Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ниҫта сăмах пирĕн базăра пур.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунсӑр пуҫне, тата унӑн ҫав тери асӑрхануллӑ пулмалла, ниҫта та теветкелленмелле мар…»

Кроме того, ему приходится быть очень осторожным и не рисковать ничем…»

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Лапама шыв илме пултарать-ҫке, пӑхсан, ниҫта та сӑрт таврашӗ те, шывран хӑтарма пултаракан хуть кӑшт ҫӳлерех мӑкӑрӑлчӑк та ҫук!

Равнине грозило затопление, а на ней не виднелось ни единого возвышения, на котором можно было бы найти приют!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Леш хӗрӗ, ӑмӑртӑва сехет ҫине пӑхса вӑй виҫекенни, ҫакна курсан, савӑнӑҫне ниҫта чикеймесӗр, пыр тӗпӗ ҫурӑлса тухасла кӑшкӑрса ярать: «Ур-ра, пирӑн Дина ҫӗнтерчӗ. Ур-ра!»

— Ур-ра-а! — радостно закричала та девушка, которая замеряла соревнование на часах, — Наша взяла-а! Молодец, Дина!

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Выртасса та Виталий ниҫта та мар, пульницара, хӑйнешкелех сарӑмсӑр шар курнӑ ытти ҫынҫемлӗ палатӑра выртать иккен.

Это была больничная палата, на одной из коек которой лежал Виталий.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑт, эсрел, пулать чунхуйхатмӑш!..» — каҫхи сас-чӗве тӑнланӑҫем ниҫта кайса кӗрейми пӑшӑрханчӗ ӑшхыппи этем.

Вот, дьявол, бывает же так муторно на душе!..» — она не знала куда деваться.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Клуба пырать пуль тесеччӗ сана — эсӗ ниҫта та курӑнмарӑн.

Думал, в клуб придешь — а тебя нигде не было видно.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

ниҫта та Дина тӗсӗ курӑнмарӗ.

— Дины нигде нет.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хапха сӑлӑпне пырса тӗрӗслерӗ, хуралтӑсене пӑхса ҫаврӑнчӗ, чарӑнса чул пӳртри сас-чӗве тӑнларӗ — ниҫта та чуна шиклентермелли, вӑйкӑнтармалли нимӗн те палӑрмарӗ, пур ҫӗрте те шӑплӑхпа хутӑш ыйхӑллӑ каҫ хуҫаланнӑн туйӑнчӗ.

Потрогал запор на воротах, прислушался, что делается в доме, и в доме, и на улице было тихо, темно, сонно, безраздельно правила миром ночь.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Алкум алӑкне тултан ҫӑрапах питӗрсе хӑварнине асӑрхасан, савӑнса («аха, ниҫта та тухса тараймастӑн, Динуля, манӑнах пулатӑн. Ах, маттур та ҫав манн анне!») чӑлана, хӑйӗн ҫуллахи яланхи вырӑнӗ ҫине (сивӗтсен тин Виталий йывӑҫ пӳрте куҫать), лаш! тӑсӑлса выртать.

Но обнаружил, что дверь и снаружи заперта, обругав в сердцах и мать, и «невесту», он, шатаясь, добрался по стенке до чуланчика в сенях и свалился на свое место, где обычно спал летом.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ан та ӗмӗтлен, Дина, Ниҫта та кӑларса ямастӑп эпӗ сана кунтан.

— Даже не мечтай, Дина, я тебя никуда не отсюда не выпущу.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ниҫта та кайса кӗреймӗн.

Никуда не денешься.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӳпе анлӑшӗнче ниҫта пӗр сас-чӗвӗ те ҫук.

В небесных просторах не слышно ни звука.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫак алӑсти ячӗ ниҫта та палӑрса юлман.

Сейчас мы не знаем имя этого умельца.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Вунӑ кунран чӗнсе илчӗҫ те хытӑ асӑрхаттарчӗҫ: манӑн Петербурга тата тепӗр утмӑл хулана кӗмелле мар, Псковран ниҫта та тухса ҫӳреме юрамасть.

— Через десять дней меня вызвали и строго предупредили о том, что в Петербург и еще в другие шестьдесят городов мне въезд запрещен и чтобы из Пскова я никуда не отлучался.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл ачисене Саша вилнӗ хыҫҫӑнхинчен те хытӑрах хӑй ҫумне ҫупӑрласа тытнӑ, вӗсене ача амӑшӗн пӗтӗм чун-чӗрипе — эгоистлах юратакан чӗрипе — юратнӑ, вӗсене хӑйӗнчен ниҫта уйӑрасшӑн пулман: унӑн ачисем унран уйрӑлсанах, ҫав хӑрушӑ Петербурга кайсанах вилеҫҫӗ-ҫке.

И с еще большей силой, чем после гибели Саши, уцепилась она всем своим материнским сердцем — любящим и эгоистическим — за своих детей, не хотела никуда отпускать от себя: ее дети гибли, когда отрывались от нее, уезжали в этот страшный Петербург.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫыранран инҫе те мар пӑр лаптӑкӗ ҫинче аяккисене шӑтарнӑ ӳпле юхать, ун умне йытӑ кӑкарнӑ, вӑл ниҫта кайса кӗме пӗлмест: пӗрре кайри урисем ҫине ларать те пуҫне каҫӑртать — ӳлеме тытӑнать пулмалла, тепре кантрине татса вӗҫерӗнесшӗн талпӑнса туртӑнать.

Недалеко от берега на льдине с пробитыми лунками плыл шалаш, возле которого на привязи металась собака; она то садилась на задние лапы и, подняв морду, видно, выла, то снова пыталась сорваться с веревки.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кӗнекесемпе рояль вӗсенчен ниҫта та юлман, мӗн ӗмӗрӗпех хӑйсемпе пӗрлех пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна куҫса ҫӳренӗ.

Книги и рояль всегда путешествовали с ними в их долголетней скитальческой жизни.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Маняшӑпа Митьӑна кунта, Кокушкинӑра, ниҫта вӗренме ҫук, Хусана каяс пулать, анчах Аньӑпа Володьӑна унта пурӑнма чараҫҫӗ.

Маняше и Мите здесь, в Кокушкине, учиться негде, надо ехать в Казань, но Ане и Володе не разрешают там жить.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫӳлте мачча айӗнче чӗкеҫ ниҫта кайса кӗрейми вӗҫет…

Вверху под потолком мечется ласточка…

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Акулисем апат хыҫҫӑн та ниҫта та каяс ҫук-ха вӗсем.

Акулы никуда не денутся и после обеда.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней