Корпус чувашского языка

Кунта тепӗр ял пур, эпӗ ӑна сӑрт ҫинчен курнӑччӗ.

Тут аул чужой, я его с горы видел.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ялта халӑх лӑпланса ҫитсен, Жилин шӑтӑка кӗрсе кайнӑ та тепӗр енне тухнӑ, хӑй Костылина шӑппӑн: «Тух», — тенӗ.

Только затих народ в ауле, Жилин полез под стену, выбрался; шепчет Костылину: «Полезай».

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепӗр кун ирхине хӗрлӗ тутар ял тулашнелле кӗсре ҫавӑтса кайнӑ, ун хыҫӗнчен виҫӗ тутар пынӑ.

Наутро видит Жилин — ведет красный кобылу за деревню, а за ним трое татар идут.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепӗр кунне вӗсем вилнӗ ҫыннине пытарма пухӑннӑ.

Приехали сердитые, собрались все хоронить.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ялӑн леш енче, аяларах, пӗр ту курӑннӑ, вӑл тӑвӑн тепӗр енче тата икӗ ту курӑннӑ, вӗсем ҫинче вӑрман пулнӑ; икӗ ту хушшинче тикӗс ҫӗр кӑваккӑн курӑнса выртнӑ, вӑл тӗтӗм сарӑлнӑ пек таҫта ҫитиех сарӑлса выртнӑ.

За аулом, пониже, гора, и через нее еще две горы, по ним лес; а промеж двух гор синеется ровное место, а на ровном месте, далеко-далеко, точно дым стелется.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл тӑвӑн леш енче тата тепӗр ту курӑннӑ.

А за той горой еще гора.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ялӑн леш енче тепӗр ту курӑннӑ, вӑл ту Жилин ларакан туран та чӑнкӑрах пулнӑ.

От аула другая гора — еще круче.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепӗр кун ирех Дина пусма ҫине пуканипе выляма тухнӑ.

Наутро смотрит, на зорьке Дина вышла на порог с куклой.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Костылин киле тепӗр хут ҫыру янӑ; вӑл ялан килтен укҫа килессе кӗтсе япӑхса пурӑннӑ.

Костылин еще раз писал домой, все ждал присылки денег и скучал.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тарҫи вара икӗ юман каска йӑтса пынӑ; вӗсен пӗр вӗҫне тимӗр ункӑ тӑхӑнтарнӑ, тепӗр вӗҫӗнче прапуйпа ҫӑра ҫакӑнса тӑнӑ.

Принес работник колодку: два чурбака дубовых на железные кольца насажены, и в одном кольце пробойчик и замок.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем тата тепӗр ҫырма урлӑ каҫнӑ та чуллӑ ту ҫине хӑпара пуҫланӑ; тӗтӗм шӑрши кӗре пуҫланӑ, йытӑсем вӗрни илтӗннӗ.

Переехали еще речку, стали подниматься по каменной горе, запахло дымом, забрехали собаки.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем пайтахчен пӗр ту ҫинчен тепӗр ту ҫине куҫса пынӑ, пӗр ҫырма урлӑ ӑшӑк ҫӗртен уттарса каҫнӑ, унтан ҫула тухнӑ та лаппа кайнӑ.

Ехали они долго с горы на гору, переехали вброд реку, выехали на дорогу и поехали лощиной.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй лашине пушӑпа пӗрре пӗр енчен, тепре тепӗр енчен хӗртсе пынӑ.

Плетью ожаривает лошадь то с того бока, то с другого.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав вӑхӑтра ун патне Костылин ятлӑ тепӗр офицер пӑшалпа пырса ҫитнӗ те каланӑ: «Жилин, атя хамӑр кӑна каяр. Хал пӗтрӗ, ҫиес килет, ҫитменнине тата ытла шӑрӑх. Ҫанҫурӑмран тар юхать, пӑрсан, кӗперен шыв юхмалла», — тенӗ.

И подъезжает к нему на лошади другой офицер, Костылин, с ружьем, и говорит: — Поедем, Жилин, одни. Мочи нет, есть хочется, да и жара. На мне рубаху хоть выжми.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑнпа ҫынсене пӗр крепоҫран тепӗр крепоҫа куҫарнӑ чухне вӗсене эрнере икӗ хутчен салтаксемпе ӑсатмалла тунӑ: ҫул варрипе ҫынсем пынӑ, икӗ енӗпе салтаксем пынӑ.

И было заведено, что два раза в неделю из крепости в крепость ходили провожатые солдаты; спереди и сзади идут солдаты, а в средине едет народ.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепӗр ҫул иртсен, патша ҫарӗ пынӑ та тутарсене вара пӗтӗмпех парӑнтарнӑ.

На другой год пришло царское войско, и татары замирились.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тата тепӗр кун ишсен, вӗсем Тура ятлӑ пӗр шыва ишсе тухнӑ.

Проплыли еще день, выплыли на Туру-реку.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Строгонов каланӑ: «Эсир Урал тӑвӗн тепӗр енне кайӑр та, Кучумпа вӑрҫса, унӑн ҫӗрне туртса илӗр, вара сире патша та юратӗ, ахаль те тумӗ», — тенӗ.

Строгонов и говорит: «Идите за Урал воевать с Кучумом, завладейте его землею. Вас и царь наградит».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Строгоновсем вара патша патне тепӗр ҫыру ҫырса янӑ: «Патша, эсӗ панӑ ҫӗре эпир сана пӑхӑнтартӑмӑр. Халӗ ӗнтӗ Кучум ятлӑ усал патша сана хирӗҫ тӑрать, эсӗ панӑ ҫӗре пиртен туртса илсе, пире тӗп тӑвасшӑн. Эсӗ пире Урал тӑвӗсен леш енчи ҫӗре илме ирӗк пар. Эпир вӑрҫӑпа кайса Кучума парӑнтарӑпӑр та унӑн пӗтӗм ҫӗрне сана парӑпӑр», — тенӗ.

Вот Строгоновы и написали царю: «Отдал ты нам землю, мы ее под твою руку покорили; теперь воровской царек Кучум против тебя бунтует и хочет и эту землю отнять, и нас разорить. Вели ты нам занять землю за Уральскими горами; мы Кучума завоюем и всю его землю под твою руку подведем».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем: «Ҫав тусен тепӗр енче темӗн тӗрлӗ аван ҫӗршыв пур, вӑл вӗҫӗ-хӗрри ҫук сарӑлса выртать; ҫав ҫӗршыва Сибирь патши Кучум тытса тӑрать», — тенине илтнӗ.

И за этими горами, прослышали они, есть прекраснейшая земля, и земле той конца нет; владел этой землей сибирский князек Кучум.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.