Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ариил (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ те, хуйхӑ пуснӑ пек пулнӑскер, уя пӑрахса утрӑм; асӑмра кӑранклатакан сӑмахсем: «Ариил хулине хуйхӑ!..» тенисем янах кайса янтӑраса тӑратчӗҫ.Я тоже пошел с поля, удрученный; в памяти гулким эхом звучали карающие слова: «Горе граду Ариилу!..»
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ариил хулине хуйхӑ пуснӑ, унта ирсӗр ҫынсемле жуликсем тата тӗрлӗрен килӗшӳсӗр йӗрӗнчӗксем хӑйсен усал кӑмӑл-шухӑшӗсен ирсӗрлӗхӗнче пурӑнаҫҫӗ!
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Страницы:
- 1