Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ниҫта сăмах пирĕн базăра пур.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫпе, вӑрӑпа та тупаймӑн ниҫта ҫӑкӑр чӗлли.

Не заработать ей и не скрасть.

Сифилис // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 134–142 с.

Америка континентӗнче никам та ниҫта та тупман-ха ӑна.

Никто нигде еще не находил цеце в Америке.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ан кулянӑр, ҫак тӳремсӑртлӑхран эпир ниҫталла та пӑрӑнмастпӑр, ун ҫӳллӗшӗ вара ниҫта та пин ҫурӑ футран ытла мар.

Не беспокойтесь, нам не придется выходить за пределы этого плоскогорья, которое нигде не поднимается выше полутора тысяч футов.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав тери тӗлӗнмелле пулсан та, ниҫта та пӗр каучук йывӑҫӗ те ҫук.

И однако, как ни странно, нигде не было видно ни одного каучуконоса.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нихҫан та, ниҫта та!

Помоги переводом

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

— Сана шыратӑп, шыратӑп — ниҫта та ҫук.

— Ищешь, ищешь тебя — нигде нет.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Уэлдон миссисӑн хӑйпе пӗрле укҫи чылаях пулнӑ, анчах вӑл ниҫта та тупӑнмарӗ.

Миссис Уэлдон везла с собой гораздо больше, но их нигде не было.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫурҫӗр енче те юханшыв леш айккинче, кӑнтӑрта та, типҫӗре шалалла тӑсӑлакан ҫӑра вӑрманта та — ниҫта та сывлашалла тӗтӗм ҫӗкленмест.

Ни один дымок не поднимался в воздух ни на севере — по ту сторону речки, — ни на юге, ни в густом лесу, уходившем в глубь континента.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссис, Дик хушнипе тӑвӑл вӑхӑтӗнче ниҫта тухмасӑр ларнӑскер, каютӑран чи малтан тухрӗ.

Миссис Уэлдон первая покинула каюту, где она по требованию Дика просидела взаперти все время, пока длилась буря.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нумай ялсем витӗр тухнӑ — ниҫта та шкул ҫук.

Много деревень прошел — нигде нет школы.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫак кресло ҫинчи пек хуллен вӑхӑт ниҫта та иртмест.

Нигде так медленно не идет время, как в этом кресле.

Кивӗ кресло // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Акӑ упа ҫурийӗ те, — савӑнӑҫне ниҫта хураймасӑр ларкӑч ҫинчех сиксе илет Оля, — шӑтӑкӗнчен тухать, куҫне шӑлкалать, илтетӗр-и, епле мӗкӗрет?

— А вот и медвежонок! — прыгает от радости на сиденье Оля, — вылезает из берлоги, протирает глаза. Слышите, как ревет?

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хӑйне евӗр кӑмӑллӑ шывӑн ниҫта кайма та ҫук, хайхискер вӑл мӗн пулса иртнипе килӗшет, вара ун шывне Атӑл каялла, кӑнтӑралла, илсе каять.

Некуда деваться своенравной реке, она смиряется, и теперь уже Волга несет ее воды обратно на юг.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тепӗр тесен, ҫак йывӑр ӗҫпе пиҫӗхнӗ ҫынсем ниҫта та тиркемерӗҫ.

Впрочем, эти закаленные люди, привыкшие работать в самых трудных условиях, были непривередливы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах карап таврашӗнче ниҫта та нимле хуҫӑксем те курӑнмаҫҫӗ.

Однако в воде вокруг корабля нигде не было видно никаких обломков.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑйӗн вӑрӑм алли-урине ниҫта чикме пӗлмест вӑл; кулленхи пурнӑҫри вак-тӗвек ыйтусене татса параймиех вӑйсӑр те тӗлсӗр ҫынна тӗнчере урӑх тупма та йывӑр пуль.

Кузен Бенедикт никогда не знал, куда ему девать свои длинные руки и ноги; трудно было найти человека более беспомощного и несамостоятельного, особенно в тех случаях, когда ему приходилось разрешать обыденные, житейские вопросы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ачасене Березкин питех кӑмӑллӑ кӗтсе илмерӗ пулин те, ҫав тери хытӑ асӑрханса; партизансемпе ниҫта та тӗл пулман, вӗсем ҫинчен нимӗн те пӗлместӗп, тесе пӗлтерчӗ.

И хотя Березкин, встретивший ребят сухо, настороженно, заявил, что нигде не встречался с партизанами и ничего не знает о них.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Нимӗҫсем оккупациленӗ хуларан таврӑнсан, Наташа сасартӑк кулянма пуҫларӗ, килтен ниҫта та тухмарӗ.

Вернувшись из оккупированного немцами города, Наташа вдруг стала грустить и перестала выходить из дома.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Юлашки вӑхӑтра вӗсем виҫҫӗшӗ пӗр-пӗринчен ниҫта та уйрӑлманччӗ.

Последнее время они втроем бы ли неразлучны.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пур ҫӗрте те нимӗҫсем — ниҫта тараймӑн.

Кругом стояли немцы — не убежишь.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней