Корпус чувашского языка

Ытти ҫерҫи чӗпписем вилнӗ чухнехи пекех, Живчик та тӗкӗсене тӑраткаласа ячӗ.

И он их растопырил, как и другие воробьи, когда они умирали.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акка: «Живчик, Живчик», — тесе чӗнетчӗ те, вӑл унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине, е пуҫӗ ҫине, е алли ҫине вӗҫсе пыра-пыра ларатчӗ.

Когда, бывало, сестра закричит: «Живчик, Живчик!», он прилетит, сядет ей на плечо, на голову или на руку.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Живчик нумай вӑхӑт пурӑнчӗ; вӑл вӗҫекен пулчӗ, хӑйне ятран чӗннине те пӗлетчӗ.

Этот Живчик жил так долго, что уже стал летать и знать свою кличку.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир ӑна Живчик тесе ят патӑмӑр.

Мы называли его Живчиком.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.