Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

венчетре (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗнтӗ ку таранччен тӗвӗленсе пынӑ туслӑха венчетре тӑрса ҫирӗплетес самант ҫитрӗ.

Помоги переводом

VI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Вӗсем венчетре пулнине эсир пӗлетӗр вӗт-ха, — ҫиллессӗн каланӑ Джон.

— Вы же знаете, что они обвенчаны, — сказал Джон сердито.

XV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

— Эпӗ, атте, сирӗнпе венчетре тӑман.

— Я с вами, батенка, не венчанная.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр пилӗк минут та иртмерӗ, вӑл каллех аллине суллама тытӑнчӗ, унтан каҫхине асне килсе кӗнӗ венчетре юрламалли «Господи, помилуй» юррӑн илемӗ ҫинчен хӑйӗн юлташӗсене тӗплӗн ӑнлантарса пачӗ те, пушшине хул хушшине хӗстерсе, икӗ аллине те суллама тытӑнчӗ.

Не прошло и пяти минут, как он опять замахал рукой, потом, расписывая своим спутникам красоты венчального «Господи, помилуй», которое ночью пришло ему на память, взял кнут под мышку и замахал обеими руками.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Хӑлхара мӗн ҫӗр каҫипех, мӗн иртенпех Мариновский патӗнче виҫӗ хут каласа венчетре юрланӑ «Господи, помилуй» илтӗнсе тӑрать; пуҫран та тухмасть вӑл, пырта та ларать пек.

— Всю ночь и утро мерещится мне тройное «Господи, помилуй», что мы на венчании у Мариновского пели; сидит оно в голове и в глотке…

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Анчах ҫакӑ ӑна пӗртте аса килмерӗ, ҫакӑн ҫинчен вӑл пӗртте шухӑшламарӗ, мӗншӗн тесен ҫамкана пӗркелентермелле пулнӑ, вара, ҫамкана пӗркелентерсе, сехет те хӗрӗх пилӗк минут хушши «кам венчетре пехиллет?» тесе шухӑшламалла пулчӗ, — пӗрмаях пӗр ответ пулчӗ: «никам та пехиллемест!»

Но ничего этого не вспомнилось и не подумалось ему, потому что надобно было нахмурить лоб и, нахмурив его, думать час и три четверти над словами: «Кто повенчает?» — и все был один ответ: «Никто не повенчает!»

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Виҫӗмкун эпир Дмитрий Сергеичпа венчетре пултӑмӑр.

Мы с Дмитрием Сергеичем третьего дня повенчались.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Пӗлнӗ пулсан, карчӑкпа сывпуллашнӑ пулӑттӑм хуть, атту нихҫан та венчетре пулман пек тухса килтӗм.

— Знал бы, хучь со старухой попрощался бы, а то поехал, как сроду не венчанный.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней