Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ывӑлӗ (тĕпĕ: ывӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӗр-пӗр банкир хӗрӗ е ывӑлӗ хӑй — пӑх та кур эс ӑна, — ҫара уран ташлать.

— Представляешь, дочь или сын какого-нибудь банкира — и вдруг танцует босиком.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ринтынэ ывӑлӗ ҫине кӑмӑллӑн пӑхса хуллен ҫеҫ каланҫи пулчӗ, «Гоомона юратать вӑл, питӗ юратать», — тесе шухӑшларӗ вӑл, вара антӑхса кайсах ӳсӗрме пуҫларӗ.

Ринтынэ ласково посмотрела на него, слабо улыбнулась: «Любит он Гоомо, очень любит», — подумала она и зашлась в надрывающем душу кашле.

Ҫуралнӑ ҫӗршывшӑн тунсӑхлани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Сан Вияль йӑмӑку выҫӑпа вилет, ывӑлӗ вилнӗ ун, терӗ вӑл.

Говорил он, что сестра моя Вияль от голода умирает, а сын ее умер.

Ҫуралнӑ ҫӗршывшӑн тунсӑхлани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ывӑлӗ хӑй ҫине тинкерсе пӑхнине туять вӑл, ҫавӑнпа вӑй ҫитнӗ таран ҫиме тӑрӑшать.

Она ощущала на себе напряженный взгляд сына и, насколько могла, заставляла себя есть.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Миссис Кэмби малтан пӗр ывӑлӗ ҫине, унтан тепри ҫине пӑхса илчӗ те, Адольф хушнине тума тесе, сасартӑк тӗлсӗр-йӗрсӗр чупкалама пуҫларӗ.

Миссис Кэмби посмотрела на одного сына, перевела взгляд на второго и вдруг засуетилась, собираясь выполнить просьбу Адольфа.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Семен Афанасьевич, астӑватӑр-и, — терӗ мана Екатерина Ивановна пӗррехинче, — Горькин Васька Пепелӗ ҫапла калать: «Пурте, яланах калатчӗҫ мана: Васька вӑрӑ, Васька вӑрӑ ывӑлӗ… анчах эпӗ, тен, тарӑхнипе вӑрӑ пултӑм пулӗ… мана урӑх ятпа никам та, нихҫан та чӗнмен пирки вӑрӑ пуль»…

— Помните, Семен Афанасьевич, — сказала мне Екатерина Ивановна, — у Горького Васька Пепел говорит: «Все, всегда говорили мне: вор Васька, воров сын Васька… я, может быть, со зла вор-то… оттого я вор, что другим именем никто, никогда не догадался назвать меня»…

25 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эпӗ вӗсен пӗртен-пӗр ывӑлӗ.

Я единственный сын.

22 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Манӑн Антон Семенович Макаренко ҫинчен унӑн ученикӗ, шухӑш-кӑмӑл енчен унӑн ывӑлӗ пулнӑ ҫынӑн, сӑмахӗсемпе каласа парассӑм килчӗ.

Мне захотелось рассказать о Антоне Семеновиче Макаренко словами его ученика, который в душе был сродни ему сыном.

Автортан // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ывӑлӗ ҫинчен шухӑшлани Вияле усал шухӑшсенчен кӑшт пӑрса ячӗ.

Мысль о своем сыне немного отвлекла Вияль от горестных размышлений.

Хӗрарӑм-сунарҫӑ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тен, ывӑлӗ те ман Кэукай пекрех?»

Быть может, и сын ее на моего Кэукая похож?»

Хӗрарӑм-сунарҫӑ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ывӑлӗ вӑрттӑн хӑтланнине ашшӗ асӑрхаман пулсан, Петя хӑй мӗншӗн ҫапла хӑтланнине каласа парас ҫукчӗ пулӗ.

Возможно, так и держал бы Петя в тайне причину своего необычного поведения, если бы его поступками не заинтересовался отец.

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ывӑлӗ тӗлӗнмелле хӑтланнӑшӑн самаях кӑмӑлсӑрланчӗ пулсан та, Вера Николаевна ӑна вӑхӑтлӑха тивес мар терӗ.

Не очень довольная причудами сына, Вера Николаевна решила оставить его на время в покое.

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Петя амӑшӗ, Вера Николаевна, хӑйӗн ывӑлӗ темиҫе хутчен те ӗнтӗ, ҫиенҫи пулса, ирхипе кӑнтӑрлахи тата каҫхи апатсене мӑшкӑлтӑк шывӗ тултармалли витрене пӑрахнине курсан, тӗлӗнсех кайрӗ.

Мать Пети, Вера Николаевна, была поражена тем, что сын ее несколько раз пытался незаметно выбросить завтраки, обеды и ужины в помойное ведро и тем самым создать видимость, что он ел.

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нумай ҫул хушши ӗнтӗ Таграт ман тӑшман, сан ҫакна та лайӑх пӗлмелле, ҫавӑнпа унӑн ывӑлӗ сан тусу пулма пултараймасть.

Ты знать должен, что у меня с Тагратом вражда многолетняя, поэтому не может сын его быть другом твоим.

Икӗ айӑп пӗр харӑс // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ав ман ывӑлӑн ывӑлӗ Тынэт сирӗн пек чухне туртатчӗ, питӗ нумай туртатчӗ.

— Вот когда внук мой Тынэт был таким же, как вы, он курил, сильно курил.

Кэргыль патӗнче хӑнара // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тавыль ашшӗне пӗлмесен, ывӑлӗ ҫинчен те урӑхла шутлама пулать.

В Тавыле можно очень ошибиться, если не знать его отца.

Экэчо ывӑлӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Часах ҫамрӑк учительницӑна Экэчо ывӑлӗ — Тавыль интереслентерме пуҫларӗ..

Внимание молодой учительницы очень быстро привлек к себе сын Экэчо, Тавыль.

Экэчо ывӑлӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Кэргыль старик халӗ хӑйӗн ывӑлӗ ҫинчен — Чумкель ҫинчен шухӑшлать-и, ҫук-и, — санӑн асӑнта та ҫук вӗт ҫакӑ.

Настолько злой, что тебе и в голову не пришло: а не думает ли старик Кэргыль сейчас о своем сыне Чумкеле?

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Халь эсӗ ман ывӑлӑн ывӑлӗ пулнӑшӑн та намӑсланатӑп эпӗ, Тынэт.

— Мне стыдно теперь знать, что ты внук мой, Тынэт!

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Темиҫе минут маларах Таграт патне Экэчо ывӑлӗ — Тавыль пычӗ, хӑйӗн ашшӗ халӗ те тинӗсрен таврӑнманни ҫинчен пӗлтерчӗ вӑл.

Несколько минут назад к Таграту подошел мальчик, сын Экэчо — Тавыль, и сообщил, что отец его все еще не вернулся с моря.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней