Поиск
Шырав ĕçĕ:
Лутака та чӑмӑртарах пӳллӗ Сафонов хӑй пирки ҫапла асӑрхаттарса каланине савӑнӑҫлӑн йӑл кулса итлесе ларнӑ, штаба йышӑнма манерсӗр хӗпӗртесе килӗшнӗ.
XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Анчах вӑрманта, чӑлт-шурӑ хурӑн патӗнчен иртнӗ чух, савӑнӑҫлӑн йӑл кулса илчӗ, чарӑнса тӑрса, ҫӳлелле кармашрӗ те сывӑ аллипе хурӑн тураттине авса хуҫрӗ.
XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Штокман йӑл кулчӗ те нимӗн каламасӑрах хулпуҫҫийӗсене сиктерсе илчӗ.
XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Вӑл Кошевоя йӑл кулса кӗтсе илчӗ, аллипе кӑтартса, юнашар ларма сӗнчӗ.
XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Эсӗ ӗнен ак! — йӑл кулса илсе тата хӑйӗн аллисене Иван Алексеевич аллисенчен хуллен вӗҫертсе, хулӑн сасӑпа каларӗ Штокман.— А ты поверь! — улыбаясь и мягко освобождая свои руки из рук Ивана Алексеевича, басил Штокман.
XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Хӑш ялав айӗнче службӑра ҫӳрерӗн? — йӑл кулчӗ Григорий Мишка аллине тытса чӑмӑртанӑ май, унӑн чакӑр куҫӗсенчен тинкерсе.
XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Кам кунта хуҫи? — ыйтрӗ йӑл сывлӑх суннӑ хыҫҫӑн.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗн ҫӑмӑлпа килмелле пулчӗ? — йӑл кулса ыйтрӗ Петро, ура ҫине тӑмасӑрах.— Каким тебя лихом занесло? — улыбался Петро, но с места не встал.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗн ҫӑмӑлпа, ентешсем? — кӑшкӑрчӗ Григорий, ашшӗ ҫине йӑл кулса пӑхса.— Зачем вас принесло, земляки? — крикнул Григорий, улыбаясь отцу.
IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Эпӗ сирӗнтен… — унтан каллех йӑл кулса илчӗ, — ыррине кӗтместӗп, ҫавӑнпа казаксем те эсир.Я от вас, — и опять улыбнулся, — добра не жду, на то вы и казаки.
VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Килтӗн-и? — ыйтрӗ вӑл йӑл кулса.
VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Ҫӑвӑнчӗ, кӗске кастарнӑ ҫӳҫне каялла тураса якатрӗ, старик: «Ҫӳҫ тӗпекне тата ӑҫта хутӑн? Сутса ӗҫмерӗн пулӗ?» — тесе ыйтсан, йӑл кулса илчӗ те, шлепкине пуҫӗ ҫине сатуррӑн лартса, картишне малтан тухрӗ.
VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗн эсир ун пекех пӑхатӑр? — ыйтрӗ Ольга Николаевна йӑл кулса.
V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Княҫа ларасси, власть тытасси килет… — йӑл кулса хӑвӑрт хуравлать Рамановский.Улыбнувшись, Романовский быстро ответил: — Княжить и володеть хочется…
IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Унӑн — хӑйӗн юлташӗсем, пирӗн хамӑрӑн ушкӑн, — йӑл кулчӗ Нина Николаевна ачалӑхри саманчӗсене куҫ умне кӑларнӑ май.У него — свои друзья, у нас своя группа, — улыбнулась Нина Николаевна, представляя моменты детства.
«Шкулта вӗреннӗ чухнех унӑн лидер паллисем пурччӗ» // Лариса Петрова. Хыпар, 2020.02.07, 13–14№№
Тен, хӑть, кил-ҫурта тирпейлеме пулӑшӗ! — кӑшкӑрчӗ хыҫалтан кӗҫӗн кинӗ, йӑл кулнӑ май, сахӑр пек шурӑ шӑлӗсене тикӗслетсе.
XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Йӗри-тавра куҫ ывӑтса илсе, ӑшӑ тунсӑхпа тӗмсӗлекен тӗссӗр кӑвак куҫӗсене тутӑр айӗпе ҫутӑлтарса, Марье тӑкӑрлӑкпа иртсе пыракан Мишка ҫине пӑхса илчӗ; ҫемҫен йӑл кулса, шурӑ тумламсемпе тӗрленнӗ пичӗпе йӑлкӑшса, кӑкӑр тӗпӗнчен тухакан сасӑпа малалла юхтарчӗ:
XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Мишка ӑна сывлӑх сунчӗ; хӗрарӑм, куҫне чӗкеҫ ҫунатти пек чалпашрах куҫ харшисен айӗпе ҫутӑлтарса, йӑл кулса ыйтрӗ:Мишка поздоровался с ней, и она, блеснув из-под разлатых бровей улыбкой, спросила:
XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Унта Добровольчески ҫар кӑштах канса йӑл илӗ, ҫуркуннепе Рсссийӑран тарса килекен волонтерсен ҫӗнӗ кадрӗсен шучӗпе вӑйланса пысӑкланӗ…Там она оправится, пользуясь передышкой, к весне пополнится новыми кадрами волонтеров из России…
XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Сиверс, йӑл илсе, тепӗр хут наступлени пуҫласа ярать; малалла куҫса пырса, доброволецсене Таганрог патнелле хӗсет.Сиверс оправился, перешел в наступление, — развивая его, оттеснил добровольцев до Таганрога.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.