Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Вӑл сасартӑк хыттӑн калаҫма пуҫларӗ: — мӗнле япала ку!
9 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Артель председателӗ Дзюба ӑна, лайӑх хуҫа пекех, чылай хыттӑн кӗтсе илчӗ.
9 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Тӗттӗм кабинӑра вӑл унӑн аллине тупрӗ те хыттӑн чӑмӑртарӗ:
8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Вӑл ҫӗкленсе вуларӗ: «Эпӗ — Милич Янкович тӗкленеймен чӗпӗ, кмет мана тӗрӗслӗхшӗн (кунта хресченле хыттӑн вӑрҫса ҫырнӑ сӑмах пур) виҫӗ ҫула каторгӑна ӑсатрӗ».
19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Салтӑр ӑна! — хушрӗ начальник жандармсене хыттӑн.
19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑхӑт-вӑхӑтпа вӗсенчен пӗри винтовкине хулпуҫҫи ҫине ҫӗкле-ҫӗкле хунипе пиҫиххийӗ хыттӑн ҫатлатса илет.Время от времени кто-нибудь из них щелкал ремнем, забрасывая винтовку за спину.
19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Кӑкӑр тӗлӗнче, хыттӑн та хӑвӑрттӑн тапакан чӗре патӗнчех, винтовка кӗпҫи тӗртӗнсе тӑрать.Ствол винтовки упирался ему в грудь, прямо в сердце, стучавшее часто-часто.
19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑл хаяррӑн та хыттӑн кӑшкӑрса калани Йована питех килӗшмерӗ, вӑл ӑна кӳрентермелле сӑмах каласшӑнччӗ; анчах тӳсрӗ, шарламарӗ.Йовану не понравился его резкий, грубый голос, он хотел ответить дерзостью, но сдержался.
19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑл, пӗтӗм вӑйне пухса, хыттӑн хушрӗ:
17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Павӑл темиҫе секунд кӑна иккӗленсе тӑчӗ, унтан вӑл хыттӑн: — Вук! Хӗҫпӑшалсӑрлат ӑна! — терӗ.
17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Халӗ санӑн ниҫта кайса кӗме ҫук! — хыттӑн вӑрҫрӗ Вуксан Гвоздена.А теперь тебе некуда больше деваться! — напал на Гвоздена Вуксан.
17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
— Чи малтанах вут чӗртсе ачасене ӑшӑтмалла! — хыттӑн каларӗ Павӑл.— Ну-ка, давайте сначала разложим костер и согреем детей! — строго приказал Павле.
15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑрмантан кӗтмен ҫӗртен Павӑл тухрӗ те хыттӑн та татӑклӑн: — Мӗн шавлатӑр! Кунта харкашу пулӑшмасть, — терӗ.— Павле внезапно появился из леса и сказал: — Чего раскричались? Руганью тут не поможешь.
15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Часах пур енчен те хӗрарӑмсем хыттӑн макӑрни илтӗнчӗ.
14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Ҫакна курса тӑракан хӗрарӑмсем хыттӑн макӑрса ячӗҫ.Женщины, не спускавшие глаз с толпы, закричали и заголосили.
14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Такам хыттӑн команда пачӗ.
14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Урам хӗресленнӗ тӗлте, килкартисенче хыттӑн, хурлӑхлӑн, халтан кайса макӑрса-хӳхлесе, хӗрарӑмсемпе ачасен ушкӑнӗсем тӑраҫҫӗ.
14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Тулта татах хытӑрах хӗвӗшме, хыттӑн уласа макӑрма пуҫларӗҫ.Крики во дворе становились все громче, послышался шум борьбы.
14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Айлӑмра хыттӑн перкелешни илтӗнчӗ.
13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
— Эсӗ мӗн, мулкач чунӗ, вӑхӑтра килмерӗн, — хыттӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ Джурдже пырса тӑнӑ Йована.— Ты почему, заяц, не пришел во-время? — строгим голосом крикнул Йовану Джурдже.
13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.