Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ирттернӗ (тĕпĕ: ирттер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫын хӑйӗнне ӗҫлесе ирттернӗ, урӑх вӑй ҫитереймест вӑл ҫав ҫӑка йӑтма.

Изжил себя человек, не по плечу ему такая ноша.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бахолдинӑн ытти сивӗ ҫырӑвӗсенчен (вӗсем унччен нихҫан та ун пек сивӗ пулман) Константин ҫакна ӑнланнӑ: Ксюшӑ вӑл сасартӑк кайнине ҫӑмӑллӑн тӳссе ирттернӗ, хӑйне пӗртте телейсӗр те, каччӑ пӑрахнӑ хӗр тесе те шутламан.

Из следующих, непривычно холодных писем Бахолдина Константин понял, что Ксюша легко перенесла его внезапный отъезд и не считала себя несчастной и брошенной девушкой.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пухӑва инструктор ирттернӗ чухне вӑл пӗр ӗҫ, секретарь хӑй пырсан, тепӗр ӗҫ…

— Одно дело, когда собрание будет проводить инструктор, другое, когда приедет сам секретарь…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юлашки ҫулсенче вӑл сахал мар йывӑрлӑхсем чӑтса ирттернӗ, анчах вӗсенчен чи йывӑррисене пӗтерме те май тупнӑ.

Он сталкивался в последние годы с тяжелыми, трагическими положениями, но его вмешательство почти всегда давало ощутимые результаты.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тата акӑ мӗн уйрӑмах тӗлӗнтерет — нумай пурӑннӑ, нумай тӳснӗ ӗнтӗ, пӗр пурнӑҫ мар, темиҫе пурӑнса ирттернӗ тейӗн, анчах пурпӗр ӗлӗкхи пекех пӗр туйӑмпа пурӑнатӑп — хам тума тивӗҫлӗ чи кирлӗ ӗҫ малта пек, чӑн-чӑн пурнӑҫ пуҫланман та пек туйӑнать!

И что особенно поразительно — столько прожито и пережито, словно не одна уже жизнь позади, а живу по-прежнему с таким чувством, будто самое главное, что я должен сделать, еще впереди и настоящая жизнь вроде и не начиналась!

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иван кунне-ҫӗрне Советра — чӗлӗм туртса тултарнӑ тӑвӑр пӳртре — ирттернӗ, час-часах ҫӗр каҫма та унтах юлнӑ, катрашка наган аврине аллинчен ямасӑр, хытӑ ҫара тенкел ҫине киленсе тӑсӑлса выртнӑ.

Дни и ночи проводил Иван в Совете — тесной, прокуренной избе, часто тут же оставался ночевать, с наслаждением вытягивался на жесткой и голой лавке, не выпуская из руки рубчатой рукоятки нагана.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗррехинче, эпӗ унта канашлу ирттернӗ чухне, канашлӑва кӑшт ҫеҫ путлантарса лартмарӗ, пурнӑҫран кая юлнӑ ҫынсене хӑй хыҫҫӑн ертсе кайрӗ!..

Один раз, когда я там проводил совещание, он почти что сорвал его и увлек за собой отсталые элементы!..

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатовӑн пырне темскер хӗссе лартрӗ, вӑл амӑшӗн тӗксӗм пичӗ ҫине пӑхрӗ, амӑшӗ ҫӗре, ӗҫе, пӗтӗм пурнӑҫне пӗрле пурӑнса ирттернӗ ҫынсене ӗмӗртенпе пыракан, нихҫан иксӗлми хӑватпа юратнинчен тӗлӗнчӗ, анчах амӑшӗ ӑна ҫав тери лайӑх ӑнланнишӗн тата ытларах савӑнчӗ.

У Пробатова сжало горло, он смотрел на темное лицо матери, поражаясь этой древней, могучей своим постоянством любви к земле, к труду, к людям, с которыми она прожила всю жизнь, но еще больше радуясь тому, что она так чутко понимала его.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени пӗр чӑнлӑха иккӗленми ӗненнӗ: кашни районта мӗн пулса иртнине — начаррине те, лайӑххине те — пӗтӗмпех ҫӳлте тӑракан организацисемпе вӗсен пуҫлӑхӗсем пӗлеҫҫӗ: пӗр-пӗр вырӑнта мӗн те пулин хӑй вӑхӑтне пурӑнса ирттернӗ пек туйӑнать, анчах ӑна обкомра улӑштарма шутламаҫҫӗ пулсан, — апла ҫавӑн пек улшӑну тума условисем пулса ҫитеймен-ха.

Ксения была непоколебимо убеждена в одной истине — вышестоящим организациям и возглавляющим их работникам всегда известно все, и плохое и хорошее, что происходит в каждом районе, и если почему-либо в обкоме не находят нужным менять то, что на месте кажется уже отжившим, значит, не назрели еще условия для таких перемен.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑнпа Матвей юлма шухӑшламан; вӑл ахаль те пӗр вырӑнта пӗр эрне, тепӗр вырӑнта икӗ-виҫӗ эрне кӗтсе тӑра-тӑра пайтах вӑхӑт ирттернӗ, ку вырӑнта тата ҫур ҫӑва яхӑнах кӗтсе пурӑннӑ.

А Матвей и без того уже прожился, дожидаясь то тут, то там, где неделю, где две, а здесь простоял чуть не пол-лета, валяясь, как собака, на грязной земле под тряпичным шатром.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Кун пирки вӑл тӗнчере пандеми сарӑлнине халалласа ирттернӗ брифингра каланӑ.

Об этом Гебреисус заявил на брифинге, посвященном развитию пандемии в мире.

Коронавирусран сипленес тесен эрех-сӑра ӗҫмелле мар, пирус туртмалла мар // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24711.html

Сывӑ чух кирлӗччӗ, халӗ акӑ… — унтан вӑл тифпа чирлесе ирттернӗ кирек хӑш ҫыннӑнни пек сӳнӗк те ҫиллес куҫӗсене енчен-еннелле шутаркаласа пӑхрӗ.

Здоровый был — нужен был, а зараз… — и вел по сторонам нездешним, строгим, как у всех перенесших тяжелую болезнь, взглядом.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ахӑртнех тин кӑна тифпа чирлесе ирттернӗ пулас, — кӑвак каракультен ҫӗленӗ офицер ҫӗлӗкӗ хуплакан пуҫне йӗнер ҫытарӗ ҫинчен те ҫӗклеймест, тӑрантас ҫинче шинельне янахӗ таран пӗркенсе выртать.

Не поднимавший от седельной подушки головы, покрытой серой каракулевой офицерской папахой, он, очевидно, только что перенес тиф, — лежал, до подбородка одетый шинелью.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑйӗн ӗмӗрне пурӑнса ирттернӗ пӗлтӗрхи хытхура, хумхах кӑна ҫеҫенхирте пӑт-пат курӑнакан хурал куринкисен тайлӑмӗсенче хурлӑхлӑн пӗкӗрӗлсе пуҫне уснӑ, хӳтлӗх шыраса, хевтесӗррӗн ҫӗр ҫумнелле лӑпчӑннӑ.

Лишь отживший свой век прошлогодний бурьян — перекати-поле — понуро сутулился на склонах, рассыпанных по степи сторожевых курганов, подзащитно жался к земле, ища спасения.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр чух хам пурӑнса ирттернӗ пӗтӗм пурнӑҫа аса илнӗ май, пӑхатӑп та, — вӑл та тӳнтерле тавӑрнӑ кӗсье пекех пушӑ…

Иной раз, вспоминаючи всю свою жизнь, глянешь, — а она как порожний карман, вывернутый наизнанку…

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эпир хамӑрӑнне калаҫса ирттернӗ, ахӑр… —

— Мы свое, видно, уж отгутарили…

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан ҫилпе вӑррисене тӑкать те, вилӗм акакан кӗрхи хӗвеле хӑйӗн пурӑнса ирттернӗ тунисем чӑштӑртатнипе саламласа, ҫавӑн пекех нимӗн хуйхӑ-суйхӑсӑр пӗтет…

А потом, кинув по ветру семя, столь же безучастно умирает, шелестом отживших былинок своих приветствуя лучащее смерть осеннее солнце…

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий арпашӑнса пӗтнӗ тетел хӳри пек чӑлханчӑк шухӑшӗнче тахҫан пурӑнса ирттернӗ кунсене пӑлхатса ухтарчӗ, нихҫан каялла таврӑнми ҫӗтсе ҫухалнӑ пурнӑҫ лӑстӑкӗсем хушшинче Аксинья патне ҫитсе тухрӗ.

Григорий в мыслях, спутанных, как сетная дель, ворошил пережитое, натыкался в этой ушедшей куда-то в невозвратное жизни на Аксинью, думал.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпир виҫӗ каҫ ыйхӑсӑр ирттернӗ.

Мы три ночи безо сна.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кудинов ҫурӑмне мӑкӑртнӑ та ҫыру сӗтелӗ хушшинче типшӗм хӑмӑр пӳрнисемпе пилӗкӗнчи Кавказ пиҫиххийӗн вӗҫне пӗтӗркелесе ларать; вӑл, ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсене пула пӳрленекен пулнӑ тӑртанчӑк куҫӗсене ҫӗклемесӗр, хӑйне хирӗҫ ларакан казакпа калаҫать.

Кудинов, сгорбясь, сидел за письменным столом, вертел в сухих смуглых пальцах кончик своего кавказского ремешка и, не поднимая опухлых, гноящихся от бессонных ночей глаз, спрашивал у казака, сидевшего против него:

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней