Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ячӗпе (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Манӑн сире, хӑвӑр сӑмаха каласа пӗтерсен, чечек памалла, унтан пӗтӗм пионерсен ячӗпе тав тумалла.

Я должна поднести вам цветы, когда вы кончите читать, и сказать от имени всех пионеров спасибо.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пӗтӗм ҫын умӗнче, хӗрӗх лампа ҫап-ҫутӑ ҫунакан пысӑк шкул залӗнче, хӑмаран тунӑ сцена ҫине кам хӑпарӗ, писателе алӑ тытса кам: «Пӗтӗм пионерсен ячӗпе…» — тейӗ?

Кто при всех, в большом школьном зале, где ярко будут гореть сорок ламп, поднимется на дощатую сцену и пожмет писателю руку и скажет: «От имени всех пионеров…»

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Шыв пички еннелле утмах тӑнӑччӗ ӗнтӗ вӑл, анчах Таня ӑна хӑйӗн ячӗпе: — Тигр! — тесе чӗнсен, йыттӑн чееленес шухӑшӗ самантрах таҫта кайса кӗчӗ.

Она повернула уже было к воротам, не вильнув даже хвостом, но все ее хитрые умыслы разлетелись прахом в тот самый миг, как только Таня позвала ее по имени: — Тигр!

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унтан тупӑк, пуҫкупташкисем ӳкермелле пулчӗ, вӑрӑ-хурахсен ячӗпе ҫырусем ҫырма, пӳлӗмрен ҫиҫӗмсирен тӑрӑх тухса ҫӳреме, ҫӗр чавма, вӗрен явса кукӑль ӑшне хурса пама, сирӗн кӗсйӗре кашӑксем чиксе яма лекрӗ…

А потом надо было еще рисовать гроб и кости, писать анонимные письма от разбойников, вылезать и влезать по громоотводу, вести подкоп, делать веревочную лестницу и запекать ее в пироге, пересылать в вашем кармане ложки для работы…

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӑртакран король, ура ҫине тӑрса, малалла тухрӗ те, вӑй-халне пухса, сӑмах пекки калама пуҫларӗ, темӗн пакӑлтатать, ҫывӑх ҫынна ҫухатасси вӗсемшӗн, шӑллӗпе иккӗшӗшӗн, мӗн тери йывӑр хуйхӑ иккен, тӑватӑ пин миля килсе те вӗсем пиччӗшӗ вилсе кайиччен ҫитеймен, анчах халӑх вӗсемпе пӗрле ҫапла куҫҫуль юхтарса кулянни вӗсен хуйхине кӑшт ҫӑмӑллатать-мӗн, ҫавӑнпа вӑл вӗсене пӗтӗм чунран, пӗтӗм чӗререн тав тӑвать, хӑй ячӗпе те, пиччӗш ячӗпе те мӗншӗн тесен куна сӑмахпа каласа пама май ҫук, сӑмах мехелӗ ҫитмест, тет… малалла та ҫаплах супӗлтетрӗ, итлесе хӑлха йӳҫрӗ, унтан куҫҫульпе чыхӑнса, тӗн хушнине пӑхӑнса пурӑнакан ҫын пекех «аминь» тесе кӑшкӑрчӗ те ӗсӗклесе йӗрсе ячӗ.

Немного погодя король поднялся на ноги, выступил вперед и, собравшись с силами, начал мямлить речь, а попросту говоря — молоть всякую слезливую чепуху насчет того, какое это тяжелое испытание для них с братом — потерять покойного — и какое горе не застать его в живых, проехав четыре тысячи миль, но что это испытание им легче перенести, видя такое от всех сочувствие и эти святые слезы, и потому он благодарит их от всей души, от всего сердца и за себя, и за брата, потому что словами этого нельзя выразить, все слова слишком холодны и вялы, и дальше нес такой же вздор, так что противно было слушать; потом, захлебываясь слезами, провозгласил самый что ни на есть благочестивый «аминь» и начал так рыдать.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫирӗм ҫичӗ ҫулхи патвар Михха, ҫимӗк кунӗ ячӗпе ӗҫсе ӳсӗрӗлсе, каллех хура урхамахне утланса тухрӗ.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Эсӗ мана турӑ ячӗпе панӑччӗ пулас-ха.

 — Никак ты мне Христову милостыню подавала?

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

48-мӗш ҫулхи событи ӑна пӗтӗмпех ҫапса хуҫнӑ (пӗтӗм кӗнекине ҫӗнӗрен юсаса ҫырмалла пулнӑ-ҫке-ха), вара вӑл 53 ҫулхи хӗлле, ывӑлӗ университетран тухасса кӗтсе илмесӗрех, вилсе выртнӑ, анчах ӑна малтанах кандидат ячӗпе саламласа тата наукӑшӑн ӗҫлеме пиллесе хӑварнӑ.

События 48-го года потрясли его до основания (надо было всю книгу переделать), и он умер зимой 53-го года, не дождавшись выхода сына из университета, но заранее поздравив его кандидатом и благословив его на служение науке.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унтан каллех госпиталь, ҫук, госпиталь мар, фронтри медсанбат, каллех январь: «Ну, мӗнле эс унта? Мӗнле? Ҫӗне ҫул ячӗпе сана!»

И вновь госпиталь не госпиталь, а фронтовой медсанбат, и вновь январь: «Ну, как ты? Как? С Новым годом тебя!»

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫуралнӑ кун ячӗпе саламлатӑп сана.

Поздравляю тебя с днем рождения.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тата эс мӗнле шутлан, енчен эп Сашка ячӗпе тепӗр посылка ярас пулсан?

И потом, как думаешь, если я за Сашку пошлю?

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Паян январӗн 13-мӗшӗнче, — итлерӗмӗр эпир малалла, — ҫирӗм пӗр сехет те вӑтӑр минутра пирӗн ҫӗршыв столици Мускав хамӑрӑн Тӑван ҫӗршывӑмӑр ячӗпе Пӗрремӗш Украина фрончӗн ҫарӗсене нимӗҫ оборонине татнӑ ятпа икҫӗр ҫирӗм тӑватӑ тупӑран ҫирӗм хут персе салют парать…»

«Сегодня, 13 января, — услышали мы, — в 21 час 30 минут столица нашей Родины Москва от имени Родины салютует доблестным войскам 1-го Украинского фронта, прорвавшим оборону немцев, — двадцатью артиллерийскими залпами из двухсот двадцати четырех орудий…»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӗнӗ ҫул ячӗпе сана!

С Новым годом!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ ҫеҫ ӑна ашшӗ ячӗпе чӗнеттӗм, хисеплесе.

И только я по отчеству…

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӗн ҫул ячӗпе салам илсе каятӑн пуль ӗнтӗ, — ӑнланнӑ пек килӗшрӗ те салтак, каллех тӗлӗрнӗ пек пулчӗ.

Небось с Новым годом поздравление везешь, — понимающе согласился солдат и опять, как мне показалось, задремал.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тӗл пулатӑп та Ҫӗн ҫул ячӗпе саламлатӑп, кайран, штаба кӗрсе, комбат ҫырӑвне Говоров капитана паратӑп.

Просто повидаю, поздравлю, а потом зайду в штаб и передам записку комбата капитану Говорову.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗри «пуҫлӑхсем валли Ҫӗнӗ ҫул ячӗпе» апат-ҫимӗҫ илсе каять, тепри госпитальтен таврӑнать.

Один сопровождал продукты «для начальства, к рождеству», как он сказал, второй возвращался из госпиталя.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӗнӗ 1945-мӗш ҫул ячӗпе саламлатӑп!

И поздравляю с Новым, 1945 годом!

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тата, чим-ха, ҫуралнӑ кун ячӗпе саламлатӑп сана!

 — И, кстати, поздравляю с днем рождения!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ Борьӑпа, урӑх ҫын ячӗпе тенӗ пек, канашласа пӑхма шут тытрӑм.

Я решил посоветоваться с Борей, как бы от имени одного своего друга.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней