗтӗмӗ чӗрӗ хыр тӗтӗмне аса илтерекенскер, кӑвайтӑ ҫинче йӑсӑрланса тӑрать, анчах та кирлех мана вӑл тӗтӗм — маншӑн ӑшӑ пултӑр.

Дым яры, тундрового кустарника, похожий на дым горящей сырой сосны, стоял над очагом, но мне наплевать было и на этот дым — лишь бы было тепло.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней