Корпус чувашского языка

Вокзалтан тухсассӑн, Марья Карасева ҫурхи нӳрлӗ сывлӑшпа тӗтреленсе тӑракан ҫеҫен хир ҫинелле пӑхса илчӗ, тӳпере ярӑнса вӗҫекен хурчкасене курчӗ.

Выйдя с вокзала, Марья Карасева оглянула дымящуюся влажным весенним маревом степь, плавающих коршунов.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тӑлӑх арӑм Карасева ирхине, чылай вӑхӑт иртсен ҫеҫ кӑмака хутса ячӗ те, пӗчӗк чугунпа ҫӗрулми пӗҫерчӗ, — ҫӗрулмийӗ те унӑн питӗ сахал юлнӑ.

Поздно утром вдова Карасева затопила печь и сварила в чугунке картошку, — ее было совсем мало.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Иван Гора кунта, Карасева ятлӑ тӑлӑх арӑм килӗнче, пӗр кӗтес йышӑнса, хваттерте пурӑнать.

Иван Гора занимал здесь угол у вдовы Карасевой.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Федя Черкашина тусан юрать пек… е Степа Карасева, — вӑрахӑн сӑмах хушрӗ Санька.

— Федю Черкашина можно… или Степу Карасева, — с трудом выговорил Санька.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951