Корпус чувашского языка

Вӗрипе ӗнтӗркекен хӑяхлӑ тӗле ҫитсен, шыв шӑпӑр-шӑпӑр шӑпӑртаттара-шӑпӑртаттара, чихлата-чихлата, сӗвек ҫырана, тип ҫӗр ҫине тухса тӑчӗ…

Помоги переводом

«Пуҫа ҫухатрӑм» — хисеп тупрӑм // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 207–214 с.

Алексей Данилович та нимӗн те каламарӗ, ачан пуҫне вӗрипе вӗри маррине тӗрӗслес тенӗ пек ҫамкине ҫеҫ тытса пӑхрӗ.

Помоги переводом

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Чирли те чирлӗ пулмалла вӑл, кирек хӑҫан та тути вӗрипе ҫуркаланса юнӑхса ҫӳрет.

На потрескавшихся губах запеклась кровь… Вазюк знал этого болезненного мужика.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗпелти кӑмака умӗнче ҫеҫ вӗрипе хӗремесленсе кайнӑ хӗр тӑрать, Янтул-Ильмук еннелле кулса пӑхать.

Яндул разглядел лишь разрумянившуюся девушку возле печного жерла. Она изредка посматривала на него и усмехалась.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапла пӗр кунхине, сывлӑш хусханусӑрлӑхӗпе тата вӗрипе вӑй-халӗ пӗтнӗ шӑрӑх кун, Эсборн — вилме кайнӑн Алиса Ренгольд пурӑнакан ҫурт еннелле ҫул тытрӗ.

И в один день, в жаркий, изнемогающий от жары и неподвижности воздуха день, он поехал, как на казнь, к дому, где жила Алиса Ренгольд.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Тӗрӗссипе каласан, унта шыв нихӑҫан та пулман, Меркурий ҫинчи вӗрипе вӑл пулма та пултарайман.

Понятно, при таких условиях никакой жизни на Меркурии быть не может.

Меркурий // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Пуп таврашӗсем вӗрентнӗ тӑрӑх, ангелсем ҫумӑр пӗлӗчӗсем тунӑ пулать, унтан ҫумӑрпа юра ҫутарнӑ, ҫанталӑк йӗркине тытса тӑнӑ, вӗрипе сивве валеҫсе тӑнӑ имӗш…

По учению церковников, ангелы приготовляли облака, выпускали из них дождь и снег, заведовали погодой, распределяли жар и холод…

Птолемей ҫут тӗнче ҫинчен вӗрентни // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Пушар пулнӑ вырӑнти йывӑҫсем пӗр хускалмасӑр тӑраҫҫӗ, нумайӑшӗн ҫулҫисем вӗрипе сарӑхса кайнӑ, ҫавна пула панулмисем нумаййи тата лайӑхрах курӑнать.

В садах за пожарищем недвижимо стояли деревья, листва многих порыжела от жары, и обилие румяных яблок стало виднее.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӗрипе рабочисен пичӗсем йӑлтах ҫуркаланса пӗтнӗ, тумтирӗсенчен тӗтӗм тухать.

Кожа на лицах рабочих лопалась от жара, одежда дымилась.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шыв ҫурнипе йӗркеленнӗ ханкӑрсенчен янтӑланӑ капмар залсене, колоннадӑсене, туннельсене, коридорсене планетӑн шалти ӑшши вӗрипе тивӗҫтерсе тӑнӑ.

Огромные залы, приспособленные из прорытых водою пещер, колоннады, тоннели, коридоры — согревались внутренним жаром планеты.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита уллӑна чӗр куҫҫисем ҫине антарнӑ та кӑмрӑксем ҫинелле тӗмсӗлнӗ, — вӗсем унӑн питне хӗрлӗрех вӗрипе ҫутатаҫҫӗ.

Опустив уллу на колени, Аэлита глядела на угли, — они озаряли красноватым жаром её лицо.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тропиклӑ ҫӗршывсенчи шӑрӑх та нӳрӗ климатра тусем тата урӑхларах: ту айӗнчен пуҫласа тӑррине ҫитиех вӗсем йӑвӑ вӑрмансемпе витӗннӗ, ҫав вӑрмансем витӗр пуртӑсӑр тухма ҫук; чул тусемпе сӑрт-тусем сайра, вӗсем чӑтлӑх вӑрмансем ӑшӗнче пытанса тӑраҫҫӗ; ту породисем вӗрипе сивӗрен хӑрамаҫҫӗ, анчах ун вырӑнне ӳсентӑрансемпе ҫӑра ӳкекен нӳрӗк тӑрӑшса ӗҫлеҫҫӗ, ҫавна пула ту породисем темиҫе метр хулӑнӑш пачах ишӗлсе пӗтнӗ те хӗп-хӗрле тӑм пулса тӑнӑ.

В знойном и влажном климате тропических стран горы имеют свой особый вид; с подножия до вершин они одеты густыми лесами, по которым без топора пробираться невозможно; утёсы и скалы редки и прячутся в чащах; горные породы скрыты от жара и холода, но зато усердно работают растения и обильная влага, так что на целые метры вглубь от поверхности горные породы совершенно разрушены и превращены в красную глину, богатую охрой.

3. Ҫурҫӗрти тата кӑнтӑрти тусем // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Анчах вӗрипе сивӗ вара, пуш-хирте уйрӑмах час-час вӗрекен ҫил пекех, кунта питӗ хытӑ ӗҫлеҫҫӗ.

Зато жар и мороз находят здесь себе обильную работу так же как и ветер, дующий в пустыне особенно часто.

3. Ҫурҫӗрти тата кӑнтӑрти тусем // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Вӗсене этем туса лартнӑ ҫуртсене хуллен-хулленех ишекен вӑйсемех ишӗлтереҫҫӗ: вӗрипе сивӗ, ҫумӑрпа юр, шывпа ҫил, ҫавӑн пекех тата ӳсентӑрансемпе чӗрчунсем.

Да те же самые, которые мало-помалу разрушают и человеческие сооружения: жар и мороз, дождь и снег, вода и ветер, а также растения и животные.

1. Тусем мӗншӗн ишӗлеҫҫӗ // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Кӗл ҫинче вӗрипе кӳпӗннӗ ӗнесем выртаҫҫӗ.

На пепелище валялись обгоревшие, вздувшиеся от огня туши коров.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӳлӗмсене пӗр-пӗринчен уйӑрса тӑракан стена вӗрипе хӗрсе кайнӑ, сывлама йывӑрланса ҫитрӗ…

От жара раскалившейся перегородки становилось трудно дышать…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Суранлӑ йӗкӗтӗн пичӗ тӑрӑх тӗксӗм мӗлкесем шуса иртрӗҫ, вӗрипе типсе ҫуннӑ тутинчен юн сӑрхӑнчӗ.

По лицу раненого бродили бледные тени, из губ, сожженных жаром, точилась кровица.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Ҫак савӑнӑҫа хура сухаллӑ, слива пек пысӑк куҫлӑ кочегар Волков кӑштах пӑсса хучӗ; вӑл хӑйӗн ырханкка, вӗрипе аптранӑ кӑвакрах ӳчӗ ҫине кӗсен-ҫӑпансем тухса тулнӑ ачине сулахай алли урлӑ ҫакса Наталья патне чупса пычӗ те, ӑнне ҫухатсах кӑшкӑрма тытӑнчӗ:

Радости эти несколько смял, нарушил чернобородый, с огромными, как сливы, глазами, кочегар Волков; он подскочил к Наталье, неумело повесив через левую руку тощенького, замлевшего от жары ребёнка, с болячками на синеватой коже, подскочил и начал истерически кричать:

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Тепӗр енчи койка ҫинче эсир калама ҫук шурса кайнӑ ачаш сӑн-питлӗ хӗрарӑм выртнине куратӑр, питҫӑмартийӗсем ун вӗрипе хӗрелсе кайнӑ, ҫунса кӑна тӑраҫҫӗ.

С другой стороны вы увидите на койке страдальческое, бледное и нежное лицо женщины, на котором играет во всю щеку горячечный румянец.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сиввипе пит-куҫна ҫума пултаран, вӗрипе — тар чупакан йӗрсене.

Можешь холодной мыть хохол, горячей — пот пор.

Литейщик Козырев Иван хӑйне ҫӗнӗ хваттере вырнаҫтарни ҫинчен каласа пани // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 88–92 с.