Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.
кӑмӑллӑн (тĕпĕ: кӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Берсенев Шубинӑн хыттӑн каласа хунӑ сӑмах купине шӑппӑн та уншӑн кӑштах кӳреннӗ пек пулса итлерӗ; унтан вӑл Стаховсен дачин картишне кӗчӗ; Шубин вара, чӑнах та, Чикурасов князь патне кайрӗ те ӑна чӗрене тивекен усал сӑмахсем кӑмӑллӑн каласа тултарчӗ.

Берсенев выслушал тираду Шубина молча и как будто конфузясь немножко за него; потом он вошел на двор стаховской дачи; а Шубин действительно поехал к князю Чикурасову, которому наговорил, с самым любезным видом, самых колких дерзостей.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

«Ҫапла, — тути хӗррисене чалӑштаркаласа та тайкаланкаласа шухӑшланӑ вӑл кӑмӑллӑн, — мана каласа ӗнентерме ҫӑмӑл мар, мана улталаймӑн».

«Да, — думал он, самодовольно опуская углы губ и покачиваясь, — меня удовлетворить не легко; меня не надуешь».

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Мейӗр, йӗкӗтсем, кӑштах вӑй илӗр, — терӗ вӑл кӑмӑллӑн.

— Подкрепитесь, хлопчики, — сказал он дружелюбно.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Аранах лӑпланчӗҫ, — терӗ манӑн кӳршӗ кӑмӑллӑн.

— Утихомирились, — миролюбиво сказал мой сосед.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Красноармеец темле ҫӑмӑллӑн хутланса ларчӗ те, куҫне хупса, кӑмӑллӑн хаш сывласа ячӗ.

Красноармеец как-то ловко присел на корточки и закрыл глаза, довольно вздохнув.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Юрать, анне, хӑҫан та пулин чӗнӗп-ха, — сӑмах патӑм эпӗ кӑмӑллӑн.

— Хорошо, мама, я как-нибудь позову, — вежливо пообещал я.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑл ҫӳллӗрех, — терӗм эпӗ кӑмӑллӑн.

— Он выше, — бодро сказал я.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тавтапуҫ, — тавӑрать ҫавӑнтах кӑмӑллӑн.

Она кивает головой: — Спасибо.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗн шуйттанӗ кирлӗ сире кунта? — ӑш кӑмӑллӑн саламларӗ Билль Галлей, ун карапӗ ҫине трап тӑрӑх хӑпаракан ҫулҫӳревҫӗсене.

— Какого чёрта вам здесь нужно? — любезно приветствовал Билль Галлей путешественников, поднимавшихся по трапу его корабля.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Леденев сарлака ҫамкине аллипе сӑтӑрса илчӗ те ашшӗ пекех кӑмӑллӑн ыйтрӗ:

Леденев провел рукой по высокому лбу и сказал по-отечески тепло:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Врачсем мана та ӗҫрен хуса ярасшӑн пулчӗҫ те, эпӗ парӑнмарӑм-ха, — тесе вӑл кӑмӑллӑн кулса илчӗ.

Меня тоже врачи пророчили в отставку, а я назло им продолжаю держаться, — и он добродушно засмеялся.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Нимӗҫ ӑна кӑмӑллӑн йышӑнчӗ.

Немец встретил его добродушной улыбкой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел тумлансан, Бажанов унпа кӑмӑллӑн сывпуллашрӗ; унӑн темӗнле заседание каймалла, ҫавӑнпа вӑл хӑй мӗн пӑхса пӗлни ҫинчен каласа пама хӗрне хушрӗ.

Когда Павел оделся, Бажанов вежливо простился с ним; он уезжал на какое-то заседание и поручил дочери рассказать свое заключение.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫак виҫӗ ҫул каярах пулмалли калаҫу халь тин пулнӑшӑн хӗрхенмелли ҫеҫ юлать, Павел, — терӗ Рита темскер шухӑшланӑ май кӑмӑллӑн кулса илсе.

— Остается пожалеть, Павел, что этот разговор происходит через три года после того, как он должен был произойти, — сказала Рита, улыбаясь в каком-то раздумье.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Именчӗксӗр тата ҫулне кура мар хӑйне тӑнлӑ тытаканскер, ҫак хӗрача Корчагина тӗл пулсан яланах кӑмӑллӑн йӑлкӑшса илет, — акӑ халь те вӑл, каснӑ ҫӳҫ пайӑркине ҫамки ҫинчен каялла сирсе ярса, темле, ача пек, сывлӑх сунса илчӗ.

Застенчивая и не по летам серьезная, девочка всегда при встрече с Корчагиным приветливо улыбалась, и сейчас она неловко, по-детски, поздоровалась, откидывая со лба прядку стриженых волос.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Токарев арӑмӗ Дарья Фоминична, упӑшки пек мар ҫӳллӗ те тӑн-тӑн хӗрарӑм, Павел умне турилккепе вир пӑтти лартрӗ те, шур саппунӗпе нӳрлӗ тутисене шӑлса: — Ҫи, ачам, — терӗ кӑмӑллӑн.

Дарья Фоминишна, жена Токарева, в противоположность мужу высокая, полнотелая, поставила перед Павлом тарелку пшенной каши и, вытирая белым фартуком влажные губы, сказала добродушно: — Кушай, голубок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Жухрай ҫӗр чавакансем ҫине хавасланса, кӑмӑллӑн юратса пӑхса илчӗ.

Глаза Жухрая с восхищением и суровой любовной гордостью смотрели на землекопов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ хамӑн ӗмӗрте вӑл шпалсене Россия тӑршшӗпе мӗн чухлӗ кӑна хурса тухман… — тет те вӑл кӑмӑллӑн кашни смена килмессеренех, хӑй вара каллех ҫӗнӗ сменӑна ӗҫлеме юлать.

А уж я этих шпал по Расее натыкал за свою жизнь… — добродушно говорил он при каждой смене — и оставался.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Жухрай хӑйне хӑй тӳрккес те, анчах кӑмӑллӑн тыткалани мана Ольшинский хӑйне европеец пек тыткаланинчен ытларах килӗшет.

Грубоватая простота Жухрая мне несравненно ближе, чем европейский лоск Олыиинского.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Гленарван, Паганель, Аустин, майор тата Мюльреди кашниех хӑйне майлӑ вырнаҫса ларма ӗлкӗрчӗҫ, — пӗри турат ҫине утланчӗ, тепри урисене аялалла усса питӗ кӑмӑллӑн ларать.

Гленарван, Паганель, Аустин, майор и Мюльреди уже успели устроиться каждый по своему вкусу, — кто верхом на ветке, кто комфортабельно свесив ноги вниз.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней