Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ывӑлӗ (тĕпĕ: ывӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачи — Кай Лонгин Кассий, ӗлӗкхи консулӑн ывӑлӗ, хӑюллӑ та ҫирӗпскер.

Мальчик, сильный и смелый, Гай Кассий Лонгин, сын бывшего консула.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ывӑлӗ пӗр саманта алӑк умӗнче чарӑнса тӑчӗ.

Джонни приостановился в дверях.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Амӑшӗ кӗҫӗн ывӑлӗ ҫине тахҫанах пысӑк шанчӑк хунине пӗлет вӑл.

Он давно знал, какие честолюбивые мечты лелеяла мать в отношении младшего сына.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Унтан ҫавӑнтах: — вӑл халӗ сывалсах ҫитеймен-ха, — терӗ ывӑлӗ хутне кӗрсе.

— Он так был плох, до сих пор в себя не пришел, — виновато объяснила она гостю.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ывӑлӗ тип ҫӑкӑр чӑмласа ларнине курсан амӑшӗ на хӑйӗн чашкинчен кофе ярса пачӗ.

Мать, увидев, что он жует сухой хлеб, потянулась через стол и вылила ему кофе из своей чашки.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ывӑлӗ вӑл ӳпкелешнине хирӗҫ нимӗн те чӗнмест.

Джонни не отвечал на ее упрек,

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Эпӗ те, унӑн ывӑлӗ; сунара кайӑп!

Я — его сын — пойду и стану также охотиться, чтобы добыть себе мяса.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Эпӗ Киш, Бок ывӑлӗ, ҫакна каларӑм! — тесе пӗтернӗ Киш хӑйӗн сӑмахне.

Я, Киш, сын Бока, сказал.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Ҫавӑнпа та эпӗ, унӑн ывӑлӗ тата Айкига, ман аннем, унӑн арӑмӗ ялта какай нумай чухне хамӑра кирлӗ чухлӗ какай илме тивӗҫлӗ.

И потому справедливо, чтобы я — его сын — и Айкига — моя мать и его жена — не терпели нужды в мясе, пока оно имеется у племени.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Киш унӑн пӗртен-пӗр ывӑлӗ пулнӑ, ашшӗ вилнӗ хыҫҫӑн вӑл хӑй амӑшӗпе пӗччен тӑрса юлнӑ.

Киш — он был единственным сыном этого охотника — остался один со своей матерью.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Анчах эпӗ, Тӳпе ывӑлӗ, юратӑва хирӗҫлеймерӗм.

Но я не могла противиться любви, сын неба.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Упӑшкам, Тӳпе ывӑлӗ, сывӑ пул…

— Муж мой, сын неба, прощай.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Уй темиҫе самантранах пушанса юлчӗ, — пур ҫӗре те ҫитсе ӗлкӗрекен, вилӗм тӗкӗнейми ҫак этем, Тӳпе ывӑлӗ, ҫав тери сехӗрлентерет те хӑратать.

Всё поле в минуту опустело, — так велик был ужас перед вездесущим, неуязвимым для смерти сыном неба.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Тӳпе ывӑлӗ, — терӗ вӑл ачашшӑн та шӑппӑн, — ывӑлӑм, юратӑвӑм…

— Сын неба, — сказала она нежно и тихо, — сын мой, любовь моя…

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл ачана каланӑ: «Кермене таврӑн та Тӳпе ывӑлне кӗт, сана Тускуб тарҫисем ярса тытсан — пӗр сӑмах чӗнмесӗр вил; Тӳпе ывӑлӗ вилнӗ пулсан — унӑн ӳчӗ патне пыр та унра чул флакона туп, мана илсе килсе пар».

Она сказала мальчику, — вернись в усадьбу и жди сына неба, если тебя схватят слуги Тускуба, — умри молча; если сын неба убит, проберись к его трупу, найди на нём каменный флакончик, привези мне.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Тӳпе ывӑлӗ, Тӳпе ывӑлӗ, — чӗнет ҫинҫе сасӑ.

— Сын неба, сын неба, — позвал тоненький голос.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӳпе ывӑлӗ, эпир айӑплӑ-и?

Сын неба, — мы виноваты?

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӳпе ывӑлӗ — Лось — кӗрсе тӑчӗ.

Вошёл сын неба, Лось.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ҫапла, Тӳпе ывӑлӗ.

— Да, сын неба.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ларӑр та ҫийӗр, Тӳпе ывӑлӗ, — Гор, питне пӗркелентерсе, тумтирӗ айӗнчен пӑрӑҫ пек хӗрлӗ хаврӑн типӗ пачкине кӑларчӗ, ӑна ҫӑварне, пит ҫӑмарти тӗлне, чикрӗ те васкамасӑр чӑмлать.

Сядьте и ешьте, сын неба, — Гор, морщась, достал из-под одежды красноватую, как перец, пачку сухой хавры, засунул её за щеку, и медленно жевал.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней