Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

нумайччен сăмах пирĕн базăра пур.
нумайччен (тĕпĕ: нумайччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ерҫейменнисем, тен, тата пур — эпӗ тытмастӑп! — шӑппӑн сӑрӑхтарса кӑларчӗ вӑл шӑл витӗр, вара унӑн нумайччен чарса тӑнӑ ҫилли сасартӑк тулса ҫитрӗ.

— Может, еще кому недосуг — так я не держу! — тихо выдавил он сквозь зубы, и вдруг долго сдерживаемая злоба опалила его.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Спаҫҫипӑ, анне… — терӗ вӑл хуллен, амӑшне хулпуҫҫинчен ытамласа, шӑплӑхра унпа нумайччен, нимӗн чӗнмесӗр тӑчӗ, вара унран хӑпрӗ те, калинккерен тухса, машинӑ патне тухрӗ.

— Спасибо, мама… — тихо проговорил он и, обняв мать за плечи, долго и безмолвно стоял с нею в тишине, прежде чем оторваться от нее и выйти за калитку к машине.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫук, эпӗ лайӑх астӑватӑп, — Яранцев аллине хӑйӗн аллинче тытса тӑнӑ чух ҫав асран кайман тахҫанах кӗрлесе иртнӗ ҫулсене асилме ҫӑмӑлтарах пулнӑ пек, Пробатов ун аллине нумайччен вӗҫертмерӗ, — эсир, Яранцев, колхоза чи малтан кӗнисенчен пӗри вӗт.

— Нет, я хорошо вас помню, — Пробатов долго не отпускал Корнееву руку, словно, пока он держал ее в своей, ему было легче вернуться мысленно в те незабываемые, давно отшумевшие годы, — вы ведь, Яранцев, одним из первых в колхоз вступали?

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл каллех кулса ячӗ, анчах халӗ йӑвашшӑн та кӑмӑллӑн кулчӗ, унӑн пуҫӗ тӗлӗнче сарлака сӑмса шӑтӑкӗнчен кӑларса янӑ тӗтӗм ҫӗкленчӗ, вӑл, лампӑ ҫутине тӗксӗмлетсе, нумайччен сывлӑшра чӳхенсе тӑчӗ.

Он снова засмеялся, но миролюбиво и душевно, над головой его вырос пущенный из широких ноздрей куст дыма и долго качался в воздухе, затеняя свет лампы.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗттӗм ҫенӗкре Корней алӑка часах шыраса тупаймарӗ, стенана аллисемпе нумайччен хыпашласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн тин алӑк хӑлӑпне ярса тытса ӑна хӑй ҫинелле туртрӗ.

В темных сенях Корней не сразу отыскал дверь, долго шарил руками по стене, пока не ухватился за железную скобу и не потянул ее на себя.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хунар сасартӑк сӳнсе ларчӗ, Ксени кнопкӑна нумайччен, анчах усӑсӑр шатлаттарса тӑчӗ.

Фонарик внезапно погас, и Ксения долго и бесполезно щелкала кнопкой.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хунарне сӳнтерсен, Ксени ыйха путакан ял ҫине пӑхса нумайччен тӑчӗ, майӗпен лӑпланчӗ.

Выключив фонарик, Ксения стояла у окна, глядела на засыпающую деревню, понемногу успокаивалась.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ывӑннӑ аллисене чӗркуҫҫисем ҫине хурса йывӑррӑн сывласа, вӑл нумайччен хускалмасӑр ларчӗ, темӗнле туртӑма парӑнса, хӑй кунта вӑрттӑн, хӗрне пӗлтермесӗр тухса килнӗшӗн хӑйне ӳпкелесе илчӗ.

Сложив на коленях усталые руки, стесненно дыша, он долго сидел, не шевелясь, уже упрекая себя за то, что поддался какому-то наваждению и, ничего не сказав дочери, удрал сюда.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нимӗн тума пӗлмесӗр вӑл ҫавӑн пек пуҫне чиксе нумайччен ҫӳренӗ.

Долго бродил он с понурою головой, не зная, на что решиться.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Амӑшӗ нумайччен Турра кӗл туса йӗнӗ, юлашкинчен вӑл та: — Вилет… тем каласан та вилет, пурӑнаймасть, — тенӗ.

Мать долго молилась и плакала, но тоже, наконец, сказала: — Помрет родименький… Видит Бог, помрет.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Нумайччен шыранӑ эсир, господин штабс-капитан…

— Долго вы, господин штабс-капитан, искали случая…

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумайччен тавлашкаласа калаҫнӑ хыҫҫӑн, малтанхи власть тытӑмнех хӑварма йышӑнаҫҫӗ.

После долгих споров и толков решили сохранить прежнюю структуру власти.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Нумайччен тӳссе пурӑнас-и ку мӑшкӑла?

«Докель мы будем терпеть смывание?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Штокманӑн куҫ хӑрпӑкӗсем нумайччен ҫилӗллӗн туртӑнса сиккелерӗҫ, куҫӗсем чалӑшшӑн пӑхрӗҫ.

Но у Штокмана еще долго нервный тик подергивал веко, косили глаза.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки кунне, хутортан каяс умӗн, 13-мӗш кавалери полкӗн пулеметчикӗсем сарлака хыҫлӑ тавричански ҫуна ҫине Моховсен граммофонне хӑпартса лартрӗҫ, утсене чӑм кӑпӑка ӳкерсе, нумайччен хутор урамӗсем тӑрӑх ӗрӗхтерсе ҫӳрерӗҫ.

В последний день пулеметчики 13-го кавполка перед уходом поставили на широкоспинные тавричанские сани моховский граммофон, долго вскачь мылили лошадей по улицам хутора.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑйсене сисчӳллӗ тытакан казаксем умӗнче Краснов нумайччен калаҫать.

Краснов долго говорил перед настороженными толпами казаков.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан ҫатан ҫумне сӗвенсе тӑчӗ те урам леш енче курӑнса выртакан Дон шарлакӗпе уйӑх чалпашшӑн ҫутатакан, ҫулӑм тӗслӗ кукӑр утма ҫул ҫинелле нумайччен тинкерсе пӑхрӗ.

Степан прислонился к плетню и долго глядел на текучее стремя Дона, видневшееся через улицу, на огнистую извилистую стежку, наискось протоптанную месяцем.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Адъютант каллех ҫарсем тӑрӑх нумайччен ҫӳренӗ, юлашкинчен таврӑннӑ та хуравланӑ:

Адъютант опять долго ходил по войскам, наконец пришел, доложил:

Смелый капитанӑн роти // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пасар площадӗнче хресченсем нумайччен шавланӑ.

Долго шумели на базарной площади мужики.

Улпутсем патӗнче кам мӗнле пурӑнать // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Тыткӑна лекнӗ ҫын нумайччен шинель пуррипе ҫукки тата ӑна ӑҫта хуни ҫинчен аса илеймен.

Пленник долго не мог вспомнить, была ли шинель и что с ней стало.

Ашшӗ шинелӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней