Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Платоныч (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Район исполкомӗн председателӗ, Орлов хулинче ҫуралса ӳснӗ чеерех Андрей Платоныч Сухов, малтанхи вӑхӑтра ирсерен Корытов патне телефонпа шӑнкӑртаттарма тата хӑйӗнни пек мар йӗрӗнмелле йӑпӑлти сасӑпа: — Ырӑ ир пултӑр сире, Геннадий Александрович. Кун пуҫлама пилле, пурне те тытса тӑраканӑм. Нимӗнле директивӑсем те ҫук-и? — теме хӑнӑхнӑччӗ.

Председатель районного исполкома, хитроватый орловец Андрей Платоныч Сухов, привык в былые времена по утрам звонить Корытову и неестественно-елейным голосом произносить: — Доброе утречко, Геннадий Александрович. Благослови, владыко, начати день. Директивок никаких нет?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Кам? — аппа; хӑвӑр харкашма чарӑннӑ Порфирий Платоныч; хӑвӑр виҫӗмкун чиркӗве ӑсатнӑ аннепе пӗртӑван мӑнаппа.

— Кто? — сестра; Порфирий Платонович, с которым вы уже не ссоритесь; тетушка, которую вы третьего дня проводили в церковь.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Порфирий Платоныч килчӗ, тӗрлӗрен анекдотсем каласа пачӗ; вӑл халь анчах хуларан тавӑрӑннӑ мӗн.

Порфирий Платоныч приехал, рассказал разные анекдоты; он только что вернулся из города.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Порфирий Платоныч та хӑйшӗн тӑма пултарнӑ.

Порфирий Платоныч тоже мог постоять за себя.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Карт вӑййине юратакан тачка, шӗвӗртнӗ пек кӗске ураллӑ, кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ ҫын, питӗ ҫепӗҫ, култаракан Порфирий Платоныч ятлӑ кӳршӗ те килчӗ.

Приехал сосед, любитель карточной игры, по имени Порфирий Платоныч, толстенький седенький человек с коротенькими, точно выточенными ножками, очень вежливый и смешливый.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Анчахрах Воронежран ҫын килнӗ, Сергей Платоныч купца лайӑх пӗлет-ха ӑна.

— Человек надысь ехал с Воронежа, купец, знакомец Сергея Платоныча Мохова.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсӗ ан турткалашса тӑр, Платоныч!

— Да ты не мнись, Платоныч!

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ну, Платоныч, ҫынни вӗреннӗскер эсӗ, пӗлетӗн-тӑр, каласа парсам пире, ухмахсене: мӗн тумалла халӗ пирӗн, малашне мӗн пулӗ тата? — хӑравҫӑллӑн кулса, пичӗ ҫинчи чалӑш пӗркеленчӗксене шӑнса кӳтнӗ сӑмси ҫинелле туртӑнтарса ыйтрӗ Матвей Кашулин.

— Ну, Платоныч, ты человек грамотный, расскажи, нам, темным, что теперь и как будет? — спросил Матвей Кашулин, напуганно улыбаясь, собирая у зябкого носа косые складки.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ну, ӗнтӗ, Платоныч патне вӑрӑ килчӗ, тесе шутлатӑп, тет.

Ну, думаю, вор к Платоновичу.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашни киле кӗмессеренех — Сергей Платонович аллинче вексель — кӗрен тӗрӗллӗ симӗс хут — утӑ ҫулмалли машинӑшӑн, хӗр валли хатӗр-хӗтӗр илнӗшӗн панӑскерсем (хӗре качча пама вӑхӑт ҫитнӗ, анчах Парамонов хуҫа магазинӗнче тулӑ хакне хӗстерсех лартнӑ, — «Кӗтмелле пар, Платоныч!» тесе тархасласах ыйтма тивет.

Что ни двор — то вексель у Сергея Платоновича: зелененькая с оранжевым позументом бумажка — за косилку, за набранную дочери справу (подошло время девку замуж отдавать, а на Парамоновской ссыпке прижимают с ценой на пшеницу, — «Дай в долг, Платонович!»)

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӗн калаҫатӑн, Платоныч, кулатӑн-им манран?

Да ты что ж, Платоныч, навроде смеешься?

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Егор Платоныч виҫӗ хӗл кӑна вӗреннӗшӗн хӑй айӑплӑ мар.

Егора ли Платоныча вина, что он всего три зимы учился?

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ку Егор Платоныч ҫитӗнтернӗ сорт йышши-и?

— Это как тот сорт, какой Егор Платонович выращивал?

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Егор Платоныч пур чухнехи пек счетоводра кӑна ларасчӗ санӑн, ӗҫӗ лӑпкӑ, хӑнӑхнӑ ӗҫ.

Сидела бы ты, как при Егоре Платоныче, счетоводом в конторе — спокойно и подручно.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Егор Платоныч виҫӗ пучаха акса пуҫтарса илчӗ, Андрей Иванычпа канашласа, ҫуркунне ҫав пӗрчӗсене.

Собрал Егор Платоныч урожай с трех колосков, посоветовался с Андреем Иванычем, и весной они зерна.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк Егор Платоныч мана хӑй патне чӗнет.

И вдруг Егор Платоныч подзывает меня.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ав, леш, Егор Платоныч виҫӗ пучахран ӳстернине.

— Ну, то самое, что Егор Платоныч вырастил… из трех колосков.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней