Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вите стенисем ҫинче ҫӳлте тӗрлӗ-тӗрлӗ ҫулҫӑллӑ типӗтнӗ курӑксем ҫакӑнса тӑнӑ: ҫырути — лаша мурӗнчен, ҫӗленкуҫ курӑкӗ — хура ҫӗлен сӑхнинчен, хура хупах — ут ури пӑсӑлнинчен, кӳлӗ хӗррисенче ҫӳҫесем кутӗнче ӳсекен шур курӑк — лашасем халтан кайнинчен, тата ытти чир-чӗрсенчен сыватмалли тӗслӗрен-тӗслӗ курӑксем те темӗн чухлех.
Высоко на стенках конюшни висели сушеные пучки разнолистной травы: яровик — от запала, змеиное око — от укуса гадюки, чернолист — от порчи ног, неприметная белая травка, растущая в левадах у корней верб, — от надрыва, и много других неведомых трав от разных лошадиных недугов и хвори.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн сӑмса сыппи айӗнче икӗ куҫҫуль тумламӗ ҫӗре ӳкмесӗр ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Две слезинки копились у переносицы, не падая.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй мӗн тунине хӑй те пӗлмесӗр, лампине пӗрех ывӑтса ячӗ, стена ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан хӗҫне ярса илчӗ, хӗҫӗн аврине пӳрнисем кӑвакарса кайиччен чӑмӑртаса тытрӗ, унтан Аксинья манса хӑварнӑ сарӑ чечеклӗ кӑвак юбкӑна хӗҫ вӗҫӗпе ҫӗклесе ҫӳлелле ывӑтрӗ те, вӑл ҫӗре ӳкме ӗлкӗриччен хӗҫе сулса ярса, ӑна вӑта варринчен касса татрӗ.
Швырком кинул лампу, не отдавая себе ясного отчета в том, что делает, рванул со стены шашку, сжал эфес до черных отеков в пальцах, — подняв на конце шашки голубенькую, в палевых цветочках, позабытую Аксиньину кофтенку, подкинул ее кверху и на лету, коротким взмахом, разрубил пополам.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан пиншак тӑхӑнчӗ, ҫакӑнса тӑракан лампа патне карӑнса, чӗлӗмне чӗртрӗ.
Степан надел сюртук, тянулся к висячей лампе, прикуривая.

Унӑн кушӑрханӑ тути хӗрринче сӳннӗ пирус ҫакӑнса тӑрать; тӑрӑх вутӑ купинчен юрӑхлӑрах чарак суйлать вӑл.
В уголке твердых губ его висела потухшая цигарка; он выбирал из костра подходящую соху.

Хӑйӗн ҫийӗнче тӗве ҫӑмӗнчен тунӑ пуставран ҫӗлетнӗ пиншак лӗнчӗр-лӗнчӗррӗн ҫакӑнса тӑрать, пиншак ҫухавийӗ унӑн пӗркеленчӗк хӑмӑр мӑйӗ тавра йӑлӑланнӑ.
На нем дрябло обвисал длинный верблюжьего сукна сюртук, воротник петлей охватывал коричневую, в морщинах, шею.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пасарса ларнӑ кӑтра тӗпекӗ хӑйӗн чалӑштарса лартнӑ ҫӗлӗкӗ айӗнчен шурӑ виноград сапаки пек ҫакӑнса тӑрать.
Курчавый обыневший чуб его висел из-под надетой набекрень папахи белой виноградной кистью.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашни ирех, пит ҫунӑ хыҫҫӑн столовӑя, стена ҫинче темӗн пысӑкӑш тупӑк пек ҫакӑнса тӑракан сехет айне пӗр йӗркерен тӑрса тухнӑ, амӑшӗ хыҫала тӑнӑ, вара, спальнӑран ашшӗ кӗххӗм-кӗххӗм туса ӳсӗркелени илтӗнсе кайсанах, йӑлӑхтарса ҫитернӗ тӗрлӗ сасӑпа «Эй, турӑ, хӑвӑн этемӳсене ҫӑл», унтан «Эй, ҫӳлти аттемӗр» юрӑсене юрлама тытӑннӑ.
Каждое утро, умывшись, выстраивались в столовой в ряд, под черным висячим гробом громадных стенных часов, мать стояла позади, и едва из спальни долетало сухое покашливанье отца, начинали разноголосо и фальшиво: «Спаси, Господи, люди Твоя», потом «Отче наш».

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Горницӑра та ытларах тӗттӗмленет, чӳрече ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан казак мундирӗ ҫийӗнчи урядник хӑювӗсем шупкалаҫҫӗ; куҫпа пӑхса витерме ҫук тӗссӗр тӗттӗм витӗр Григорий Аксинйӑн хулпуҫҫийӗсем вӗттӗн-вӗттӗн чӗтренипе аллапписемпе хӗстернӗ пуҫӗ минтер ҫинче епле сиккеленине те кураймасть.
В горнице тоже густеет темень, блекнут Степановы урядницкие лычки на висящем у окна казачьем мундире, и в серой застойной непрогляди Григорий не видит, как у Аксиньи мелкой дрожью трясутся плечи и на подушке молча подпрыгивает стиснутая ладонями голова.

Пӑтара Степанӑн мундирӗ ҫакӑнса тӑрать.
На вешалке висит неприбранный Степанов мундир.

Вӗсем илемшӗн ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Висят для красоты.

Прокофий ултӑ казака аяккалла сирпӗнтерсе янӑ та, горницӑна хирӗнсе кӗрсе, стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан хӗҫне ярса илнӗ.
Прокофий раскидал шестерых казаков и, вломившись в горницу, сорвал со стены шашку.

Лапӑрчӑк ҫӳҫӗ ҫинче арбузпа дыня хупписем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Испачканная голова обвешана корками с арбузов и дыней.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сӑпкари ача ун пиҫиххийӗ ҫинче ҫакӑнса тӑракан кӗмӗл тыттарнӑ хӗрлӗ чӗлӗмпе йӑлкӑшакан ҫулу чикнӗ гамана курчӗ те пӗчӗкҫӗ аллисене тӳрех ун патнелле тӑсса йӑл кулса илчӗ.
И дитя, увидевши висевшую на ремне у него в серебряной оправе красную люльку и гаман с блестящим огнивом, протянуло к нему ручонки и засмеялось.

XI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Курать пан Данило (хальхинче вӑл, ҫывӑрмастӑп-ши тесе, уссийӗсене те хыпашласа пӑхрӗ), светлицӑра ӗнтӗ кӑвак тӳпе мар, пачах урӑх пӳлӗм ку, хӑйӗн ҫывӑрмалли пӳлӗмӗ: стена ҫинче хӑй тутарсемпе турккӑсенчен тытса илнӗ хӗҫсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ; унтах — ҫӳлӗксем; вӗсем ҫинче килти чашӑк-тирӗксемпе ӑпӑр-тапӑрсем; сӗтел ҫинче — ҫӑкӑрпа тӑвар; сӑпка ҫакӑнса тӑрать…
И чудится пану Даниле (тут он стал щупать себя за усы, не спит ли), что уже не небо в светлице, а его собственная опочивальня: висят на стене его татарские и турецкие сабли; около стен полки, на полках домашняя посуда и утварь; на столе хлеб и соль; висит люлька…

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Стенасем ҫинче тӗлӗнмелле знаксем; хӗҫпӑшалсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, анчах ӑнланма хӗн, темлескерсем вӗсем: ун пек хӗҫпӑшалпа турккӑсем те, Крым ҫыннисем те, ляхсемпе христиансем те, мухтавлӑ шведсем те ҫӳремеҫҫӗ.
По стенам чудные знаки; висит оружие, но все странное: такого не носят ни турки, ни крымцы, ни ляхи, ни христиане, ни славный народ шведский.

Стена ҫинче ман турккӑ пистолечӗ ҫакӑнса тӑрать: пурнӑҫӑмра пӗрре те улталаман-ха вӑл мана.
Висит у меня на стене турецкий пистолет; еще ни разу во всю жизнь не изменял он мне.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тата аяларахра юман хӑмасенчен лайӑх саваласа тунӑ саксем; унтах, кутник сакки ҫывӑхӗнче, маччари ункӑран ҫаклатса янӑ кантра ҫинче сӑпка ҫакӑнса тӑрать.
Под стеною, внизу, дубовые гладкие вытесанные лавки, возле них, перед лежанкою, висит на веревках, продетых в кольцо, привинченное к потолку, люлька.

Аяларахра хаклӑ йышши мушкетсем, хӗҫсем, пищальсем, сӑнӑсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ; кусем ӗнтӗ тутарсемпе турккӑсенчен, ляхсенчен ирӗкпе е ирӗксӗр куҫса килнӗскерсем; нумайӑшӗсем ҫинче йӗр юлнӑ.
Ниже висят дорогие мушкеты, сабли, пищали, копья, волею и неволею перешли они от татар, турок и ляхов; немало зато и вызубрены.

— Ухмаха ермелле, сан пек, ҫакӑнса вилес пулсан! шыва сикрӗ вӑл! вакка сиксе вилчӗ!
— Нужно быть такой сумасшедшей, как ты, чтобы повеситься! он утонул! утонул в пролубе!

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика