Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑл сăмах пирĕн базăра пур.
йӑл (тĕпĕ: йӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирина ним чӗнмесӗр: «Ну, пулӑшам эппин», — тенӗ пек йӑл кулчӗ те сӗтел ҫинчен хутпа кӑранташ илчӗ.

Ирина молча взяла карандаш и бумагу и улыбнулась, будто говоря: «Ну, давай, помогу что-ли».

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мӗн тумаллине каласа пама тем пек тилмӗрсе ыйтсан та, генерал нимӗн чӗнмесӗр йӑл кулса кӑна тӑнӑ.

Генерал молчал и улыбался, даже когда его умоляюще спросили, что делать.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Часах ху та ҫапла пулӑн ак, танлӑн йӑл кулса каларӗ Анфиса.

— Скоро и сама будешь такая, — ответила Анфиса.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Майӗпе, хӑй те ӑна сисмесӗр, вӑл Сергее ҫур сӑмахран ӑнланма вӗренчӗ, вӑл пӑхни, йӑл кулни тӑрӑхах е вӑл сарлака куҫхаршийӗсене сиктернинчен Ирина ун кӑмӑлне пӗлсе тӑнӑ: хумханать-и вӑл е савӑнать.

Постепенно, сама того не замечая, Ирина научилась понимать Сергея с полуслова, умела по взгляду, по одной лишь улыбке или по движению его широких бровей узнавать, чем он взволнован или обрадован.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лена йӑл кулчӗ те Ванюшӑн куҫӗсем хуралсах килчӗҫ.

При этом Лена так улыбнулась, что у Ванюши потемнело в глазах.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫук, ҫук, эпӗ хамах! — терӗ те Лена Сергей ҫине пӑхса: «Пӑх-ха, мӗнле эпӗ халӗ. Пурне те пӗлетӗп, пурне те пултаратӑп, анчах эсир ман ҫине ан пӑхӑр», — тенӗ пек йӑл кулчӗ.

— Нет, нет, я сама! — Лена, посмотрев на Сергея, улыбнулась, будто говоря: «Смотри, какая я теперь. Все знаю, все могу, но вы не смотрите на меня».

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ху пекех юл — вӑл чи кирли, — Сергей Рагулинӑн сивӗрех питӗнчен йӑл кулса пӑхрӗ, — улшӑнма кирлӗ мар сире.

— Будьте самим собой — это же самое главное, — Сергей с улыбкой посмотрел на застывшее лицо Рагулина, — и нечего вам перестраиваться.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ну, куратӑр-и, мӗнлерех пулса кайрӑм эпӗ…» — тенӗ пек, Рагулин именерех йӑл кулчӗ.

Рагулин застенчиво улыбнулся, как бы говоря: «Ну, видите, каким я стал…»

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Трубкине ҫакрӗ те, куҫӗсене алтупанӗпе хупласа, йӑл кулса илчӗ.

Только когда повесил трубку и закрыл ладонью глаза, улыбнулся.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кунта, шӑллӑм, урӑхла пулма юрамасть, — куҫне хӗскеленӗ май йӑл кулса каларӗ Рагулин, — кусем ахаль хӑна мар, пирӗн вӗсем умӗнче хамӑра кӑтартмалла, кӑмӑллӑ юлччӑр, пирӗн ҫинчен пӗр начар сӑмах та ан калаччӑр…

— Тут, брат, иначе нельзя, — жмуря глаза, отвечал Рагулин, — это ж гости не простые, и надо нам себя перед ними показать, чтоб они всем были довольны и ничего плохого о нас не могли сказать…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ефим йӑл кулса, мӑйӑхне якатрӗ.

— Ефим улыбнулся и погладил бороду.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Таҫтан тупӑнчӗҫ илемлӗ сӑмахсем, хавхалану, йӑл кулнисем.

Откуда-то пришли красноречие, живость, улыбки на лицах.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ун пек калаҫу пулман пирӗн, — терӗ Сергей, хӑй питӗ чеен: «Ҫук, Стефан Петрович, ун ҫинчен эпир калаҫнӑ, эпӗ пӗтӗмпех пӗлетӗп, анчах санӑн чунна хускатасшӑн мар», — тенӗ пек йӑл кулчӗ.

— Такого разговору у нас не было, сказал Сергей, сам же хитро улыбнулся, как бы говоря: «Нет, Стефан Петрович, мы об этом говорили, я все знаю, но не хочу затрагивать твою душу».

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Стефан Петрович йӑл кулчӗ.

Стефан Петрович улыбнулся.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей йӑл кулчӗ.

Сергей улыбнулся.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Артамашов йӑл кулчӗ.

Артамашов улыбнулся.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей Артамашов ҫине пӑхрӗ те йӑл кулчӗ.

Сергей посмотрел на Артамашова и улыбнулся.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Глаша Сергей ҫине яланхи пекех кӑмӑллӑн йӑл кулса пӑхрӗ, унӑн йӗтӗн сӳсе пек ҫутӑ куҫхаршиллӗ ҫивӗч куҫӗсем уҫҫӑнах ҫапла каласа тӑнӑ: «Кун пек ыйтӑва ответлеме ҫӑмӑл…

Глаша взглянула на Сергея, и ее быстрые глаза с белыми, как волокно льна, бровями точно говорили: «На такой вопрос мне ответить легко…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Унта та туссем тупрӑн-и? — йӑл кулса ыйтрӗ Сергей.

— И там оказались у тебя друзья? — спросил Сергей.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫул ҫине илекен чӗнсемпе ҫыхнӑ чемоданне алӑк патне лартрӗ те йӑл кулса ылтӑн шӑлӗсене йӑлтӑртаттарса илчӗ, вара икӗ аллине те малалла тӑссан, Сергей ирӗксӗрех кӑшкӑрса ячӗ:

Поставив у порога чемодан, опоясанный дорожными ремнями, он, блеснув золотыми зубами, протянул обе руки, и тут Сергей невольно воскликнул:

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней