Поиск
Шырав ĕçĕ:
Тепӗр тесен, эпир халех тӗрӗслӗпӗр кӑна.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Ӑна пырса тӑрӑннӑ тепӗр карап ун командине ҫӑлнӑ пулӗ тесе шанас килет, — терӗ Уэлдон миссис.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Ку карап тепӗр темле караппа ҫапӑннӑ! — кӑшкӑрса ячӗ Дик Сэнд.— Этот корабль столкнулся с каким-то другим судном! — воскликнул Дик Сэнд.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Тепӗр вунпилӗк минутран «Пилигрим» шывра ишекен япаларан пӗр ҫур мильӑра ҫеҫчӗ.Через четверть часа «Пилигрим» был уже в полумиле от плавающего предмета.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Тепӗр тесен, Бенедикт пиччен китсен ҫумӗнче нимле ӗҫ те ҫук-ха, Арктика, Антарктида тинӗсӗсенчи сӗтпе ӳстерекен мӗнпур чӗрчуна вӑл сайра тӗл пулакан пӗр-пӗр хурт-кӑпшанкӑпа улӑштарӗччӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Тепӗр тесен, вӑл та акӑлчанла ҫав тери лайӑх калаҫать.
Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ку сӑмахсене эпӗ, Уэлдон миссис, хам чуна лӑплантарас тата кунта эсир халиччен хӑвӑр хӑнӑхнӑ хӑтлӑха тупаяс ҫукки ҫинчен тепӗр хут аса илтерес тесе калатӑп.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Тепӗр ишевре вӑл кӑнтӑрарахри широтасене, кирлӗ пулсан, Клери Ҫӗрӗпе Адели Ҫӗрӗ таранах ҫитме шутларӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Унпа юнашар тепӗр памятник, ӑна фашистсем асаплантарса вӗлернӗ Митя Клевцовпа Гриша Штыковӑн вилтӑпри ҫине лартнӑ.
Эпилог // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр хут вулӑр-ха… — шӑппӑн каларӗ вӑл.
Эпилог // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Юр ҫине: «Саша Чекалиншӑн» тесе ҫырни районти тӗрлӗ вырӑнсенче пӗрре пӗр ҫӗрте, тепре тепӗр ҫӗрте курӑнма пуҫларӗ.То там, то тут в разных местах района появлялась на снегу одна и та же надпись: «За Сашу Чекалина».
Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
«Вӑл, тен, стенан тепӗр енче пирӗнпе пӗрле юнашарах выртать-тӑр халӗ», — шухӑшларӗ Саша сас-чӗв илтӗнессе кӗтсе.«Может быть, он сейчас рядом, за стеной в подвале», — думал Саша, прислушиваясь.
Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сашӑпа Митя комендатурӑри тӗттӗм подвалта тепӗр каҫ пӗрле ирттерчӗҫ.Еще одну ночь, теперь уже вместе, провели Саша и Митя в сыром, темном подвале комендатуры.
Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр яла ҫитиччен вӗсем татах темиҫе километр утрӗҫ.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Кашкӑр ҫури? — тепӗр хут ыйтрӗ офицер нимӗҫле, хытӑ шӑртланса кайнӑ пирки сӗтел ҫине пӳрнисемпе хыттӑн шаккарӗ.— Волчонок? — переспросил офицер по-немецки нервно барабаня пальцами по столу.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тоньӑпа Клава задание пурнӑҫа кӗртме Сашӑна Песковатскине ӑсатсан тепӗр кунне тухса кайрӗҫ.Таня и Клава ушли на следующий день после того, как отправили Сашу в Песковатское.
Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Аллине патак тытнӑ Костров, шурӑ бинтпа ҫыхнӑ пуҫне пӗрре пӗр еннелле, тепре тепӗр еннелле ҫавӑркаласа, таврари сас-чӗве тимлӗн итлесе, сӑрт тайлӑмӗнче пӑхса тӑрать.
Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Парӑн! — татах тепӗр хут кӑшкӑрчӗҫ полицайсем, паллах, Саша патне ҫывӑха пыма шикленчӗҫ пулас.— Сдавайся! — еще раз закричали полицейские, видимо опасаясь подойти ближе.
Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр кун ирхине Саша каллех хулана килессе тӳсме ҫук кӗтрӗҫ.Они с нетерпением ждали следующего утра, когда Саша должен был снова прийти в город.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр кунне вӑл хулара гитлеровецсем Митя Клевцова тытни ҫинчен пӗлчӗ.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.