Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Бояркина (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кирек епле пулсан та, Шошинпа пулса иртнӗ ӗҫ Степан Бояркина питӗ пысӑк шухӑша янӑ.

И все же происшествия с Шошиньм очень насторожили и озадачили Степана Бояркина.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вулӑсри полици коменданчӗ Степан Бояркина ҫитес кунсенче туса ирттерме палӑртса хунӑ ӗҫсем пирки кирлӗ пулнине пурте ӑнланса илчӗҫ.

Все поняли: волостной комендант полиции нужен был Степану Бояркину, вероятно, в связи с боевыми планами на ближайшее время.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Совинформбюро сводкисенче е хаҫат статьисенче Калинин облаҫӗнчи партизансен ӗҫӗсем ҫинчен каласан, Андрей хӑй умӗнче ҫиҫсе тӑракан куҫлӑ Степан Бояркина уҫҫӑнах курать, вӑл юлашки хут тӗл пулнӑ чух каланӑ ҫилӗллӗ сӑмахсене аса илет.

Когда в сводках Совинформбюро или в газетных корреспонденциях говорилось о действиях калининских партизан, Андрей отчетливо, как живого, видел перед собой худощавого, с горящими глазами Степана Бояркина и вспоминал его гневный голос при последней встрече.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Степан Бояркина ҫемьере арӑмӗпе ачисем асла хурса хисепленине курса тӗлӗнчӗҫ…

Они с удивлением видели, как семья и дети возвысили Степана Бояркина…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Костя крыльца патӗнче Бояркина хӑваласа ҫитрӗ те, сывлӑш ҫавӑрса илсе, пӗлтерчӗ:

Кост догнал у крыльца Бояркина и, переведя дух, сообщил:

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркина комендатура алӑкӗ патӗнче тӗл пулнӑ партизансем пӗринчен пӗри ӑмӑртмалла кӑшкӑрашса, хаваслӑн калаҫма пуҫларӗҫ; вӗсем хавасланнипе мухмӑрланӑ пек туйӑнать.

Встретив Бояркина у двери комендатуры, партизаны заговорили наперебой, крикливо, весело; они были точно в радостном, чудесном хмелю.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑпа Фая, шурӑмпуҫпех отряда тухса кайнӑ пирки, Лозневой Чернявкина патне пурӑнма куҫни ҫинчен пӗлме ӗлкӗреймен, ҫавӑнпа та ун ҫинчен Бояркина астутарма та пултарайман.

Уходя на рассвете в отряд, Марийка и Фая не успели узнать, что Лозневой накануне поздним вечером перешел к Чернявкиной, и поэтому не могли предупредить Бояркина.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Часах вара вӑл Бояркина хӑйӗн шухӑшӗсене каласа пӗлтерчӗ:

И скоро он высказал свои мысли Бояркину:

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗтмен ҫӗртен Воронин тӑрса Бояркина ыталаса илчӗ.

Неожиданно Воронин встал и обнял Бояркина.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн пек, тавлашмалла тенӗ вырӑнта, кӗтмен ҫӗртен килӗшсе пыни Бояркина шухӑша ячӗ.

И эта его манера внезапно соглашаться там, где, казалось бы, надо спорить, опять озадачила Бояркина.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапла калани Бояркина труках лӑплантарса вырӑнне лартрӗ.

И этим сразу же заставил Бояркина успокоиться и сесть на место.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Халь ӗнтӗ, ачам, сана хӑшпӗр ӗҫсем ҫинчен каласа парам… — пӗчӗк сӗтел хушшинче тӳрленсе ларса калаҫма пуҫларӗ Воронин, Бояркина итлесе пӗтерсен.

— Ну, а теперь, брат, я скажу тебе кое-что… — заговорил Воронин, выслушав Бояркина, и выпрямился за маленьким деревянным столом.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Начар та мар пек, — килӗшрӗ Воронин ӳсекен уссине сиктеркелесе; Бояркина вара сасартӑк вӑл ҫакна темшӗн кӑмӑлсӑрланса тунӑ пек туйӑнчӗ.

— Пожалуй, не хуже, — согласился Воронин, пошевелив отрастающими усами, и Бояркину вдруг показалось, что сделал он это от какого-то внутреннего недовольства.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Воронин Бояркина ӳпкелешме пуҫларӗ:

Обращаясь к Бояркину, Воронин пожаловался:

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Саланас пулать, — сӗнчӗ Лукерья Бояркина.

— Разойтись бы, — предложила Лукерья Бояркина.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӗҫ пӗтсен, Анфиса Марковна крыльца ҫинчи юра шӑлса антарнӑ вӑхӑтра, хура кӗрӗкне йӳле янӑ пысӑк кӑкӑрлӑ Лукерья Бояркина калиткерен кӗрсе тӑчӗ, унӑн кӑвак ҫӑм тутӑрӗ ҫине юр ларнӑ, — вӑл йывӑҫ айӗпе иртсе килнӗ чух йывӑҫ ӑнсӑртран силленсе турачӗ ҫинчи юра ун пуҫӗ ҫине тӑкнӑ пулас.

Когда закончили работу и Анфиса Марковна стала обметать веником крыльцо, в калитке показалась Лукерья Бояркина, полногрудая, в распахнутой дубленой шубе и серой шали, легонько притрушенной снежком, — проходила, должно быть, под деревом, и дерево нечаянно тряхнуло над ней заснеженной веткой.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Килелле кайнӑ чух вӑл пӗр минутлӑха Лукерья Бояркина патне кӗрсе тухрӗ.

Направляясь домой, он заглянул на минуту к Лукерье Бояркиной.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӳрте Лукерья Бояркина кӗчӗ.

В избу вошла Лукерья Бояркина.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эсӗ хӑвӑртрах тӗмӗсем хушшине, ҫапла-и? — кӑшкӑрса тӑкрӗ ӑна Лукерья Бояркина.

— А ты уж скорее в кусты? — крикнула ему Лукерья Бояркина.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Халь ҫеҫ тунӑскерсем! — терӗ Лукерья Бояркина та.

— Совсем свежие! — подтвердила Лукерья Бояркина.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней