Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Мӗн пулнӑ сана? — ыйтать Элпи хӑрах куҫне хӗскелесе ҫӳлелле пӑхнӑ май.— Что с тобой? — Эльби прищурила один глаз и смотрит снизу вверх в мою сторону.
Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.
Унтан ҫыпӑҫрӗ хайхи ман ҫума, ыйтать: мӗншӗн телейсӗр, телейсӗр сӑмаха мӗнле ӑнланаҫҫӗ?Вот и привязался он с расспросами: почему несчастный и что такое несчастный?
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Асли: «Чей ӗҫес килмест-и? Сахаринпа тульккӗш», — тесе ыйтать.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— «Мӗнле апла?» — тесе ыйтать хайхи.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӗр ҫавнашкал маттурӗ ман куҫ умӗнчех ҫапла виҫӗ калмӑка тураса тӑкрӗ, унтан хӗҫне лаша ҫилхи ҫумне шӑлса илчӗ те, пирус чӗртсе, ман пата пычӗ, ыйтать хайхискер: «Эсӗ мӗн, мучи, куҫна чарса пӑхатӑн? — тет. — Кирлӗ-и, санне те пуҫна касса татам?»
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чӑматанне коридора лартрӗ те: «Ачасем ҫук-и?» тесе ыйтать.
III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Пӑрӑнӑр! — асӑрханма ыйтать вичкӗн куҫ.
Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.
Чӗркуҫленсе ларас патнех ҫитнӗ хӑй, каҫару ыйтать.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ача пек, кӗтессе хӗсӗнсе ларать, пуҫне пӗркет, хӑлхисене хуплать те: «Сережа, чарӑнмарӗ-и-ха?» — ыйтать чӗтрекен сасӑпа.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ватӑ енне сулӑннӑ арҫын юнашарах тӑрать иккен те, калаҫа пӗлмен пек, алӑсемпе кӑтартса, шӑрпӑк ыйтать.Пожилой мужчина стоял рядом с ним и жестами как у глухонемого, просил спички.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
План самантрах ҫуралса тӑчӗ: Таня магазинран таврӑнать те вӑл кӗнекерен цитата ҫырса пама ыйтать.Мгновенно созрел план: когда Таня вернется из магазина, он попросит ее выписать из книги цитату.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ку алӑкран кашни ирех Григорий Васильевич килсе кӗрет, кулкаласа ыйтать: «Мӗнле ҫывӑрӑнчӗ?»В эту дверь каждое утро входит Григорий Васильевич, улыбается и неизменно спрашивает: «Как спалось?»
16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Коридорта мана Таня тӗл пулчӗ: «Доктор, — ыйтать вӑл, — тӗрӗсне калӑр-ха, Сережа урипе мӗнле-ши?В коридоре меня встретила Таня: «Доктор, — спрашивает, скажите правду, что у Сережи с ногой?
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вӑранчӗ те кам килсе кайни ҫинчен ыйтать.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Каясах пулать, вӑл ыйтать, эпӗ ӑна кирлӗ мар…»
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Ыратать-и? — ыйтать вӑл.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вӑйсӑррӑн йынӑшать хӑй, ӗҫме ыйтать.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Кӑштах вӑхӑт иртсен, чӗнсе илет те ҫакӑ мана ыйтать:
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ыйтать ак ма килтӗн тесе?
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Парти ыйтать пулсан, мӗншӗн пулӑшас мар-ха ӑна, терӗмӗр.— Раз партия нас попросила, отчего, думаем, не подсобить ей?
19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.