Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпӗ вӑл король ывӑлне хамӑн аллӑмсемпе тытса пӑвса пӑрахса, ун ҫине ҫумӑр ӑманӗ ҫине пуснӑ пек пусса, таптаса лапчӑтасса ҫитнӗ.
Мне хотелось своими руками придавить этого королевича, наступить на него и прижать башмаком, как дождевого червяка.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пирӗн хыҫра, таҫта инҫетре, тен, ятсӑр паттӑрсем сӑрт-тусене пещерӑсемпе халтӑлатса пӗтернӗ ҫӗртех пулӗ, ту хырҫисем тӑрринче, йӑрӑм-йӑрӑм ҫунаттисене сарса пӑрахса, сухалне ҫӳлелле каҫӑртнӑ этем пуҫӗ пек, ҫумӑр пӗлӗчӗ ҫакӑнса тӑрать.
Над хребтом далеко позади, может быть в тех местах, где неизвестные богатыри проточили пещерами горы, распластав перистые крылья, висело облако с человеческой головой и бородой, взъерошенной кверху.

Тӳпере, ҫумӑр пӗлӗчӗсен уҫӑ хушӑкӗсенче, мерчен пек шупка ҫутӑ ҫӑлтӑрсем, ывӑҫла-ывӑҫла сапнӑ пек, сапаланса выртаҫҫӗ.
Над головами в облачных окнах, будто горстями, были разбросаны звезды.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Тусем хушшинче ҫумӑр ҫуса иртнӗ те, шыв капланса аннӑ.
— Дожди прошли в горах, поднакатало водицы!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӑвакарнӑ шупка ҫумӑр пӗлӗчӗсем ту хырҫисем хыҫӗнчен хӑйсен ҫулне пӳлнӗшӗн тарӑхнӑ пек епле ыткӑна-ыткӑна тухнине, кайӑк-кӗшӗк ушкӑнӗсем вӑл тӗлтен мӗнле хуйханса вӗҫсе тухса пирӗн тинӗс тӑрӑхӗнчи улӑх урлӑ савӑнӑҫлӑн ҫӗкленсе вӗҫсе иртнине, тӗрлӗ тӗслӗ кайӑк сассисем тинӗсе хупласа илнине эпир яланах хӗпӗртесе пӑхса тӑнӑ.
Мы всегда с тревогой наблюдали, как вырываются из-за огромных вершин седые, разозленные препоной тучи, как испуганно улетают оттуда птичьи стаи и переводят дух только в нашей приморской долине, осенью море покрывается птичьим разноплеменным базаром.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫырмаран тинӗсе тӑмлӑ ҫумӑр шывӗ юхса тухнӑ.
В море, по руслу реки, вышла глинистая дождевая вода.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫумӑр калама ҫук вӑйлӑ тӑкать.
Дождь лил сплошной стеной.

Ҫумӑр пӗлӗчӗсем хупланса илнипе тусем те тӗллӗн-тӗллӗн аран палӑраҫҫӗ.
Небо было сплошь покрыто облаками, а горы едва виднелись на горизонте.

Ҫӗрле аслатиллӗ аҫа-ҫиҫӗм тупӑ пек кӗскен-кӗскен шалтлаттарса илнӗ хыҫҫӑн ҫумӑр чӗреслетсе ячӗ.
Ночью после коротких пушечных ударов грома хлынул ливень.

Тӳпери тӗксӗм ҫумӑр пӗлӗчӗсем ҫулӑмланнӑ пек йӑрӑм-ярӑм татӑла-татӑла анса, ҫывӑхри пушарсен тӗтӗмӗ евӗр юхаҫҫӗ.
Высокие мрачные колонны облаков падали, загорались от заката и текли, как дымы близких пожарищ.

Ҫумӑр та виҫҫӗмӗш уйӑх пулман.
Третий месяц не было дождя.

Вӗсем пӗр-пӗринпе пӗрремӗш аслати тата ҫумӑр хыҫҫӑн симӗс ҫутӑпа ҫутӑлса тӑракан вӑрман ҫинчен калаҫнӑ чух, Маковее вӗсем тинрех кӗрлесе иртнӗ аслати ҫинчен мар, ҫумӑрпа ҫуса тасалнӑ тата симӗс тӗспе витӗннӗ вӑрман ҫинчен те мар — пачах урӑх аслати, унран та илемлӗрех те питӗ сайра тӗл пулакан аслати ҫинчен калаҫнӑ пек туйӑнчӗ, — ӑна вӗсем иккӗшӗ ҫеҫ илтрӗҫ.
А когда они говорили между собой о первом громе и о лесе, вспыхнувшем после дождя зеленым сияньем, Маковею казалось, что они разговаривают не о том громе, который только что прокатился, и не о лесе, вымытом дождем и зазеленевшем вблизи, а о другом громе, более прекрасном, редчайшем, — его слышали только они двое.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Таҫти уйра кӑвак ҫумӑр пӗлӗчӗ айӗнче пӗчӗк чухнехи евӗр пӗрремӗш хут аслати кӗрленине итлесе тӑратӑп пек…
Будто маленькая, стою где-то в поле под синей тучей и слышу впервые гром…

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эсӗ хӑв та, ҫав уяр ҫумӑр пекех, таҫтан вӗҫсе килсе, пӗтӗм тавралӑха ҫутатрӑн!
Ты и сама, как тот солнечный летучий дождик, откуда-то прилетевший и озаривший все вокруг!

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Уяр ҫумӑр сан умӑнтан чупса пычӗ, сан умӑнти фронт ҫулӗсем ҫинчи тусана пӗрӗхрӗ…
Слепой голый дождик бежал впереди и кропил перед тобой пыльные фронтовые шляхи…

Хӗвел кӗмӗл тӗтре витӗр ҫутатать, ҫумӑр вӗтелсе те ҫӑралса пырать.
Солнце светило сквозь серебристую мглу, дождь становился мельче, гуще.

Вӑл Ясногорская хӑш вырӑнта ҫак ҫумӑр айне пулма пултарасси ҫинчен шухӑшлать: санротӑра-ши е ҫул ҫинче-ши…
Гадал, где застанет этот дождь Ясногорскую: в санроте или по дороге сюда…

Ҫумӑр, ҫумӑр, ислентер Асанне купӑстине.
Дождик, дождик, припусти, На бабины капусты.

Ҫумӑр вӑйланса пырать.
Дождь усиливался.

Унтан пӗррехинче аякра ҫумӑр пӗлӗчӗ курӑнса кайрӗ.
Потом однажды показалась на горизонте дождевая туча.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика